Wierzba Szara: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 24: Linia 24:
 
| colspan="3" style="background-color:#FF8C00;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#FF8C00;" |
 
|-  
 
|-  
| colspan="2" | [[Plik:Owocowanie-wierzba-slaska.jpg|center|250px]]
+
| colspan="2" | [[Plik:Wieerzba-szara-liscie.jpg|center|250px]]
 +
Liście
 
|-  
 
|-  
 
| colspan="3" style="background-color:#FF8C00;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#FF8C00;" |

Wersja z 00:28, 2 lis 2022

Wierzba Szara
Wierzba-szara.jpg
Królestwo Rośliny
Rząd Malpigiowce
Rodzina Wierzbowate
Gatunek Wierzba Szara
Wysokość do 6 m.
Wieerzba-szara-liscie.jpg

Liście

Wierzba Szara, łoza – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Rodzime obszary jej występowania to Azja i Europa, rozprzestrzeniła się również w Australii i Nowej Zelandii. W wielu krajach jest uprawiana. W Polsce gatunek pospolity w stanie naturalnym na całym niżu.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Szeroko rozrastający się krzew wysokości do 6 m. Z reguły tworzy regularne, duże i gęste kępy.
Liście
Odwrotnie jajowate lub eliptyczne, zaostrzone, o brzegach płytko piłkowanych, czasami całobrzegie. Wyrastają na ogonkach o długości do 1,5 cm, mają długość 5-10 cm, szerokość do 4,5 cm i duże, nerkowate przylistki długo utrzymujące się na roślinie. Blaszka lekko pomarszczona, spodem jasnozielona, górą matowa, brudnozielona. Na spodzie liści wyraźnie wystająca sieć nerwów 3 i 4 rzędu. Młode liście silnie owłosione, później łysieją. Nie czernieją podczas suszenia.
Kwiaty
Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarniawych, dołem jasnych. Kotki żeńskie mają 3-9 łusek u nasady. Ich owłosione słupki o wydłużonych, rozchylonych i skośnie wzniesionych do góry znamionach osadzone są na trzonku (krótszym od zalążni), szyjki słupka brak. Kotki męskie również mają dwubarwne przysadki o łopatkowatym kształcie i owłosione długimi włosami. Ich kwiaty z jednym wydłużonym i zgiętym na szczycie miodnikiem mają pręciki u nasady owłosione, o wolnych nitkach i pylnikach początkowo czerwonych, w czasie dojrzewania żółtych, a po przekwitnięciu brunatnych.
Pędy
Roczne gałązki brunatne, grube i silnie omszone. Starsze gałęzie pokryte charakterystycznymi płaskimi wklęsłościami. Po zdarciu nad nimi kory zaobserwować można w drewnie wypukłe listewki. Pączki owłosione, okrągłe, grube i silnie wypukłe.
Owoc
Torebka o klapach spiralnie odwiniętych na zewnątrz.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Zarasta wilgotne, nieużytkowane łąki, torfowiska, brzegi wód. W górach występuje po regiel dolny. Fanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl/O/All. Alnetea glutinosae i Ass. Salicetum pentandro-cinereae[5]. Kwitnie od marca do kwietnia, zwykle przed rozwojem liści, jest rośliną owadopylną i miododajną. Nasiona rozsiewane przez wiatr.