Sieweczka Rzeczna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 4: Linia 4:
 
<center>'''Sieweczka Rzeczna'''</center>
 
<center>'''Sieweczka Rzeczna'''</center>
 
|-
 
|-
| colspan="2" | [[Plik:Bataln800.gif|center|250px]]
+
| colspan="2" | [[Plik:Sieweczka-rzeczna.jpg|center|250px]]
 
|-
 
|-
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
Linia 18: Linia 18:
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Rodzina
 
|style="width: 50%" | Rodzina
| [[Bekasowate]]
+
| [[Sieweczkowate]]
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Gatunek
 
|style="width: 50%" | Gatunek
Linia 24: Linia 24:
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Długość ciała
 
|style="width: 50%" | Długość ciała
| 29–32 cm samiec,<br> 22–26 cm samica.  
+
| 14–17 cm.  
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Rozpietość skrzydeł
 
|style="width: 50%" | Rozpietość skrzydeł
| 44–59 cm.
+
| 42–48 cm.
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Masa ciała
 
|style="width: 50%" | Masa ciała
| 70–255 g.
+
| 26–53 g.
 
|-  
 
|-  
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
Linia 49: Linia 49:
 
; '''Jaja''' : W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w lutym–czerwcu 4 piaskowe jaja usiane ciemnymi plamkami, które dzięki temu wśród kamyków i żwiru są słabo widoczne.
 
; '''Jaja''' : W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w lutym–czerwcu 4 piaskowe jaja usiane ciemnymi plamkami, które dzięki temu wśród kamyków i żwiru są słabo widoczne.
 
; '''Okres lęgowy''' : Jaja wysiadywane są przez okres 22–28 dni przez obydwoje rodziców, którzy zmieniają się co parę minut lub godzin. Towarzyszy temu rytuał polegający u ptaka schodzącego z gniazda na podniesieniu się z jaj, rozpostarciu skrzydeł i rozłożeniu ogona. Pod niego na gniazdo wślizguje się partner. Pisklęta są zagniazdownikami wodzonymi przez rodziców do 3 tygodni. W puchu mają białe czoła i biały pas na karku. Od początku potrafią samodzielnie zdobywać pokarm. Rodzice chronią je jednak przed deszczem, chłodem i upałem, ukrywając je pod własnymi skrzydłami. Próbują też odwieść napastników od piskląt symulując, że mają złamane skrzydło. Gdy napastnik oddali się na bezpieczną odległość od młodych – nagle odlatują. Młode latają od 3. tygodnia życia i opuszczają wtedy miejsce urodzenia.
 
; '''Okres lęgowy''' : Jaja wysiadywane są przez okres 22–28 dni przez obydwoje rodziców, którzy zmieniają się co parę minut lub godzin. Towarzyszy temu rytuał polegający u ptaka schodzącego z gniazda na podniesieniu się z jaj, rozpostarciu skrzydeł i rozłożeniu ogona. Pod niego na gniazdo wślizguje się partner. Pisklęta są zagniazdownikami wodzonymi przez rodziców do 3 tygodni. W puchu mają białe czoła i biały pas na karku. Od początku potrafią samodzielnie zdobywać pokarm. Rodzice chronią je jednak przed deszczem, chłodem i upałem, ukrywając je pod własnymi skrzydłami. Próbują też odwieść napastników od piskląt symulując, że mają złamane skrzydło. Gdy napastnik oddali się na bezpieczną odległość od młodych – nagle odlatują. Młode latają od 3. tygodnia życia i opuszczają wtedy miejsce urodzenia.
 
Niektóre pary wyprowadzają 2 lęgi, zwłaszcza populacje lęgowe, kiedy to samica wysiaduje nowe jaja, a samiec zajmuje się młodymi z pierwszego lęgu. Dochodzi do tego głównie wtedy, gdy zniszczeniu ulegnie pierwszy lęg przez silne deszcze, podeptanie przez spacerowiczów lub splądrowanie przez drapieżniki. Zdarza się nawet, że przy zbyt dużym niepokojeniu np. przez turystów już w okresie lęgowym przerywają lęg i odlatują w maju lub czerwcu. Normalnie natomiast w sierpniu i wrześniu całe rodziny odlatują z lęgowisk na zimowiska. Czas odlotu wynika też z tego, że pisklęta z drugiego lęgu potrafią latać dopiero w sierpniu.
 
 
; '''Pożywienie''' : [[Owady]], pająki, skorupiaki, chrząszcze, [[Ochotkowate|ochotki]], robaki i inne drobne [[bezkręgowce]]. W czasie żerowania energicznie drepczą po piasku i mule, wypłaszając swoje ofiary. Zbierają je z ziemi, a gdy uciekają – gonią je. Potrafią być też cierpliwe w żerowaniu – tupią w ziemię tak długo, aż ofiara wyjdzie spod kamienia i ptaki będą mogły ją złapać.
 
; '''Pożywienie''' : [[Owady]], pająki, skorupiaki, chrząszcze, [[Ochotkowate|ochotki]], robaki i inne drobne [[bezkręgowce]]. W czasie żerowania energicznie drepczą po piasku i mule, wypłaszając swoje ofiary. Zbierają je z ziemi, a gdy uciekają – gonią je. Potrafią być też cierpliwe w żerowaniu – tupią w ziemię tak długo, aż ofiara wyjdzie spod kamienia i ptaki będą mogły ją złapać.
  

Aktualna wersja na dzień 15:29, 29 lip 2022

Sieweczka Rzeczna
Sieweczka-rzeczna.jpg
Królestwo Zwierzęta
Gromada Ptaki
Rząd Siewkowe
Rodzina Sieweczkowate
Gatunek Sieweczka Rzeczna
Długość ciała 14–17 cm.
Rozpietość skrzydeł 42–48 cm.
Masa ciała 26–53 g.

Sieweczka Rzeczna, siewka rzeczna, dżdżownik rzeczny, – gatunek małego ptaka z rodziny sieweczkowatych, związany z brzegami wód.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Cechy gatunku
Sieweczka rzeczna jest wielkości skowronka. Spód ciała oraz przód i boki głowy białe. Grzbiet, skrzydła i wierzch głowy szarobrązowe. Kantarek i przód głowy oraz pokrywy uszne czarne. Na czole biała plama z czarnym obrzeżeniem. Wyżej znajduje się drugi węższy biały pas. Czarny obszar na głowie mniejszy niż u bardzo podobnej sieweczki obrożnej. Na szyi biały kołnierzyk i niżej czarna obroża, rozszerzająca się z przodu na pierś. Dziób ciemny z żółtą plamką u nasady żuchwy, nogi żółtoszare. Oko otoczone jaskrawożółtymi okularami. Samica ma czarny pas czołowy i okulary węższe. U młodych kolor czarny na głowie zastępuje brąz, a obroża nie jest zamknięta. Brakuje zatem pasów na głowie, a pas na piersiach jest brązowy. W locie od sieweczki obrożnej różni się brakiem białej barwy na wierzchu skrzydeł, a poza tym jest od niej mniejsza i smuklejsza.
Porusza się z taką szybkością, że nie widać jej nóg i wydaje się, jakby ślizgała się po brzegu. Potrafi się przy tym gwałtownie zatrzymać, lekko zachwiać i znowu ruszyć. Sieweczkę rzeczną, obrożną i morską odróżnia się od siebie po układzie plam białych i czarnych na głowie.
Wymiary średnie
długość ciała 14–17 cm
rozpiętość skrzydeł 42–48 cm
masa ciała 26–53 g

Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Biotop
Piaszczyste i żwirowe brzegi rzek, jezior i stawów, zasadniczo słodkich. Spotkać ją można na mulistym dnie spuszczonych stawów, w starych wykopach z wodą na dnie, żwirowych zboczach, kamienistych wyspach na rzekach i na morskich wybrzeżach. W Europie Środkowej przez zabudowę i regulację rzek jej siedliska ograniczyły się do sztucznych i zastępczych biotopów jak kopalnie piasku i żwiru, kamieniołomy, budowy, zamulone jeziora, odstojniki, płaskie dachy i pustkowia.
Głos
Najczęściej wydają gwiżdżące „ti-ju”.
Toki
Rozpoczynają się po przylocie na lęgowiska w kwietniu i maju. Samce w zygzakowatych lotach godowych (podobnych do latania nietoperza) wolno poruszają skrzydłami i ostro, ochryple krzyczą „grie grie grie” jak nawałniki. Następnie zaloty przenoszą się na ziemię, gdzie przy nastroszonych piórach partnerzy kłaniają się sobie, przeskakują z jednej nogi na drugą, podnosząc je wysoko.
Gniazdo
Na ziemi pionierskiej, płaskiej i nieporośniętej w wygrzebanym przez siebie dołku. Samiec wygrzebuje parę gniazd w ziemi, a samica wybiera to odpowiednie. Po czym wykłada je dokładnie kamieniami, muszelkami i źdźbłami trawy.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w lutym–czerwcu 4 piaskowe jaja usiane ciemnymi plamkami, które dzięki temu wśród kamyków i żwiru są słabo widoczne.
Okres lęgowy
Jaja wysiadywane są przez okres 22–28 dni przez obydwoje rodziców, którzy zmieniają się co parę minut lub godzin. Towarzyszy temu rytuał polegający u ptaka schodzącego z gniazda na podniesieniu się z jaj, rozpostarciu skrzydeł i rozłożeniu ogona. Pod niego na gniazdo wślizguje się partner. Pisklęta są zagniazdownikami wodzonymi przez rodziców do 3 tygodni. W puchu mają białe czoła i biały pas na karku. Od początku potrafią samodzielnie zdobywać pokarm. Rodzice chronią je jednak przed deszczem, chłodem i upałem, ukrywając je pod własnymi skrzydłami. Próbują też odwieść napastników od piskląt symulując, że mają złamane skrzydło. Gdy napastnik oddali się na bezpieczną odległość od młodych – nagle odlatują. Młode latają od 3. tygodnia życia i opuszczają wtedy miejsce urodzenia.
Pożywienie
Owady, pająki, skorupiaki, chrząszcze, ochotki, robaki i inne drobne bezkręgowce. W czasie żerowania energicznie drepczą po piasku i mule, wypłaszając swoje ofiary. Zbierają je z ziemi, a gdy uciekają – gonią je. Potrafią być też cierpliwe w żerowaniu – tupią w ziemię tak długo, aż ofiara wyjdzie spod kamienia i ptaki będą mogły ją złapać.