Mięguszowiecki Szczyt Pośredni: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "__NOTOC__ {| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | |- | colspan="4" | Plik:Mieguszowi...") |
|||
| (Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
|- | |- | ||
| − | | colspan="4" | [[Plik:Mieguszowiecki-szczyt- | + | | colspan="4" | [[Plik:Mieguszowiecki-szczyt-posredni.jpg|center|250px]] |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
|- | |- | ||
| '''Wysokość''' | | '''Wysokość''' | ||
| − | | | + | | 2389 m n.p.m. |
|- | |- | ||
| '''Pasmo''' | | '''Pasmo''' | ||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
|} | |} | ||
| − | '''Mięguszowiecki Szczyt | + | '''Mięguszowiecki Szczyt Pośredni''' – szczyt na granicy polsko-słowackiej, znajdujący się w grani głównej [[Tatry|Tatr]] na południowy wschód od [[Mięguszowiecki Szczyt Wielki|Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego]] i na północny zachód od [[Mięguszowiecki Szczyt Czarny|Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego]].<br> |
| − | + | Szczyt ma trzy wierzchołki, o wysokościach 2389, 2383 i 2388 m.<br> | |
| + | Najwyższy znajduje się najbliżej Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej, najniższy jest środkowy.<br> | ||
| + | W grani do Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej wyróżniają się dwie turniczki: Igła Milówki i Cienka Igła rozdzielone Szczerbiną między Igłami.<br> | ||
| + | Oprócz nich w grani Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego jest jeszcze wiele innych wierzchołków.<br> | ||
| + | Mięguszowiecki Szczyt Pośredni jest najniższy w grupie Mięguszowieckich Szczytów. | ||
<br> | <br> | ||
| − | == | + | ==Ściana północno-wschodnia== |
| − | + | Opada do kotła polodowcowego o nazwie Bańdzioch. Ma wysokość około 370 m, jest częściowo lita, częściowo trawiasta i krucha. | |
| − | + | Z lewej strony ogranicza ją żleb opadający z Przełęczy pod Chłopkiem, z prawej strony żleb Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej. | |
| − | + | Przecięta jest trzema poziomymi formacjami skalnymi. | |
| − | + | W kolejności od dołu są to: Dolny Zachód Świerza, Zachód Ratowników, Górny Zachód Świerza. | |
| − | + | Wyróżnia się w niej również kilka formacji pionowych:<br> | |
| − | <br> | + | * Prawy filar opadający z Igły Milówki. Jego dolna ostroga uchodzi tuz przy wylocie żlebu Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej; |
| − | == | + | * Prawa depresja zwana Rynną Komarnickich; |
| − | + | * Pas ścian między Górnym Zachodem Świerza a Zachodem Ratowników. Znajdują się w nim dwie wypukłe formacje skalne: Depresja Mączki i Prawa Ściekwa; | |
| − | + | * Środkowy filar, czyli Filar Orłowskiego; | |
| − | + | * Lewa depresja składająca się z trzech części: Lewa Ściekwa, Wieża Świerza i depresji nad Górnym Zachodem Świerza; | |
| − | + | * Lewy filar, czyli Filar Świerza. | |
| − | + | <br> | |
| − | Na skałach | + | ==Ściana południowo-zachodnia== |
| − | + | Ma wysokość około 300 m i opada nad Wielki Hińczowy Staw w Dolinie Hińczowej.<br> | |
| + | Ciągnie się od depresji Przełęczy pod Chłopkiem po żleb opadający z Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej.<br> | ||
| + | Jej górną część skośnie przecina wielki zachód – Pośrednia Mięguszowiecka Ławka w dolnej części przechodząca w żleb opadający na piargi.<br> | ||
| + | Szczególnie okazała jest ściana polska, opadająca do Bańdziocha, ściana słowacka jest mniejsza.<br> | ||
| + | Władysław Cywiński kwituje ją jednym zdaniem: nie ta klasa. Obydwie nie są jednak wśród taterników popularne. <br> | ||
| + | Częściej niż tymi ścianami chodzą oni granią Mięguszowieckich Szczytów. Zazwyczaj za jednym przejściem pokonują dwa Mięguszowieckie Szczyty; Pośredni i Wielki.<br> | ||
| + | Na skałach tego szczytu rosną dwa bardzo rzadkie gatunki roślin, w Polsce występujące tylko na nielicznych stanowiskach w Tatrach:<br> skalnica odgiętolistna i rogownica jednokwiatowa. | ||
| + | <br><br> | ||
{{najwyższe szczyty w polsce}} | {{najwyższe szczyty w polsce}} | ||
{{korona gór polski}} | {{korona gór polski}} | ||
<br> | <br> | ||
[[Category:Góry w Polsce]] | [[Category:Góry w Polsce]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:46, 13 mar 2022
| Kontynent | Europa | ||
| Państwo |  Polska Słowacja
| ||
| Położenie | |||
| Wysokość | 2389 m n.p.m. | ||
| Pasmo | Tatry, Karpaty | ||
Mięguszowiecki Szczyt Pośredni – szczyt na granicy polsko-słowackiej, znajdujący się w grani głównej Tatr na południowy wschód od Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego i na północny zachód od Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego.
Szczyt ma trzy wierzchołki, o wysokościach 2389, 2383 i 2388 m.
Najwyższy znajduje się najbliżej Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej, najniższy jest środkowy.
W grani do Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej wyróżniają się dwie turniczki: Igła Milówki i Cienka Igła rozdzielone Szczerbiną między Igłami.
Oprócz nich w grani Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego jest jeszcze wiele innych wierzchołków.
Mięguszowiecki Szczyt Pośredni jest najniższy w grupie Mięguszowieckich Szczytów.
Ściana północno-wschodnia[edytuj | edytuj kod]
Opada do kotła polodowcowego o nazwie Bańdzioch. Ma wysokość około 370 m, jest częściowo lita, częściowo trawiasta i krucha.
Z lewej strony ogranicza ją żleb opadający z Przełęczy pod Chłopkiem, z prawej strony żleb Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej.
Przecięta jest trzema poziomymi formacjami skalnymi.
W kolejności od dołu są to: Dolny Zachód Świerza, Zachód Ratowników, Górny Zachód Świerza.
Wyróżnia się w niej również kilka formacji pionowych:
- Prawy filar opadający z Igły Milówki. Jego dolna ostroga uchodzi tuz przy wylocie żlebu Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej;
- Prawa depresja zwana Rynną Komarnickich;
- Pas ścian między Górnym Zachodem Świerza a Zachodem Ratowników. Znajdują się w nim dwie wypukłe formacje skalne: Depresja Mączki i Prawa Ściekwa;
- Środkowy filar, czyli Filar Orłowskiego;
- Lewa depresja składająca się z trzech części: Lewa Ściekwa, Wieża Świerza i depresji nad Górnym Zachodem Świerza;
- Lewy filar, czyli Filar Świerza.
Ściana południowo-zachodnia[edytuj | edytuj kod]
Ma wysokość około 300 m i opada nad Wielki Hińczowy Staw w Dolinie Hińczowej.
Ciągnie się od depresji Przełęczy pod Chłopkiem po żleb opadający z Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej.
Jej górną część skośnie przecina wielki zachód – Pośrednia Mięguszowiecka Ławka w dolnej części przechodząca w żleb opadający na piargi.
Szczególnie okazała jest ściana polska, opadająca do Bańdziocha, ściana słowacka jest mniejsza.
Władysław Cywiński kwituje ją jednym zdaniem: nie ta klasa. Obydwie nie są jednak wśród taterników popularne.
Częściej niż tymi ścianami chodzą oni granią Mięguszowieckich Szczytów. Zazwyczaj za jednym przejściem pokonują dwa Mięguszowieckie Szczyty; Pośredni i Wielki.
Na skałach tego szczytu rosną dwa bardzo rzadkie gatunki roślin, w Polsce występujące tylko na nielicznych stanowiskach w Tatrach:
skalnica odgiętolistna i rogownica jednokwiatowa.