Sandacz

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Sandacz
Sandacz11.jpg
Rodzina Okoniowate
Okres Ochronny od 1 stycznia
do 31 maja
Wymiar Ochronny 50cm
Rekord Polski 15,6 kg
108 cm – 2004 r.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Stawy i wszelkiego rodzaju wyrobiska, jeziora, zbiorniki zaporowe, rzeki średnie nizinne, rzeki wielkie nizinne, przybrzeżne strefy Morza Bałtyckiego.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Sandacze ryby wyróżniają się zdecydowanie wydłużonym ciałem i małą głową, grzbiet ma zielono-szary kolor, a brzuch jest biały.
Jedyną wspólną z popularnym garbusem cechą sandacza, są ciemne, poprzeczne smugi, które występują u tej ryby na bokach ciała.
Sandacz wyróżnia się także dwiema stykającymi się ze sobą płetwami grzbietowymi, które rzadko są od siebie oddalone.
Do specyficznych cech tej ryby zaliczamy również liczne, ciemne plamy, które zaobserwować można na błonach pomiędzy promieniami płetw grzbietowych i ogonowej.
Niesamowity wygląd nadają sandaczowi lekko opalizujące oczy, które w nocy, w świetle latarki, świecą na czerwono.

Żerowanie[edytuj | edytuj kod]

Wylęg i narybek sandacza odżywia się planktonem, potem fauną denną, a po osiągnięciu długości 5 – 10cm przechodzi na drapieżny tryb życia - zjada larwy ważek, pojedyncze ośliczki, larwy chruścików, żaby, często także dżdżownice.
Morfologia ryby - wąskie gardło, sprawia, iż podstawowym pokarmem dorosłego sandacza są stynki i ukleje, czasami małe leszcze i karpie.
Sandacz odżywia się dwa razy w ciągu doby - napierw o brzasku, a potem tuż przed zachodem, najczęściej przed samym zmrokiem.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Tempo rozmnażania tego drapieżnika zależy od warunków - w wielkich rzekach następuje to w bardzo szymbkim tempie, z kolei w wodzie stojącej sandacz ma z tym problemy.
W rodzimych warunkach przystępuje do tarła, gdy temperatura wody wynosi 12°C, czyli przeważnie w kwietniu, bądź maju.
Miejscem tarła są najczęściej płytkie strefy o żwirowym lub kamienistym dnie, choć ikrę sandacza można czasami spotkać także w głębszych warstwach wody, nawet na głębokości kilkunastu metrów w otoczeniu gałęzi czy zwalonych drzew.
Ikra wyróżnia się sporą kleistością oraz jasnym, żółtym kolorem. "Dojrzewa" w zależności od temperatury wody - im jest ona wyższa, tym inkubacja trwa krócej, dochodząc nawet do 3, zamiast 12 dni.