Bieszczady Zachodnie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "__NOTOC__ {| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | |- | colspan="4" | Plik:Gory-slone...")
 
 
(Nie pokazano 8 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
|-
 
|-
| colspan="4" | [[Plik:Gory-slone.jpg|center|250px]]
+
| colspan="4" | [[Plik:Bieszczady800.jpg|center|250px]]
 
|-
 
|-
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
Linia 11: Linia 11:
 
|-
 
|-
 
| '''Państwo'''
 
| '''Państwo'''
| [[Plik:Flaga-polski22px.png|22px]]&nbsp;&nbsp;&nbsp;[https://pl.wikipedia.org/wiki/Polska Polska] <br> [[Plik:Flaga-ukrainy.png|22px]]&nbsp;&nbsp;&nbsp; Ukraina
+
| [[Plik:Flaga-polski22px.png|22px]]&nbsp;&nbsp;&nbsp;[https://pl.wikipedia.org/wiki/Polska Polska] <br> [[Plik:Flaga-ukrainy.png|22px]]&nbsp;&nbsp;&nbsp; Ukraina <br> [[Plik:Flaga-slowacja22px.png|22px]]&nbsp;&nbsp;&nbsp; Słowacja
 
|-
 
|-
 
| '''Województwo'''  
 
| '''Województwo'''  
Linia 17: Linia 17:
 
|-
 
|-
 
| '''Najwyższy szczyt na terenie'''
 
| '''Najwyższy szczyt na terenie'''
| Polski to Magura Łomniańska (1024 m n.p.m)  
+
| Tarnica (1346 m n.p.m.),
 
|-
 
|-
 
| '''Długość'''
 
| '''Długość'''
Linia 27: Linia 27:
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
|-
 
|-
| colspan="4" | [[Plik:Mapa-gory-sanocko-turczanskie.png|center|250px]]
+
| colspan="4" | [[Plik:Mapa-bieszczady-zachodnie.png|center|250px]]
 
|-
 
|-
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
|}
 
|}
 
<br>
 
<br>
Góry Sanocko-Turczańskie pasmo górskie w Beskidach Lesistych w Karpatach Wschodnich, przecięte granicą polsko-ukraińską.<br>
+
'''Bieszczady Zachodnie''' zachodnia część Bieszczadów rozciągająca się od Przełęczy Użockiej (853 m n.p.m.) na wschodzie po Przełęcz Łupkowską (640 m n.p.m.) na zachodzie.<br>  
Góry Sanocko-Turczańskie rozciągają się na powierzchni około 930 km² na północ od Bieszczadów, a na południe od Pogórza Przemyskiego, między dolinami środkowego Sanu i Stryja.<br>  
+
Obszar ten w większości leży na terenie Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Charakterystyczny krajobraz Bieszczadów to równoległe, długie, ciągnące się z północnego zachodu na południowy wschód pasma górskie, których wysokość stopniowo wzrasta z zachodu na wschód.<br> Najwyższym szczytem Bieszczadów Zachodnich jest Tarnica (1346 m n.p.m.), najwybitniejszym – Wielka Rawka (523 m nad przeł. Beskid).<br>
Ich przedłużeniem za rzeką Stryj są Beskidy Brzeżne. Północną granicę stanowi umowna linia, przechodząca wzdłuż rzek Wiar, Łomna, Stupnica, Leszczawka, Lachawka i Tyrawka, zachodnią – dolina Sanu.<br>
+
Termin Bieszczady używany jest zwykle w Polsce jako synonim polskich Bieszczadów (które są jedynie częścią Bieszczadów Zachodnich).<br> Słowacka część Bieszczadów Zachodnich nazywana jest przez Słowaków Górami Bukowskimi (Bukovské vrchy), a przez Węgrów – Keleti Beszkidek. <br>
Czasami tereny położone na wschód i południe od doliny Wiaru, oraz na zachód od Doliny Lachawki do doliny Sanu wlicza się do Gór Sanocko-Turczańskich.<br>
+
==Położenie==
Granica południowa bywa przeprowadzana rozmaicie, najczęściej poprowadzona jest północnymi stokami Otrytu i dalej wzdłuż Sanu do ujścia Tyrawki, chociaż czasami Otryt wliczany jest do Gór Sanocko-Turczańskich, wtedy południową granicą jest dolina górnego Sanu.<br>
 
Najwyższym szczytem jest Magura Łomniańska (1024 m n.p.m.), a na terenie Polski Jaworniki (909 m n.p.m.) (lub Trohaniec, jeśli przyjąć szersze granice, patrz sekcja o zasięgu omawianego obszaru).<br>
 
Charakterystyczny dla tych gór jest tzw. układ rusztowy, czyli system równoległych pasm górskich, przedzielonych dolinami rzek lub potoków. Wysokość gór rośnie w kierunku południowo-wschodnim.<br>
 
Główne pasma Gór Sanocko-Turczańskich to Chwaniów, Góry Słonne, Żuków i Wyżyna Wańkowej, Grupa Laworty (Dział, Pasmo Małego i Wielkiego Króla oraz sama Kamienna Laworta), masyw Ostrego, Jawor i Stożek, Hoszowskie Góry Rusztowe, masyw Jaworników, masyw Magury Łomniańskiej.<br>
 
  
==Toponimia==
+
Na zachodzie Bieszczady Zachodnie graniczą z Beskidem Niskim, na północy z Górami Sanocko-Turczańskimi, na wschodzie z Bieszczadami Wschodnimi, na południu zaś z Wyhorlatem.<br>
W średniowieczu góry te nazywane były Górami Sanockimi lub Górami Sarmackimi. W historiografii niemieckiej jako Sanoker Berge, lub Berge Saana oraz Samborer Berge.<br>
+
Zachodnią granicę wyznaczają doliny Osławy i Osławicy, Przełęcz Łupkowska i dolina Laborca, wschodnią – San, Przełęcz Użocka i dolina rzeki Uż. <br>
Drugi człon obecnej nazwy („Turczańskie”) pochodzi od miasta Turka.
+
Natomiast granica północna bywa na terenie Polski przeprowadzana rozmaicie. Geofizyczna poprowadzona jest północnymi stokami Otrytu, Korbani i Chryszczatej, chociaż czasami Otryt wliczany jest do Gór Sanocko Turczańskich.<br>  
 +
Geomorfologicznie wyróżnia się Bieszczady Południowe na południe od Sanu i Bieszczady Środkowe między Sanem a linią kolejową Zagórz – Ustrzyki Dolne (oraz Wyżynę Wańkowej, czyli północną część Gór Sanocko-Turczańskich).<br>
 +
Natomiast w rozumieniu turystycznym Bieszczadami zwie się góry na południe od linii kolejowej, przy czym północną część tak rozumianych Bieszczadów nazywa się Przedgórzem Bieszczadzkim.
 
<br>
 
<br>
  
==Zagospodarowanie turystyczne==
+
==Pasma górskie==
W Górach Turczańsko-Sanockich brak jest schronisk turystycznych oraz chatek studenckich.<br>
 
Natomiast istnieje tu (w okolicy Ustrzyk Dolnych) stosunkowo rozbudowana infrastruktura narciarska[11], najlepsza w województwie podkarpackim, dlatego Ustrzyki Dolne nazywane są często zimową stolicą tego regionu. <br>
 
  
 +
Pasmo graniczne – ciągnie się od Przełęczy Łupkowskiej długim i krętym grzbietem po Przełęcz Użocką. Granią tego pasma biegnie granica ze Słowacją, a od szczytu Krzemieniec na wschód z Ukrainą.<br>
 +
Jednocześnie przez to pasmo przebiega dział wód oddzielający zlewiska Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego.<br>
 +
Pasmo Połonin – najwyższe i najbardziej uczęszczane pasmo obejmujące od zachodu kolejno: Połoninę Wetlińską, Połoninę Caryńską, Bukowe Berdo, gniazdo Tarnicy i Połoninę Bukowską. Wysokość szczytów w tym rejonie rośnie w miarę przesuwania się na wschód – zwieńczone najwyższym szczytem polskich Bieszczadów – Tarnicą.<br>
 +
Wysoki Dział – rozciągający się pomiędzy Komańczą a Cisną, a dokładniej między dolinami rzek: Osławica, Solinka i potoku Hoczewka.<br>
 +
W południowo-wschodniej części pojedyncze szczyty pasma przekraczają 1000 m n.p.m., a w rejonie Chryszczatej znajduje się rezerwat przyrody Zwiezło gdzie w wyniku osuwiska powstały Jeziorka Duszatyńskie.<br>
 +
Pasmo Łopiennika i Durnej – ciągnące się od przełęczy, po której biegnie droga Cisna – Jabłonki, po Dołżycę, do którego także zaliczany jest masyw Falowej.<br>
 +
Ponadto niektórzy zaliczają do Bieszczadów Pasmo Otryt z najwyższym szczytem Trohańcem, znajdujące się między dolinami Sanu i potoku Głuchy.
 +
<br><br>
 
{{Pasma beskidów w polsce}}
 
{{Pasma beskidów w polsce}}
 
<br>
 
<br>
 
[[Category:Góry w Polsce]]
 
[[Category:Góry w Polsce]]

Aktualna wersja na dzień 14:50, 10 mar 2022

Kontynent Europa
Państwo Flaga-polski22px.png   Polska
Flaga-ukrainy.png    Ukraina
Flaga-slowacja22px.png    Słowacja
Województwo podkarpackie
Najwyższy szczyt na terenie Tarnica (1346 m n.p.m.),
Długość
Powierzchnia


Bieszczady Zachodnie – zachodnia część Bieszczadów rozciągająca się od Przełęczy Użockiej (853 m n.p.m.) na wschodzie po Przełęcz Łupkowską (640 m n.p.m.) na zachodzie.
Obszar ten w większości leży na terenie Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Charakterystyczny krajobraz Bieszczadów to równoległe, długie, ciągnące się z północnego zachodu na południowy wschód pasma górskie, których wysokość stopniowo wzrasta z zachodu na wschód.
Najwyższym szczytem Bieszczadów Zachodnich jest Tarnica (1346 m n.p.m.), najwybitniejszym – Wielka Rawka (523 m nad przeł. Beskid).
Termin Bieszczady używany jest zwykle w Polsce jako synonim polskich Bieszczadów (które są jedynie częścią Bieszczadów Zachodnich).
Słowacka część Bieszczadów Zachodnich nazywana jest przez Słowaków Górami Bukowskimi (Bukovské vrchy), a przez Węgrów – Keleti Beszkidek.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Na zachodzie Bieszczady Zachodnie graniczą z Beskidem Niskim, na północy z Górami Sanocko-Turczańskimi, na wschodzie z Bieszczadami Wschodnimi, na południu zaś z Wyhorlatem.
Zachodnią granicę wyznaczają doliny Osławy i Osławicy, Przełęcz Łupkowska i dolina Laborca, wschodnią – San, Przełęcz Użocka i dolina rzeki Uż.
Natomiast granica północna bywa na terenie Polski przeprowadzana rozmaicie. Geofizyczna poprowadzona jest północnymi stokami Otrytu, Korbani i Chryszczatej, chociaż czasami Otryt wliczany jest do Gór Sanocko Turczańskich.
Geomorfologicznie wyróżnia się Bieszczady Południowe na południe od Sanu i Bieszczady Środkowe między Sanem a linią kolejową Zagórz – Ustrzyki Dolne (oraz Wyżynę Wańkowej, czyli północną część Gór Sanocko-Turczańskich).
Natomiast w rozumieniu turystycznym Bieszczadami zwie się góry na południe od linii kolejowej, przy czym północną część tak rozumianych Bieszczadów nazywa się Przedgórzem Bieszczadzkim.

Pasma górskie[edytuj | edytuj kod]

Pasmo graniczne – ciągnie się od Przełęczy Łupkowskiej długim i krętym grzbietem po Przełęcz Użocką. Granią tego pasma biegnie granica ze Słowacją, a od szczytu Krzemieniec na wschód z Ukrainą.
Jednocześnie przez to pasmo przebiega dział wód oddzielający zlewiska Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego.
Pasmo Połonin – najwyższe i najbardziej uczęszczane pasmo obejmujące od zachodu kolejno: Połoninę Wetlińską, Połoninę Caryńską, Bukowe Berdo, gniazdo Tarnicy i Połoninę Bukowską. Wysokość szczytów w tym rejonie rośnie w miarę przesuwania się na wschód – zwieńczone najwyższym szczytem polskich Bieszczadów – Tarnicą.
Wysoki Dział – rozciągający się pomiędzy Komańczą a Cisną, a dokładniej między dolinami rzek: Osławica, Solinka i potoku Hoczewka.
W południowo-wschodniej części pojedyncze szczyty pasma przekraczają 1000 m n.p.m., a w rejonie Chryszczatej znajduje się rezerwat przyrody Zwiezło gdzie w wyniku osuwiska powstały Jeziorka Duszatyńskie.
Pasmo Łopiennika i Durnej – ciągnące się od przełęczy, po której biegnie droga Cisna – Jabłonki, po Dołżycę, do którego także zaliczany jest masyw Falowej.
Ponadto niektórzy zaliczają do Bieszczadów Pasmo Otryt z najwyższym szczytem Trohańcem, znajdujące się między dolinami Sanu i potoku Głuchy.

Pasma Beskidów w Polsce