Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
|
Maślak Sitarz
|
|
|
|
|
| Królestwo
|
Grzyby
|
| Rząd
|
Borowikowce
|
| Rodzina
|
Maślakowate
|
| Średnica Kapelusza
|
od 4–12 cm.
|
| Trzon Wysokość
|
2–10 cm.
|
| Trzon Grubość
|
0,8–2 cm.
|
|
|
Maślak Sitarz – gatunek grzybów z rodziny maślakowatych. – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych.
Kapelusz
Średnicy 4–12 cm, początkowo półkulisty z lekko pofalowanym brzegiem, później płaski, u starszych owocników staje się powyginany.
Skóra kapelusza w młodości pokryta delikatnym, jasnym, filcowatym nalotem, później śluzowata i błyszcząca, gładka, bardzo trudno ją obrać.
Kolor kapelusza kremowy, kremowoochrowy, pomarańczowoochrowy, pomarańczowobrązowy, przeważnie z jaśniejszą obwódką na brzegu.
Trzon
Wysokości 2–10 cm i szerokości 0,8–2 cm. Cylindryczny, pełny, włóknisty, bez pierścienia. Koloru kapelusza lub nieznacznie jaśniejszy, niekiedy u podstawy czerwonobrązowy. Grzybnia u podstawy trzonu w kolorze od białawego do fioletoworóżowego.
Miąższ
Elastyczny, gumowaty, barwy kremowej, ochrowopomarańczowej do brązowawej, w trzonie czasami różowy lub czerwonawy, przecięty nie zmienia koloru, ale robi się zazwyczaj różowoczerwonawy po wysuszeniu. Zapach delikatny, przyjemny, lekko owocowy. Smak lekko kwaskowaty.
Rurki
Dojrzałe o długości 4–10 mm. Przyrośnięte do trzonu, a nawet zbiegające po nim. u młodych owocników szarożółtawe, później żółte, szaroochrowe, w końcu brązowawe. Od miąższu kapelusza oddzielają się trudno. Pory rurek bardzo duże i przypominają swoim wyglądem oczka sita. Stąd też pochodzi nazwa gatunkowa[8]. Uciśnięte brązowieją.
Siedlisko
Na półkuli północnej jest szeroko rozprzestrzeniony, na półkuli południowej występuje tylko w Nowej Zelandii. W Polsce jest gatunkiem pospolitym, najczęściej występującym wśród wszystkich maślaków.
Występuje na suchych, piaszczystych glebach towarzyszącym sośnie zwyczajnej, z którą współżyje w mikoryzie. Owocniki pojawiają się od lipca do października[8]. Często rośnie wśród wrzosów.
- maślak ziarnisty. Ma jednak drobniejsze pory, a górna część jego trzonu jest punktowano nakrapiana.
- maślak błotny. Jest bardzo rzadki. Posiada na trzonie pierścień, a na kapeluszu grube i wrośnięte włókienka.
- lejkoporek olszowy. Jego cienkie rurki daleko zbiegają na trzon i są silnie zrośnięte z miąższem kapelusza.
Rodziny grzybów jadalnych w Polsce
