Rybitwa Rzeczna

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Rybitwa Rzeczna
Rybitwa-rzeczna.jpg
Królestwo Zwierzęta
Gromada Ptaki
Rząd Siewkowe
Rodzina Mewowate
Gatunek Rybitwa Rzeczna
Długość ciała 37–44 cm.
Rozpietość skrzydeł 91–110 cm.
Masa ciała 195–325 g.

Rybitwa Rzeczna, rybitwa zwyczajna – gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny mewowatych.
Zamieszkuje większość Eurazji i Ameryki Północnej oraz północną i północno-zachodnią Afrykę. Wędrowna, przeloty w IV – V i VII – IX. Zimuje na wybrzeżach Afryki, Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej, południowej i południowo-wschodniej Azji oraz Australazji.
W Polsce nieliczny ptak lęgowy na niżu. Lokalnie, na nieuregulowanych odcinkach dużych rzek, może być liczna. Jest najliczniejszym gatunkiem lęgowym rybitwy w Polsce.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Smukła sylwetka, z wąskimi, ostro zakończonymi skrzydłami i dość długim, głęboko rozwidlonym ogonem. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch głowy i kark czarne, grzbiet i skrzydła popielate, końce lotek drugorzędowych ciemniejsze. Reszta ciała biała.
Dziób sztyletowaty, czerwony z czarnym końcem. Między dziobem a czapeczką wyraźna biała linia. Nogi dość krótkie, czerwone.
W upierzeniu spoczynkowym (od lipca–sierpnia) czoło białe, wierzch głowy jasny z cętkami, nad okiem ciemna plama; nogi czerwone, dziób czarny.
Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak ich grzbiet pokrywa brązowawy rysunek, a okolice kości ramiennych są ciemne.
Rybitwa rzeczna jest bardzo podobna do rybitwy popielatej – ma jednak dłuższe nogi i dziób, szersze skrzydła oraz nieco większą głowę i bardziej płaskie czoło. Dziób rybitwy popielatej jest jednobarwny, a zewnętrzne sterówki – nieco dłuższe niż u rybitwy rzecznej. Ponadto brzuch i pierś rybitwy rzecznej mają jaśniejszy odcień.

Wymiary średnie[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała
ok. 32–38 cm
Rozpiętość skrzydeł ok
72–98 cm
Masa ciała
ok. 100–140 g

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Wybrzeża mórz, zalewy i delty rzek oraz piaszczyste brzegi dużych rzek i jezior. Zasiedla również stawy rybne, zbiorniki retencyjne, żwirownie itp. Spotykana od poziomu morza do 4000 m n.p.m.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Ryby, niekiedy również skorupiaki i owady. Żeruje, nurkując z powietrza.

Lęgi[edytuj | edytuj kod]

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, w kwietniu–czerwcu.

Gniazdo
Na płaskich, nieporośniętych lub bardzo słabo porośniętych roślinnością terenach: piaszczystych łachach, żwirowych lub muszlowych brzegach rzek, jezior i mórz. Składa jaja w niewielkim dołku w piasku, wysłanym jedynie pojedynczymi kamyczkami lub muszelkami. Gniazduje samotnie lub w kilkutysięcznych koloniach. Zasiedla także przygotowane przez człowieka platformy lęgowe.
Jaja
Składa 2–3 jaja.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres 22–28 dni przez obydwoje rodziców.
Pisklęta
Pisklęta przebywają w pobliżu gniazda tylko przez pierwszych kilka dni, następnie biegają i pływają w okolicy, utrzymując z rodzicami kontakt głosowy. Uzyskują zdolność do lotu w wieku około 4 tygodni. Dojrzałość płciową osiągają zwykle w wieku 4 lat.