Bekas Kszyk

Bekas Kszyk
Królestwo	Zwierzęta
Gromada	Ptaki
Rząd	Siewkowe
Rodzina	Bekasowate
Gatunek	Bekas Kszyk
Długość ciała	25–27 cm.
Rozpietość skrzydeł	37–45 cm.
Masa ciała	70–180 g.

Bekas Kszyk, kszyk, bekas baranek – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych.

Występowanie

Bekas kszyk zamieszkuje w zależności od podgatunku:

• Gallinago gallinago gallinago – północna Eurazja od Wysp Brytyjskich, Europy Zachodniej i Skandynawii na wschód po Kamczatkę i zachodnie Aleuty, a na południu od północno-wschodniego Afganistanu po północne Indie. Zimuje w Europie Zachodniej, basenie Morza Śródziemnego oraz równikowej Afryce, na Bliskim Wschodzie i dalej na wschód aż po południową Japonię, wschodnie Chiny, Filipiny i Borneo. Nielicznie gnieździ się również w Polsce, a największym skupiskiem kszyków w okresie lęgowym są Bagna Biebrzańskie.
• Gallinago gallinago faeroeensis – Islandia, Wyspy Owcze, Orkady i Szetlandy. Zimuje na Wyspach Brytyjskich.

Uznawaną za podgatunek Gallinago gallinago populację amerykańską wyodrębniono niedawno do rangi osobnego gatunku o nazwie bekas amerykański (Gallinago delicata).

Morfologia

Wielkością porównywalny do kosa. Brak wyraźnego dymorfizmu, zarówno wiekowego jak i płciowego. Upierzenie zarówno dorosłych, jak i młodych ptaków jest ciemnobrązowe i dobrze wtapia się w otoczenie. Wierzch głowy ciemnobrązowy, z podłużnym szerokim jasnobrązowym pasem. Podobne pasy na bokach głowy. Wierzch ciała jasnobrązowy z ciemnobrązowymi i czarnymi cętkami oraz 4 rudawymi pasami (które są też pod okiem i u nasady dzioba). Pierś jasnobrązowa z ciemnymi plamkami. Brzuch biały, ogon rdzawy. Stosunkowo krótka szyja i nogi. Dziób szarobrązowy z ciemnym końcem, długi i prosty. G. gallinago faeroeensis jest ciemniejszy i bardziej rudy niż G. gallinago gallinago. Zbliżony wyglądem dubelt pióra na końcu ogona ma całkiem białe w przeciwieństwie do kszyka, który ma je płowe i tylko same końce są białe.

Wymiary średnie

długość ciała ok. 25–27 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 37–45 cm
masa ciała ok. 70–180 g

Biotop

Zamieszkuje bagna, mokradła, torfowiska, jeziora, brzegi strumieni, rowy melioracyjne i podmokłe łąki. Jest najczęstszym bekasem spotykanym na terenach podmokłych.
W Azji oraz przeważającej części zasięgu w Europie jest gatunkiem wędrownym. Jesienne przeloty zaczynają się już w lipcu i trwają do października; wiosenne przeloty mają miejsce w marcu i kwietniu.

Okres lęgowy

Jaja wysiadywane są przez okres 19–21 dni przez samicę. Pisklęta, gdy tylko obeschną po wykluciu, rozpraszają się po okolicy. Każdy rodzic zajmuje się swoją grupą potomstwa.
Młode mają wtedy brunatnoczerwony puch usiany czarnymi i białymi plamkami. Na piersi ciemna plama tworzy żabot. Pisklęta usamodzielniają się po 4 tygodniach, gdy nabywają umiejętności lotu. Dojrzałe są po 5 tygodniach. Do tego czasu opiekują się nimi oboje rodzice, którzy w razie niebezpieczeństwa mogą przenieść młode w inne miejsce.
W ciągu roku wyprowadza dwa lęgi, składając w kwietniu–lipcu 4 szarozielone lub żółtobrązowe jaja w ciemnobrunatne plamki na grubszym końcu o długości 39 mm.

Pożywienie

Bezkręgowce, głównie pierścienice (często pijawki), ale też owady, drobne mięczaki, skorupiaki i nasiona roślin. Długi dziób w czasie poszukiwania pokarmu działa jak sonda i pęseta, gdyż wkłada go w miękki i mętny szlam.

Rząd Siewkowe

---

Rodzina Sieweczkowate:

Sieweczka Obrożna - Sieweczka Rzeczna - Czajka Zwyczajna.

Rodzina Bekasowate:

Kulik Wielki - Rycyk - Batalion - Słonka Zwyczajna - Dubelt - Bekas Kszyk - Brodziec Piskliwy - Samotnik - Krwawodziób.

Rodzina Mewowate:

Mewa Śmieszka - Mewa Mała - Mewa Siwa - Mewa Srebrzysta - Mewa Białogłowa - Rybitwa Rzeczna - Rybitwa Białoczelna - Rybitwa Białowąsa - Rybitwa Czarna - Rybitwa Białoskrzydła.