Wierzba

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wierzba
Lipa800.jpg
Królestwo Rośliny
Rząd Ślazowce
Rodzina Ślazowate
Wysokość do 37 m.

Wierzba – rodzaj drzew, krzewów lub płożących krzewinek z rodziny wierzbowatych. Obejmuje około 450–470 gatunków, tworzących bardzo liczne mieszańce. Rośliny te rosną na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy, przy czym bardzo nieliczne tylko w Afryce i Ameryce Południowej.
W strefie międzyzwrotnikowej wierzby rosną tylko na obszarach górskich. Zasięg większości gatunków obejmuje strefę umiarkowaną na półkuli północnej. Największe zróżnicowanie gatunkowe jest w Azji. W Europie występują 64 gatunki, z czego w Polsce dziko rośnie około 26 gatunków.
Rośliny te rosną często nad wodami i w miejscach wilgotnych. Kwiaty są owadopylne, rzadziej wiatropylne u gatunków alpejskich i arktycznych. Nasiona o krótkotrwałej zdolności do kiełkowania są pokryte włoskami i rozsiewane są przez wiatr. Wiele gatunków jest uprawianych, głównie jako rośliny ozdobne (np. wierzby o płaczącym pokroju), ale także dla produkcji biomasy, drewna, węgla drzewnego. Pędy wierzb wykorzystywane są w plecionkarstwie.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Drzewa, krzewy i krzewinki o zazwyczaj sezonowym ulistnieniu. Pędy o rozgałęzieniach sympodialnych, wzniesione do góry, ale u części krzewów i krzewinek także podnoszące się i płożące. Największe drzewa przekraczają 30 m wysokości, a pędy najniższych roślin nie wznoszą się wyżej niż na kilka cm, należą tu także rośliny poduszkowe.

Liście
Skrętoległe, rzadziej naprzeciwległe. Przylistki zwykle niewielkie, wolne, trwałe lub szybko odpadające, lepiej rozwinięte na silniej rosnących pędach. Liście zwykle krótkoogonkowe, pojedyncze, o blaszce różnego kształtu, często wąskiej i długiej, całobrzegie lub rozmaicie ząbkowane, karbowane lub piłkowane, w tym gruczołowato.

Kwiaty


Owoce


Pąki


Biologia[edytuj | edytuj kod]