Jodła Pospolita: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
 
<center>'''Jodła Pospolita'''</center>
 
<center>'''Jodła Pospolita'''</center>
 
|-
 
|-
| colspan="2" | [[Plik:Swierk-pospolity.gif|center|250px]]
+
| colspan="2" | [[Plik:Jodła-pospolita.jpg|center|250px]]
 
|-
 
|-
 
| colspan="3" style="background-color:#33ffff;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#33ffff;" |
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Królestwo
 
|style="width: 50%" | Królestwo
| [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ro%C5%9Bliny Rośliny]
+
| [[Rośliny]]
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Rząd
 
|style="width: 50%" | Rząd
| [https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosnowce Sosnowce]
+
| [[Sosnowce]]
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Rodzina
 
|style="width: 50%" | Rodzina
| [https://pl.wikipedia.org/wiki/Sosnowate Sosnowate]
+
| [[Sosnowate]]
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Rodzaj
 
|style="width: 50%" | Rodzaj
Linia 20: Linia 20:
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Wysokość
 
|style="width: 50%" | Wysokość
| do 25 m
+
| do 55 m
 
|-  
 
|-  
 
| colspan="3" style="background-color:#33ffff;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#33ffff;" |
Linia 33: Linia 33:
 
<br>
 
<br>
 
==Morfologia==
 
==Morfologia==
'''Pokrój'''
+
'''Pokrój'''<br>
 
+
Zimozielone, żywiczne drzewa z koronami stożkowatymi, wyraźnym strzelistym pniem i konarami ułożonymi w okółkach. Drzewo w środkowoeuropejskich warunkach osiągające do 55 m, pierśnica do 1,5 m, korona wąska, dość luźno ugałęziona, na szczycie tworzy się tzw. „bocianie gniazdo”. Najwyższe jodły w Europie osiągały 68 metrów.<br>
 +
Najpotężniejszym zmierzonym okazem jodły pospolitej w Polsce była 600-letnia „Gruba Jodła”, rosnąca kiedyś na północnych stokach Babiej Góry o obwodzie pnia w pierśnicy wynoszącym 676 cm.<br>
 +
W XXI w. największy obwód pnia stwierdzony w Polsce miał osobnik rosnący do 2013 w Bieszczadach o obwodzie 527.
 
<br>
 
<br>
'''Pień'''
+
'''Pień'''<br>
 
+
Prosty, strzelisty, łatwo oczyszczający się z bocznych gałęzi. Młoda kora cienka, gładka, jasnopopielata z pęcherzykami żywicy, stara wąsko spękana na tarczkowate płytki.
 
<br>
 
<br>
'''Liście'''
+
'''Liście'''<br>
 
+
Igły zwykle spłaszczone, u nasady mniej lub bardziej zwężone, skręcone i zawsze zakończone małą, przylgowatą stopką. Wierzchołki rozdwojone lub wycięte, rzadziej tępe lub ostro zakończone.<br>
 +
Na gałązce osadzone spiralnie, zebrane w boczne, dwustronne grzebienie. Igły ok. 25 mm długości, tępo zaokrąglone na końcach. Górna strona ciemnozielona, błyszcząca, z wgłębieniem pośrodku, dolna z liniami aparatów szparkowych, pokrytych dwoma białymi paskami nalotu woskowego. <br>
 +
Na pędach generatywnych są sztywniej, bardziej nastroszone, o zaostrzonych końcach.
 
<br>
 
<br>
'''Szyszki'''
+
'''Szyszki'''<br>
 
+
Zielone szyszki, kształtu walcowatego, ok. 15 cm długości i średnicy 3-5 cm, stojące na gałęzi. W czasie dojrzewania przybierają barwę brązowawą.<br>  
<br>
+
Gdy dojrzeją rozpadają się, zostaje tylko oś szyszki. Łuski wspierające dłuższe od nasiennych, wystające i odgięte.<br>  
'''Korzeń'''
+
Nasiona trójkątnojajowate, żółtawe, z szerokim, purpurowo-żółtym skrzydełkiem. Zawierają płynną żywicę o przyjemnym zapachu.
 
 
<br>
 
 
 
==Biologia i ekologia==
 
  
 
<br><br>
 
<br><br>
 
{{drzewa iglaste i liściaste}}
 
{{drzewa iglaste i liściaste}}
 
[[Category:Drzewa w Polsce]]
 
[[Category:Drzewa w Polsce]]

Aktualna wersja na dzień 01:02, 25 lis 2022

Jodła Pospolita
Jodła-pospolita.jpg
Królestwo Rośliny
Rząd Sosnowce
Rodzina Sosnowate
Rodzaj Jodła Pospolita
Wysokość do 55 m

Jodła Pospolita, jodła biała – gatunek drzew z rodziny sosnowatych. Jodła pospolita występuje w stanie dzikim w górach środkowej i południowej Europy.
Na niżu występuje tylko w Polsce i we Francji. Nie rośnie w Skandynawii, Anglii i na Półwyspie Iberyjskim.
W Polsce przebiega naturalna granica jej północnego zasięgu, wzdłuż linii wyznaczonej przez Nową Sól, Ostrów Wlkp., Łódź, Lublin i Zamość.
W Polsce najokazalsze bory jodłowe rosną w Górach Świętokrzyskich i Karpatach, m.in. na Babiej Górze. W polskich Tatrach dochodzi zwykle do wysokości 1400 m n.p.m., natomiast po słowackiej stronie Tatr w grupie Łomnicy drzewiaste formy jodły rosną jeszcze na wysokości ok. 1500 m n.p.m.
Najwyżej stwierdzony osobnik w Polsce został znaleziony na początku XXI w. na wysokości 1590 m n.p.m. nad Myślenickimi Turniami na Kasprowym Wierchu. W Alpach i Pirenejach jodła sięga do 2000 m n.p.m.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Zimozielone, żywiczne drzewa z koronami stożkowatymi, wyraźnym strzelistym pniem i konarami ułożonymi w okółkach. Drzewo w środkowoeuropejskich warunkach osiągające do 55 m, pierśnica do 1,5 m, korona wąska, dość luźno ugałęziona, na szczycie tworzy się tzw. „bocianie gniazdo”. Najwyższe jodły w Europie osiągały 68 metrów.
Najpotężniejszym zmierzonym okazem jodły pospolitej w Polsce była 600-letnia „Gruba Jodła”, rosnąca kiedyś na północnych stokach Babiej Góry o obwodzie pnia w pierśnicy wynoszącym 676 cm.
W XXI w. największy obwód pnia stwierdzony w Polsce miał osobnik rosnący do 2013 w Bieszczadach o obwodzie 527.
Pień
Prosty, strzelisty, łatwo oczyszczający się z bocznych gałęzi. Młoda kora cienka, gładka, jasnopopielata z pęcherzykami żywicy, stara wąsko spękana na tarczkowate płytki.
Liście
Igły zwykle spłaszczone, u nasady mniej lub bardziej zwężone, skręcone i zawsze zakończone małą, przylgowatą stopką. Wierzchołki rozdwojone lub wycięte, rzadziej tępe lub ostro zakończone.
Na gałązce osadzone spiralnie, zebrane w boczne, dwustronne grzebienie. Igły ok. 25 mm długości, tępo zaokrąglone na końcach. Górna strona ciemnozielona, błyszcząca, z wgłębieniem pośrodku, dolna z liniami aparatów szparkowych, pokrytych dwoma białymi paskami nalotu woskowego.
Na pędach generatywnych są sztywniej, bardziej nastroszone, o zaostrzonych końcach.
Szyszki
Zielone szyszki, kształtu walcowatego, ok. 15 cm długości i średnicy 3-5 cm, stojące na gałęzi. W czasie dojrzewania przybierają barwę brązowawą.
Gdy dojrzeją rozpadają się, zostaje tylko oś szyszki. Łuski wspierające dłuższe od nasiennych, wystające i odgięte.
Nasiona trójkątnojajowate, żółtawe, z szerokim, purpurowo-żółtym skrzydełkiem. Zawierają płynną żywicę o przyjemnym zapachu.