Muchomor Czerwony
| ||
Królestwo | Grzyby | |
Rząd | Pieczarkowce | |
Rodzina | Muchomorowate | |
Średnica Kapelusza | do 20 cm. | |
Trzon Wysokość | do 20 cm. | |
Trzon Grubość | do 3 cm. | |
Muchomor Czerwony – gatunek grzybów należący do rodziny muchomorowatych.
Prawdopodobnie najbardziej charakterystyczny gatunek muchomora. Jest dużym, cętkowanym zwykle czerwonym grzybem i jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i szeroko spotykanych w kulturze popularnej, inspirował twórców np. gier z serii Mario oraz domy Smerfów z komiksów i kreskówek.
Chociaż uważany powszechnie za trujący, śmierć spowodowana zatruciem po spożyciu A. muscaria jest dość rzadka. Dwukrotne podgotowanie z odlaniem wody osłabia jego toksyczność i rozkłada substancje psychoaktywne grzyba.
Wszystkie odmiany Amanita muscaria, w szczególności A. muscaria var. muscaria, znane są ze swoich właściwości halucynogennych, przy czym głównymi składnikami psychoaktywnymi są neurotoksyny kwas ibotenowy i muscymol. Lokalna odmiana grzyba była używana jako środek odurzający i enteogen przez rdzenną ludność Syberii.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz
Średnica do 20 cm. U bardzo młodych okazów kulisty, potem półkulisty, z czasem niskołukowaty, a u starszych okazów płaski i nieco wgłębiony na środku. Powierzchnia gładka, u starszych okazów przy brzegu delikatnie karbowana. Początkowo okryty jest białawą osłoną. Po jej rozerwaniu na kapeluszu pozostają białe lub białożółte łatki. W czasie wilgotnej pogody jest lepki.
Trzon
Wysokość do 20 cm, grubość do 3 cm. Jest walcowaty, łatwo wyłamujący się, za młodu pełny, potem pusty. Kolor biały lub żółty, posiada obwisły, biały pierścień. Podstawa bulwiasta, otoczona kilkoma rzędami wałeczkowatych zgrubień i bez wyraźnej pochwy.
Miąższ
Biały, kruchy, nie zmienia koloru po uszkodzeniu, bez zapachu i o łagodnym smaku.
Blaszki
Białe lub bladożółtawe, brzuchate, gęsto ustawione, wolne.
Wysyp zarodników
Biały. Zarodniki gładkie, elipsowate, o rozmiarach 9–11 × 6–9 μm.
Gatunki Podobne[edytuj | edytuj kod]
- Muchomor Królewski, który ma brunatny kolor skórki kapelusza, kropki i brzeg pierścienia żółte i rośnie tylko pod świerkami.
- Muchomor Cesarski, ma on jaśniejszy, pomarańczowożółty kapelusz pozbawiony kropek, trzon i blaszki żółte, a bulwę trzonu otoczoną pochwą. Występuje w ciepłych lasach liściastych głównie na południu Europy i tam najczęściej dochodzi do omyłkowego spożycia muchomora czerwonego.
- Gołąbek Winny i inne czerwone gołąbki, mają prosty trzon pozbawiony pierścienia i innych dekoracji, oraz gładki kapelusz.
- Muchomor Narcyzowy bywa mylony z żółtymi odmianami muchomora czerwonego, jest on jednak mniejszy oraz ma inną budowę trzonu.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek kosmopolityczny szeroko rozprzestrzeniony w strefie klimatu umiarkowanego na całej półkuli północnej, ale występuje także w niektórych rejonach o klimacie ciepłym, np. w Ameryce Środkowej, w Hindukuszu, czy nad Morzem Śródziemnym. Wraz z siewkami sosny jego zarodniki i grzybnia zostały przeniesione w różne inne rejony świata i obecnie pojawia się także w Australii, Nowej Zelandii, Afryce Południowej i Ameryce Południowej. W [[Europa Środkowa|Europie Środkowej bardzo pospolity. W Polsce również bardzo pospolity.
Rośnie na ziemi w różnego typu lasach liściastych, iglastych i mieszanych, szczególnie często pod brzozą brodawkowatą. Owocniki pojawiają się od czerwca do listopada. Muchomor jest grzybem mykoryzowym, żyjącym w symbiozie zazwyczaj z brzozą, jodłą, sosną, świerkiem, osiką i dębem.
Muchomorowate: | Muchomor Zielonawy - Muchomor Czerwony - Muchomor Królewski. |
Gąskowate: | Gąska Siarkowa - Gąska Żółtobrunatna - Gąska Czerwonobrązowa - Gąska Bukowa - Gąska Dachówkowata. |