Muchomor Zielonawy

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Muchomor Zielonawy
Muchomor-Zielonawy.jpg
Królestwo Grzyby
Rząd Pieczarkowce
Rodzina Muchomorowate
Średnica Kapelusza 5–15 cm.
Trzon Wysokość do 15 cm.
Trzon Grubość do 2 cm.

Muchomor Zielonawy, Muchomor Sromotnikowy – gatunek grzybów należący do rodziny muchomorowatych. Gatunek silnie trujący, nawet przy zaawansowanym leczeniu spożycie bardzo często kończy się śmiercią.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz
Średnica 5–15 cm, za młodu półkulisty, potem dzwonkowato-łukowaty, w końcu rozpostarty. Skórka gładka, przy brzegu nieprążkowana, składa się z przylegających i promieniście ułożonych włókienek.
Kolor biało zielonkawy, oliwkowo zielonkawy, szarozielony, brunatnozielony, na brzegu zwykle jaśniejszy, czasem żółtawy. Na słońcu, oraz u starszych okazów kolor jest wypłowiały. Skórka łatwo daje się ściągnąć i często występują na niej białe resztki osłony.

Trzon
Wysokość do 15 cm, grubość do 2 cm. Jest walcowaty, w nasadzie zakończony bulwą o średnicy do 4 cm. Bulwa otoczona jest wysoką, białawą i odstającą pochwą. Kolor trzonu białawy z odcieniem żółtawo-zielonkawym.
Posiada wyraźny, zwisający pierścień o kolorze od białego do żółtawego. Powyżej pierścienia trzon jest gładki, pod pierścieniem występują delikatne łuski, czasami tworzące zygzakowaty wzór.

Miąższ
Biały, nie zmienia koloru po przełamaniu. U młodych okazów miąższ ma łagodny zapach, u starych pachnie nieco ziemniakami. Smak przyjemny.

Blaszki
Gęste, białe, u starych okazów z lekkim odcieniem żółtawo-zielonkawym. U młodych okazów są niewidoczne, gdyż przykryte są białawą osłoną.

Wysyp zarodników
Biały. Zarodniki gładkie, szeroko elipsoidalne lub niemal kuliste, o rozmiarach 8 × 11 μm.

Gatunki Podobne[edytuj | edytuj kod]

Przez niedoświadczonych grzybiarzy bywa mylony z gąską zielonką, gołąbkiem zielonawym, muchomorem cytrynowym, muchomorem brązowooliwkowym, a także innymi gatunkami muchomorów. Młode, słabo wybarwione okazy mogą też być pomylone z pieczarkami.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Europy, skąd rozprzestrzenił się jako gatunek inwazyjny. Współcześnie występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. W Europie Środkowej, w tym na terenie całej Polski, jest pospolity.
Występuje najczęściej w lasach liściastych, także w mieszanych; rośnie pojedynczo, lub w małych grupkach. Najczęściej rośnie pod dębami, ale także pod wieloma innymi gatunkami drzew: buki, kasztanowce, brzozy, leszczyny, graby, sosny i świerki.
Najczęściej występuje na glebach o odczynie obojętnym lub zasadowym, ale potrafi rosnąć także na glebach kwaśnych. Owocniki wyrastają od czerwca do listopada.
Jest grzybem mykoryzowym, jego symbiontem w Europie jest dąb, natomiast w Ameryce doszło do bardzo rzadkiego zjawiska przeskoku na inny symbiont – sosnę.