|
Wilga Zwyczajna
|
|
Samiec
|
|
|
|
Samica
|
|
|
| Królestwo
|
Zwierzęta
|
| Gromada
|
Ptaki
|
| Rząd
|
Wróblowe
|
| Rodzina
|
Łuszczakowate
|
| Gatunek
|
Wilga Zwyczajna
|
| Długość ciała
|
14–16 cm.
|
| Rozpietość skrzydeł
|
24–29 cm.
|
| Masa ciała
|
18–26 g.
|
|
|
Wilga Zwyczajna, wilga – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny wilgowatych, jedyny z tej rodziny rozmnażający się w północnej strefie umiarkowanej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Zamieszkuje umiarkowaną część Eurazji oraz północno-zachodnią Afrykę; na południowym wschodzie występuje od Azji Mniejszej po północny Iran, wyspowo także w północnej części Półwyspu Arabskiego. Przeloty IV–V i VIII–IX. To jedyny gatunek z ciepłolubnej rodziny wilgowatych, który występuje tak daleko na północ. Zimuje w Afryce, na południe od Sahary.
W Polsce średnio liczny ptak lęgowy niżu. Unika wyższych terenów górskich. To jeden z najbarwniejszych ptaków spotykanych w kraju. W Polsce przebywa krótko – od maja do sierpnia–września.
Wilga jest nieco większa od szpaka. Obie płci są podobnej wielkości, choć różnią się barwą. Tęczówki oczu są czerwone, dziób różowy, nogi niebieskoszare. Upierzenie samca jaskrawożółte, skrzydła czarne z żółtą plamą u nasady lotek dłoniowych, ogon czarny z żółtymi rogami. Przez oko przechodzi czarny pasek. Samica szarozielono-żółtawa na wierzchu, o ciemniejszych od grzbietu oliwkowozielonych skrzydłach i ogonie, który podobnie jak u samca ma żółte brzegi, od spodu białoszara z podłużnym kreskowaniem.
Starsze samice bywają tak żółte jak samce i pozbawione kreskowania na spodzie ciała, od samców różnią się oliwkowym paskiem przez oko, lotkami drugorzędowymi i środkowymi sterówkami. Młode podobne do samicy, ale z ciemniejszym dziobem i ciemnobrązowymi oczami.
- długość ciała
- ok. 24–25 cm
- rozpiętość skrzydeł
- ok. 44–47 cm
- masa ciała
- ok. 51–90 g
Tereny lęgowe w lasach liściastych i mieszanych, zwłaszcza preferuje ich skraje, w zadrzewieniach śródpolnych i nadrzecznych, starych dużych ogrodach, parkach, dolinach rzecznych i sadach. Unika zwartych kompleksów leśnych. Zasiedla krajobrazy typu parkowego, gdzie łąki przeplatają się z winnicami i rzadkimi sadami.
Najczęściej widuje się wilgi w czasie przelotów między lasami lub sadami. Poza tym w gęstym listowiu i wysoko w koronach drzew są prawie niezauważalne.
Głównie owady, poczwarki i owłosione gąsienice motyli, a tylko czasami słodkie czereśnie lub wiśnie, morwy, winogrona, jeżyny, inne jagody i w południowej Europie figi. Pod koniec lata zjadają różne mięsiste jagody. Wśród bezkręgowców w ich diecie dominują chrząszcze. Sporadycznie zjada nasiona, nektar i pyłek roślin, a także kręgowce – małe jaszczurki i małe ssaki, jaja i pisklęta.
