Góry Wałrzyskie: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "__NOTOC__ {| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | |- | colspan="4" | Plik:Mieguszowi...") |
|||
Linia 28: | Linia 28: | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
|} | |} | ||
− | ''' | + | '''Góry Wałbrzyskie''' (332.42, niem. Waldenburger Bergland, też Waldenburger Gebirge) – pasmo górskie w Sudetach Środkowych, w całości w Polsce; najwyższy szczyt – Borowa, 853 m n.p.m. |
− | |||
<br> | <br> | ||
− | ==Opis | + | ==Opis== |
− | + | Przebiegają na długości 35 km z północnego zachodu na południowy wschód, od doliny Bobru do doliny Bystrzycy. | |
− | + | <br> | |
− | + | ==Położenie== | |
− | + | Od południa, poprzez dolinę Leska i Kotlinę Wałbrzyską graniczą z Górami Kamiennymi i Kotliną Kamiennogórską, a od zachodu z Górami Lisimi będącymi grzbietem Rudaw Janowickich.<br> | |
− | + | Na północnym zachodzie docierają aż do Gór Kaczawskich.<br> | |
− | <br> | + | Na północy przechodzą płynnie w Pogórze Wałbrzyskie, a na wschodzie w dolinie Bystrzycy łączą się z Górami Sowimi. |
− | == | + | <br> |
− | + | ==Rzeźba terenu== | |
− | + | Góry Wałbrzyskie składają się z kilku części. Są to:<br> | |
− | + | * Masyw Trójgarbu i Krąglaka, | |
− | + | * Masyw Chełmca, | |
− | + | * Kotlina Wałbrzyska, | |
− | + | * Góry Czarne, | |
+ | * Rybnicki Grzbiet. | ||
+ | <br> | ||
+ | ==Szczyty== | ||
+ | Najwyższym szczytem jest Borowa – 853 m n.p.m. | ||
+ | Wybitnymi szczytami są także Chełmiec i Trójgarb, które przez co najmniej kilkadziesiąt dni w roku są widoczne i łatwo rozpoznawalne z odległego o 60 kilometrów w linii prostej Wrocławia. | ||
+ | Inne szczyty to Kozioł – 774 m n.p.m., Wołowiec – 776 m n.p.m., Mały Wołowiec – 720 m n.p.m. | ||
+ | <br> | ||
+ | ==Budowa geologiczna== | ||
+ | Góry Wałbrzyskie leżą na obszarze zewnętrznej, północnej części niecki śródsudeckiej, w której warstwy skalne zapadają ku środkowi (tutaj ku południowi). Zbudowane są ze skał osadowych, głównie piaskowców, zlepieńców i łupków oraz wulkanicznych – porfirów, melafirów i ich tufów. Skały te powstały w karbonie i permie. W górnym karbonie powstały złoża węgla kamiennego, a w mezozoiku – żyłowe złoża barytu. Powierzchnie wysoczyzn pokrywają plejstoceńskie lessy, natomiast zbocza gór plejstoceńskie i holoceńskie rumosze skalne i gliny zboczowe[2]. | ||
+ | |||
<br><br><br> | <br><br><br> | ||
{{najwyższe szczyty w polsce}} | {{najwyższe szczyty w polsce}} |
Wersja z 23:54, 12 mar 2022
Kontynent | Europa | ||
Państwo | Polska Słowacja | ||
Położenie | |||
Wysokość | 2405 m n.p.m. | ||
Pasmo | Tatry, Karpaty | ||
Góry Wałbrzyskie (332.42, niem. Waldenburger Bergland, też Waldenburger Gebirge) – pasmo górskie w Sudetach Środkowych, w całości w Polsce; najwyższy szczyt – Borowa, 853 m n.p.m.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Przebiegają na długości 35 km z północnego zachodu na południowy wschód, od doliny Bobru do doliny Bystrzycy.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Od południa, poprzez dolinę Leska i Kotlinę Wałbrzyską graniczą z Górami Kamiennymi i Kotliną Kamiennogórską, a od zachodu z Górami Lisimi będącymi grzbietem Rudaw Janowickich.
Na północnym zachodzie docierają aż do Gór Kaczawskich.
Na północy przechodzą płynnie w Pogórze Wałbrzyskie, a na wschodzie w dolinie Bystrzycy łączą się z Górami Sowimi.
Rzeźba terenu[edytuj | edytuj kod]
Góry Wałbrzyskie składają się z kilku części. Są to:
- Masyw Trójgarbu i Krąglaka,
- Masyw Chełmca,
- Kotlina Wałbrzyska,
- Góry Czarne,
- Rybnicki Grzbiet.
Szczyty[edytuj | edytuj kod]
Najwyższym szczytem jest Borowa – 853 m n.p.m.
Wybitnymi szczytami są także Chełmiec i Trójgarb, które przez co najmniej kilkadziesiąt dni w roku są widoczne i łatwo rozpoznawalne z odległego o 60 kilometrów w linii prostej Wrocławia.
Inne szczyty to Kozioł – 774 m n.p.m., Wołowiec – 776 m n.p.m., Mały Wołowiec – 720 m n.p.m.
Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]
Góry Wałbrzyskie leżą na obszarze zewnętrznej, północnej części niecki śródsudeckiej, w której warstwy skalne zapadają ku środkowi (tutaj ku południowi). Zbudowane są ze skał osadowych, głównie piaskowców, zlepieńców i łupków oraz wulkanicznych – porfirów, melafirów i ich tufów. Skały te powstały w karbonie i permie. W górnym karbonie powstały złoża węgla kamiennego, a w mezozoiku – żyłowe złoża barytu. Powierzchnie wysoczyzn pokrywają plejstoceńskie lessy, natomiast zbocza gór plejstoceńskie i holoceńskie rumosze skalne i gliny zboczowe[2].