Irga Czarna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 3: Linia 3:
 
<center>'''Irga Czarna'''</center>
 
<center>'''Irga Czarna'''</center>
 
|-
 
|-
| colspan="2" | [[Plik:Kalina-koralowa.jpg|center|250px]]
+
| colspan="2" | [[Plik:Irga-czarna.jpg|center|250px]]
 
|-
 
|-
 
| colspan="3" style="background-color:#FF8C00;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#FF8C00;" |
Linia 11: Linia 11:
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Rząd
 
|style="width: 50%" | Rząd
| [https://pl.wikipedia.org/wiki/Szczeciowce Szczeciowce]
+
| [[Różowce]]
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Rodzina
 
|style="width: 50%" | Rodzina
| [https://pl.wikipedia.org/wiki/Pi%C5%BCmaczkowate Piżmaczkowate]
+
| [[Różowate]]
 
|-
 
|-
|style="width: 50%" | Gatunek
 
| Kalina Koralowa
 
|-
 
 
|style="width: 50%" | Wysokość
 
|style="width: 50%" | Wysokość
| do 4 m.
+
| 0,5 do 5 m.
 
|-  
 
|-  
 
| colspan="3" style="background-color:#FF8C00;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#FF8C00;" |

Wersja z 18:57, 29 paź 2022

Irga Czarna
Irga-czarna.jpg
Królestwo Rośliny
Rząd Różowce
Rodzina Różowate
Wysokość 0,5 do 5 m.
Zasięg Występowania
Mapa-kalina-koralowa.jpg

Irga Czarna – gatunek krzewu z rodziny różowatych.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Prosty, szeroki krzew liściasty od 0,5 do 5 m wysokości. Ma ciemnoszare pędy wzniesione do góry, za młodu owłosione.
Liście
Pojedyncze, całobrzegie, jajowatookrągławe o długości do 5 cm. Są matowe, pod spodem białawo kutnerowate, tępe lub zaostrzone.
Kwiaty
Drobne, różowawe, zebrane w skąpokwiatowe krótkie grona liczące zwykle od 1-3, ale czasami aż do 15 kwiatów. Dno kwiatowe jest na zewnątrz nagie. Działki kielicha są owłosione wełnisto, ale tylko na szczycie. Płatki korony są jasnoróżowe i mają krótki paznokieć.
Owoce
Drobne, jabłkowate, niemal kuliste, czarne, wewnątrz mączyste. Są najważniejszą cechą rozpoznawczą tego gatunku. Bez owoców rozpoznawanie jest trudne.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Nanofanerofit. Gatunek subkontynentalny. Lubi stanowiska kamieniste, słoneczne o glebach przepuszczalnych ubogich, lekkich, zasobnych w próchnicę. Umiarkowanie chłodne lub umiarkowanie ciepłe warunki klimatyczne. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych, gatunek charakterystyczny dla związku Berberidion.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Zwarty obszar zasięgu obejmuje północną, wschodnią i środkową część Europy oraz część Azji. W Polsce w stanie dzikim występuje tylko w Karpatach i na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Stanowiska na Pomorzu są pochodzenia synantropijnego.
W polskich Karpatach najliczniej występuje w Pieninach (stanowiska: Zamczysko, Trzy Korony, Szafranówka, Rabsztyn, Przełom Białki pod Krempachami, Ociemne, Niedzica, Falsztyn, Macelak, Łaźne Skały, Goła Góra, Czorsztyn, Cisowce, Bystrzyk i Kacze. W Tatrach stwierdzono występowanie na 2 stanowiskach (Dolina Waksmundzka i Łysa Skałka), ponadto po 1 stanowisku w Gorcach (w Paśmie Lubania), Beskidzie Sądeckim (ruiny Zamku w Muszynie) i w Beskidzie Wyspowym.