Gąska Siarkowa
|
| ||
 | ||
| Królestwo | Grzyby | |
| Rząd | Pieczarkowce | |
| Rodzina | Gąskowate | |
| Średnica Kapelusza | 3–8 cm. | |
| Trzon Wysokość | 4–10 cm. | |
| Trzon Grubość | do 2 cm. | |
Gąska siarkowa – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz
Średnicy 3–8 cm, w młodym owocniku stożkowato wypukły, później płaski. Brzeg ostry, powierzchnia naga, czasami delikatnie łuskowata, podczas wilgotnej pogody śliska. Kolor siarkowożółty, oliwkowożółty, a miejscami czerwonobrązowy. W środku ciemniejszy i bardzo delikatnie pokryty purpurowymi płatkami.
Trzon
Wysokość 4–10 cm, grubość do 2 cm, kształt walcowaty lub maczugowaty. Jest początkowo pełny, później pusty, siarkowożółty, pokryty rdzawymi włókienkami. Przy podstawie jest białawy i włochaty.
Miąższ
Żółty. Zapach niemiły, jak karbidu lub gazu świetlnego.
Blaszki
Jaskrawożółte, grubawe, wycięte z ząbkiem[5]. Są rzadkie, co jest ważną cechą umożliwiającą rozróżnienie gąski siarkowej od podobnej gąski zielonki, która ma gęściejsze blaszki.
Wysyp zarodników
Biały. Zarodniki dość duże, jajowate, gładkie, bezbarwne, o średnicy 9–12 × 5–7 µm.
Gatunki Podobne[edytuj | edytuj kod]
Podobna jest jadalna gąska zielonka, która ma biały miąższ, gęściejsze blaszki i nie wydziela nieprzyjemnego zapachu.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Europie i Ameryce Północnej, została znaleziona również w Chinach. W Europie Środkowej jest szeroko rozpowszechniona, ale występuje w rozproszeniu. W Polsce jest dość pospolita.
Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, na ziemi, wśród traw i opadłych gałęzi, bez szczególnych wymagań co do odczynu gleby. Często występuje pod sosnami. Owocniki wytwarza od sierpnia do września.
| Muchomorowate: | Muchomor Zielonawy - Muchomor Czerwony - Muchomor Królewski. |
| Gąskowate: | Gąska Siarkowa - Gąska Żółtobrunatna - Gąska Czerwonobrązowa - Gąska Bukowa - Gąska Dachówkowata. |