Wołowa Turnia: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "__NOTOC__ {| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | |- | colspan="4" | Plik:Cubryna.jp...") |
|||
(Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
|- | |- | ||
− | | colspan="4" | [[Plik: | + | | colspan="4" | [[Plik:Wolowa-turnia.jpg|center|250px]] |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
Linia 17: | Linia 17: | ||
|- | |- | ||
| '''Wysokość''' | | '''Wysokość''' | ||
− | | | + | | 2373 m n.p.m. |
|- | |- | ||
| '''Pasmo''' | | '''Pasmo''' | ||
Linia 28: | Linia 28: | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
|} | |} | ||
− | ''' | + | '''Wołowa Turnia''' – turnia w Wołowym Grzbiecie w Tatrach Wysokich.<br> |
− | + | Znajduje się w głównej grani [[Tatry|Tatr]] na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Wielką Wołową Szczerbiną na północnym zachodzie, a Żabią Przełęczą Mięguszowiecką, ok. 2315 m na południowym wschodzie.<br> | |
− | + | Nazwa turni pochodzi od Wołowego Grzbietu. Jej bryła przypomina nieco piramidę.<br> | |
+ | Widok z jej szczytu jest o wiele mniej rozległy niż z pobliskich Rysów.<br> | ||
+ | Wołowa Turnia wznosi się nad Wołową Kotlinką (górne piętro Doliny Mięguszowieckiej) na południu i Czarnostawiańskim Kotłem po północnej, polskiej stronie.<br> | ||
+ | Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie na Wołowej Turni rogownicy jednokwiatowej. | ||
<br> | <br> | ||
==Topografia== | ==Topografia== | ||
− | + | '''Ściana południowa'''<br> | |
− | + | Jest jedną z głównych taternickich atrakcji Doliny Mięguszowieckiej. <br> | |
− | + | Wyróżnia się w niej 3 dobrze wyodrębnione części. Część prawa ograniczona jest z prawej strony wielką depresją Żabiej Przełęczy Mięguszowieckiej, z lewej południowym żebrem zwanym Żebrem Świerza.<br> | |
− | + | Część środkowa o wysokości do 250 m jest głównym celem wspinaczkowym i znajdują się w niej najtrudniejsze drogi wspinaczkowe.<br> | |
− | <br> | + | Budują ją lite płyty bez traw i kruszyzny. Ograniczona jest z lewej strony południowo-zachodnim filarem zwanym Filarem Puškaša.<br> Kilkadziesiąt metrów poniżej szczytu łączy się on z Żebrem Świerza. Lewa część Filara Puškaša opada do żlebu z Wielkiej Wołowej Szczerby.<br> |
− | + | Ma skośną postawę, w dolnej części wysokość 80 m i zachodnią ekspozycję. Wreszcie trzecia część ściany ma wystawę południowo-zachodnią.<br> | |
− | + | Na wysokości około 70 m jej prawą część przecina Wołowa Półka. Jej przedłużeniem po lewej stronie ściany jest ciąg opadających na lewo gzymsów i pęknięć, tzw. Wołowa Rampa. | |
− | + | <br><br> | |
− | + | '''Ściana północna''' | |
− | + | Ściana północna ma wysokość ok. 300 m i ograniczona jest dwoma kominami schodzącymi z Żabiej Mięguszowieckiej Przełęczy oraz z Wielkiej Wołowej Szczerbiny.<br> | |
− | <br> | + | Drugi z kominów nazwano Kominem Stanisławskiego. Podstawę ściany stanowi Zachód Grońskiego, a najniższy punkt ściany znajduje się po prawej stronie żlebu z Żabiej Mięguszowieckiej Przełęczy.<br> |
− | + | W ścianie tej wyróżnia się kilka wyraźnych pięter:<br> | |
− | + | * Najniższa część to strome ścianki o wysokości od około 50 m po lewej stronie do 5 m po prawej stronie; | |
− | + | * Gładkie, nachylone pod kątem 45° płyty o wysokości do 30 m. Płyty te to według Władysława Cywińskiego największe lustro tektoniczne w całych Tatrach; | |
− | + | * Pas przewieszonych ścian mających wysokość do 20 m; | |
− | + | * Nachylone pod kątem 45°, dobrze urzeźbione i miejscami porośnięte trawkami płyty o wysokości do 50 m; | |
− | + | * Górne urwisko o wysokości do 60 m, po prawej stronie bardziej strome; | |
− | + | * Kopuła szczytowa, od górnego urwiska oddzielona szeroką i poziomą półką. | |
− | |||
<br><br> | <br><br> | ||
{{najwyższe szczyty w polsce}} | {{najwyższe szczyty w polsce}} | ||
+ | <br> | ||
{{korona gór polski}} | {{korona gór polski}} | ||
<br> | <br> | ||
[[Category:Góry w Polsce]] | [[Category:Góry w Polsce]] |
Aktualna wersja na dzień 20:13, 14 mar 2022
Kontynent | Europa | ||
Państwo | Polska Słowacja | ||
Położenie | |||
Wysokość | 2373 m n.p.m. | ||
Pasmo | Tatry, Karpaty | ||
Wołowa Turnia – turnia w Wołowym Grzbiecie w Tatrach Wysokich.
Znajduje się w głównej grani Tatr na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Wielką Wołową Szczerbiną na północnym zachodzie, a Żabią Przełęczą Mięguszowiecką, ok. 2315 m na południowym wschodzie.
Nazwa turni pochodzi od Wołowego Grzbietu. Jej bryła przypomina nieco piramidę.
Widok z jej szczytu jest o wiele mniej rozległy niż z pobliskich Rysów.
Wołowa Turnia wznosi się nad Wołową Kotlinką (górne piętro Doliny Mięguszowieckiej) na południu i Czarnostawiańskim Kotłem po północnej, polskiej stronie.
Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie na Wołowej Turni rogownicy jednokwiatowej.
Topografia[edytuj | edytuj kod]
Ściana południowa
Jest jedną z głównych taternickich atrakcji Doliny Mięguszowieckiej.
Wyróżnia się w niej 3 dobrze wyodrębnione części. Część prawa ograniczona jest z prawej strony wielką depresją Żabiej Przełęczy Mięguszowieckiej, z lewej południowym żebrem zwanym Żebrem Świerza.
Część środkowa o wysokości do 250 m jest głównym celem wspinaczkowym i znajdują się w niej najtrudniejsze drogi wspinaczkowe.
Budują ją lite płyty bez traw i kruszyzny. Ograniczona jest z lewej strony południowo-zachodnim filarem zwanym Filarem Puškaša.
Kilkadziesiąt metrów poniżej szczytu łączy się on z Żebrem Świerza. Lewa część Filara Puškaša opada do żlebu z Wielkiej Wołowej Szczerby.
Ma skośną postawę, w dolnej części wysokość 80 m i zachodnią ekspozycję. Wreszcie trzecia część ściany ma wystawę południowo-zachodnią.
Na wysokości około 70 m jej prawą część przecina Wołowa Półka. Jej przedłużeniem po lewej stronie ściany jest ciąg opadających na lewo gzymsów i pęknięć, tzw. Wołowa Rampa.
Ściana północna
Ściana północna ma wysokość ok. 300 m i ograniczona jest dwoma kominami schodzącymi z Żabiej Mięguszowieckiej Przełęczy oraz z Wielkiej Wołowej Szczerbiny.
Drugi z kominów nazwano Kominem Stanisławskiego. Podstawę ściany stanowi Zachód Grońskiego, a najniższy punkt ściany znajduje się po prawej stronie żlebu z Żabiej Mięguszowieckiej Przełęczy.
W ścianie tej wyróżnia się kilka wyraźnych pięter:
- Najniższa część to strome ścianki o wysokości od około 50 m po lewej stronie do 5 m po prawej stronie;
- Gładkie, nachylone pod kątem 45° płyty o wysokości do 30 m. Płyty te to według Władysława Cywińskiego największe lustro tektoniczne w całych Tatrach;
- Pas przewieszonych ścian mających wysokość do 20 m;
- Nachylone pod kątem 45°, dobrze urzeźbione i miejscami porośnięte trawkami płyty o wysokości do 50 m;
- Górne urwisko o wysokości do 60 m, po prawej stronie bardziej strome;
- Kopuła szczytowa, od górnego urwiska oddzielona szeroką i poziomą półką.