Jałowiec Sabiński: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 28: | Linia 28: | ||
<br> | <br> | ||
==Morfologia== | ==Morfologia== | ||
| − | |||
'''Pokrój'''<br> | '''Pokrój'''<br> | ||
| − | + | Płożący się nisko po ziemi, silnie rozrastający się wszerz krzew. Pędy niemal okrągłe na przekroju, rozgałęzione miotełkowato. | |
<br> | <br> | ||
'''Liście'''<br> | '''Liście'''<br> | ||
| − | + | Ulistnienie naprzeciwległe. Liście łuskowate trójkątnie-jajowate, przylegające do gałązek, tępe. Mają długość 1–3 mm i zachodzą na siebie dachówkowato. Liście igiełkowate tylko na młodych pędach, osiągają do 4 mm długości. | |
<br> | <br> | ||
| − | ''' | + | '''Szyszki'''<br> |
| − | + | Wykształcają się jako szyszkojagody. Zawierają dwa nasiona. Wyrastają na haczykowato zagiętej szypułce, dojrzałe są czarne. | |
<br> | <br> | ||
| − | |||
| + | ==Rozmieszczenie== | ||
| + | Jego ojczyzną są góry południowej [[Europa|Europy]] oraz [[Azja Mniejsza|Azji Mniejszej]], [[Azja Środkowa|Azji Środkowej]] i Kaukazu, a także [[Afryka Północna]]. | ||
| + | W [[Polska|Polsce]] roślina bardzo rzadka na naturalnych stanowiskach. Gatunek rósł na czterech stanowiskach w Pieninach na Facimiechu, Głowie Cukru, Sokolicy i Bystrzyku. W 2008 jego potwierdzone stanowiska znajdowały się tylko w Pieninach Centralnych: na skałach Facimiecha, Głowy Cukru i Piecków. | ||
<br> | <br> | ||
Wersja z 12:27, 29 paź 2022
|
| ||
 | ||
| Królestwo | Rośliny | |
| Rząd | Cyprysowce | |
| Rodzina | Cyprysowate | |
| Gatunek | Jałowiec Pospolity | |
| Wysokość | do 11 m. | |
Jałowiec Sabiński, jałowiec sawina – gatunek krzewu iglastego należący do rodziny cyprysowatych. Znany też pod nazwą jałowiec sabina. Rośnie na obszarach górskich w Eurazji. Zawiera trujący sabinol o nieprzyjemnym zapachu wyczuwalnym po roztarciu gałązek. Często jest uprawiany jako roślina ozdobna.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Płożący się nisko po ziemi, silnie rozrastający się wszerz krzew. Pędy niemal okrągłe na przekroju, rozgałęzione miotełkowato.
Liście
Ulistnienie naprzeciwległe. Liście łuskowate trójkątnie-jajowate, przylegające do gałązek, tępe. Mają długość 1–3 mm i zachodzą na siebie dachówkowato. Liście igiełkowate tylko na młodych pędach, osiągają do 4 mm długości.
Szyszki
Wykształcają się jako szyszkojagody. Zawierają dwa nasiona. Wyrastają na haczykowato zagiętej szypułce, dojrzałe są czarne.
Rozmieszczenie[edytuj | edytuj kod]
Jego ojczyzną są góry południowej Europy oraz Azji Mniejszej, Azji Środkowej i Kaukazu, a także Afryka Północna.
W Polsce roślina bardzo rzadka na naturalnych stanowiskach. Gatunek rósł na czterech stanowiskach w Pieninach na Facimiechu, Głowie Cukru, Sokolicy i Bystrzyku. W 2008 jego potwierdzone stanowiska znajdowały się tylko w Pieninach Centralnych: na skałach Facimiecha, Głowy Cukru i Piecków.
Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
| Krzewy Liściaste: | Bez Czarny - Bez Koralowy - Bukszpan Zwyczajny - Kalina Koralowa - Róża - Leszczyna Pospolita - Wierzba Iwa - Irga Czarna - Irga Zwyczajna - Olsza Zielona - Porzeczka Czarna - Porzeczka Zwyczajna - Śliwa Tarnina - Wierzba Śląska - Wierzba Szara - Wierzba Uszata - Wierzba Wiciowa - Wiśnia Karłowata - Jeżyna. |
| Krzewy Iglaste: | Jałowiec Pospolity - Jałowiec Płożący - Kosodrzewina - Jałowiec Sabiński. |