Mięguszowiecki Szczyt Czarny
| Kontynent | Europa | ||
| Państwo |  Polska Słowacja
| ||
| Położenie | |||
| Wysokość | 2405 m n.p.m. | ||
| Pasmo | Tatry, Karpaty | ||
Mięguszowiecki Szczyt Czarny – szczyt w Tatrach Wysokich położony na granicy polsko-słowackiej, w grani głównej Tatr pomiędzy Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim i Hińczową Turnią.
Pomiędzy Hińczową Turnią a Mięguszowieckim Szczytem Czarnym znajduje się Czarnostawiańska Przełęcz. Mięguszowiecki Szczyt Czarny jest najbardziej wysuniętym na wschód z grupy trzech Mięguszowieckich Szczytów.
Opis szczytu[edytuj | edytuj kod]
W literaturze przewodnikowej i na mapach pojawiają się różne wysokości szczytu.
Witold Henryk Paryski podawał w przewodniku wspinaczkowym 2404 m, w Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej 2410 m, Arno Puškáš w przewodniku wspinaczkowym 2398 m.
Władysław Cywiński skwitował to zdaniem Geodeci mają przyszłość! i podał wysokość 2410 m.
Wykonane w latach 2012 i 2018 pomiary lidarowe określiły wysokość wierzchołka na 2405 m.
Wznosi się nad dwiema dolinami walnymi; po polskiej stronie jest to Dolina Rybiego Potoku, po słowackiej Dolina Mięguszowiecka.
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Na północnych stokach Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego następuje obniżenie dolnej granicy piętra turniowego.
Schodzi ono tutaj prawie do poziomu Siodła za Kazalnicą.
Obok roślin typowych dla granitowego podłoża pojawiają się rośliny wapieniolubne, co jest osobliwością w Tatrach Wysokich.
Z tego względu w lipcu 1923 r. szczyt ten był obiektem badań V Międzynarodowej Wycieczki Fitogeograficznej.
Przewodniczył jej Bogumił Pawłowski. Pisał on: Flora Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego jest jedną z najbogatszych na wysokich wierzchołkach Tatr. To bogactwo jest wynikiem daleko posuniętego rozpadu skał, a także obfitego nawodnienia stoków, co sprzyja rozwojowi roślin wapieniolubnych.
Na skałach Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego rośnie ponad 70 gatunków roślin kwiatowych, w tym dwa bardzo rzadkie gatunki roślin, w Polsce występujące tylko na nielicznych stanowiskach w Tatrach: warzucha tatrzańska i skalnica odgiętolistna.