Gąska Dachówkowata: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 17: | Linia 17: | ||
|- | |- | ||
|style="width: 50%" | Średnica Kapelusza | |style="width: 50%" | Średnica Kapelusza | ||
| − | | | + | | 3–8 cm. |
|- | |- | ||
|style="width: 50%" | Trzon Wysokość | |style="width: 50%" | Trzon Wysokość | ||
| − | | | + | | 6–15 cm. |
|- | |- | ||
|style="width: 50%" | Trzon Grubość | |style="width: 50%" | Trzon Grubość | ||
| − | | | + | | 1–1,5 cm. |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#33ffff;" | | | colspan="3" style="background-color:#33ffff;" | | ||
Wersja z 14:42, 25 paź 2022
|
| ||
 | ||
| Królestwo | Grzyby | |
| Rząd | Pieczarkowce | |
| Rodzina | Gąskowate | |
| Średnica Kapelusza | 3–8 cm. | |
| Trzon Wysokość | 6–15 cm. | |
| Trzon Grubość | 1–1,5 cm. | |
Gąska Dachówkowata – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz
Średnicy 3–8 cm, młody prawie dzwonkowaty, z podwiniętym brzegiem, później lekko spłaszczony do całkowicie płaskiego, najpierw gładko-włóknisty, potem na całej powierzchni, z wyjątkiem szczytu łuskowaty, czerwonobrązowy do brązowego, rzadko także z oliwkowożółtym podkładem. Skórka sucha, pękająca na drobniutkie łuseczki.
Trzon
Długości 6–15 cm i grubości 1–1,5 cm, cylindryczny, początkowo pełny, później pusty. Na szczycie biały, poza tym bladobrązowy z drobnymi kosmkami. Podstawa trzonu zwężona lub korzeniasta. Strefa pierścieniowa niewidoczna.
Miąższ
Biały, przy podstawie trzonu rdzawo-brązowawy. Jest bez zapachu, lub ma słaby zapach grzybowo-ziołowy. Smak łagodny lub gorzkawy.
Blaszki
Gęste, przy trzonie zaokrąglone lub wykrojone ząbkiem, początkowo brudnobiałe, później czerwono-brązowawo poplamione. Po uszkodzeniu zmieniają barwę na brunatną.
Wysyp zarodników
Biały. Zarodniki, krótko elipsoidalne, gładkie, bezbarwne, o średnicy 5–5,5 × 3,5–4 µm.
Gatunki Podobne[edytuj | edytuj kod]
W Polsce rośnie wiele podobnych gatunków gąsek. Istotne przy ich oznaczaniu są takie cechy morfologiczne, jak: faktura powierzchni kapelusza, jego lepkość, smak i zapach miąższu, oraz drzewa, pod którymi rosną.
Gąskę dachówkowatą można pomylić z trującą gąską białobrązową. Podobne są również niejadalne: gąska żółtobrunatna, gąska krowia oraz gąska modrzewiowa.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Najliczniejsze stanowiska tego gatunku opisano w Północnej|Ameryce Północnej i Europie, ale występuje także w Japonii, Australii i Kostaryce w Ameryce Środkowej. W Polsce jest dość rzadki.
Rośnie od września do grudnia w lasach iglastych, przede wszystkim pod sosnami, rzadziej pod świerkami. Czasami rośnie w dużych grupach i tworzy czarcie kręgi. Lubi gleby piaszczyste.
Jest odporny na gnicie – jego owocniki mogą utrzymywać się w lesie nawet przez kilka tygodni[8]
| Muchomorowate: | Muchomor Zielonawy - Muchomor Czerwony - Muchomor Królewski. |
| Gąskowate: | Gąska Siarkowa - Gąska Żółtobrunatna - Gąska Czerwonobrązowa - Gąska Bukowa - Gąska Dachówkowata. |