Góry Sanocko-Turczańskie: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 3: | Linia 3: | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
|- | |- | ||
| − | | colspan="4" | [[Plik: | + | | colspan="4" | [[Plik:Gory-slone.jpg|center|250px]] |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
|- | |- | ||
| − | | colspan="4" | [[Plik:Mapa- | + | | colspan="4" | [[Plik:Mapa-gory-sanocko-turczanskie.png|center|250px]] |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | | ||
Wersja z 11:58, 10 mar 2022
| Kontynent | Europa | ||
| Państwo |  Polska  Ukraina
| ||
| Województwo | podkarpackie | ||
| Najwyższy szczyt na terenie | Polski to Lackowa (997 m),
Słowacji - Busov (1002 m), | ||
| Długość | |||
| Powierzchnia | |||
Góry Sanocko-Turczańskie (522.11) – pasmo górskie w Beskidach Lesistych w Karpatach Wschodnich, przecięte granicą polsko-ukraińską.
Góry Sanocko-Turczańskie rozciągają się na powierzchni około 930 km² na północ od Bieszczadów, a na południe od Pogórza Przemyskiego, między dolinami środkowego Sanu i Stryja.
Ich przedłużeniem za rzeką Stryj są Beskidy Brzeżne. Północną granicę stanowi umowna linia, przechodząca wzdłuż rzek Wiar, Łomna, Stupnica, Leszczawka, Lachawka i Tyrawka, zachodnią – dolina Sanu.
Czasami tereny położone na wschód i południe od doliny Wiaru, oraz na zachód od Doliny Lachawki do doliny Sanu wlicza się do Gór Sanocko-Turczańskich.
Granica południowa bywa przeprowadzana rozmaicie, najczęściej poprowadzona jest północnymi stokami Otrytu i dalej wzdłuż Sanu do ujścia Tyrawki, chociaż czasami Otryt wliczany jest do Gór Sanocko-Turczańskich, wtedy południową granicą jest dolina górnego Sanu.
Najwyższym szczytem jest Magura Łomniańska (1024 m n.p.m.), a na terenie Polski Jaworniki (909 m n.p.m.) (lub Trohaniec, jeśli przyjąć szersze granice, patrz sekcja o zasięgu omawianego obszaru).
Charakterystyczny dla tych gór jest tzw. układ rusztowy, czyli system równoległych pasm górskich, przedzielonych dolinami rzek lub potoków. Wysokość gór rośnie w kierunku południowo-wschodnim.
Główne pasma Gór Sanocko-Turczańskich to Chwaniów, Góry Słonne, Żuków i Wyżyna Wańkowej, Grupa Laworty (Dział, Pasmo Małego i Wielkiego Króla oraz sama Kamienna Laworta), masyw Ostrego, Jawor i Stożek, Hoszowskie Góry Rusztowe, masyw Jaworników, masyw Magury Łomniańskiej.
Toponimia[edytuj | edytuj kod]
W średniowieczu góry te nazywane były Górami Sanockimi lub Górami Sarmackimi. W historiografii niemieckiej jako Sanoker Berge, lub Berge Saana oraz Samborer Berge.
Drugi człon obecnej nazwy („Turczańskie”) pochodzi od miasta Turka.
Zagospodarowanie turystyczne[edytuj | edytuj kod]
W Górach Turczańsko-Sanockich brak jest schronisk turystycznych oraz chatek studenckich.
Natomiast istnieje tu (w okolicy Ustrzyk Dolnych) stosunkowo rozbudowana infrastruktura narciarska[11], najlepsza w województwie podkarpackim, dlatego Ustrzyki Dolne nazywane są często zimową stolicą tego regionu.
| Beskidy Zachodnie: | Beskid Śląski - Beskid Mały - Beskid Żywiecki - Beskid Makowski - Beskid Wyspowy - Beskid Sądecki - Gorce. |
| Beskidy Środkowe: | Beskid Niski. |
| Beskidy Wschodnie: | Góry Sanocko-Turczańskie - Bieszczady Zachodnie. |