Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
|
Węgorz
|
|
|
|
|
| Rodzina
|
Węgorzowate
|
| Okres Ochronny
|
Od 15 czerwca
do 15 lipca
|
| Wymiar Ochronny
|
50 cm
|
| Rekord Polski
|
6,43 kg, 144,0 cm. 1994 r.
|
|
|
Gatunek występujący w Europie Zachodniej i Środkowej, w Oceanie Atlantyckim oraz we wszystkich morzach europejskich.
Żyje przy dnie; najchętniej wybiera miejsca ciepłe i muliste. Zimę spędza zagrzebany w mule.
Charakteryzuje się wężowatym, wydłużonym ciałem, pokrytym grubą warstwą śluzu.
Jego łuski są drobne, głęboko osadzone. W krwi węgorza zawiera się ichtiotoksyna – biotoksyna niebezpieczna dla ssaków, w tym ludzi, w działaniu podobna do jadu węża.
Samica osiąga nawet do 200 cm długości i wagę do 9 kg.
Samce są mniejsze od samic i osiągają długość do 60 cm (tzw. sznurówki) i wagę do 0,35 kg.
Prowadzi nocny tryb życia. Głównym źródłem pożywienia są dla niego bezkręgowce (w tym larwy owadów oraz skorupiaki takie jak raki) i drobne ryby.
W okresie od lata do późnej jesieni podejmuje wędrówkę rozrodczą w kierunku Morza Sargassowego, gdzie wiosną odbywa tarło.
