Sieweczka Rzeczna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "__NOTOC__ {| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" | <center>'''Sieweczka Rzeczna'''</cen...")
 
 
(Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 4: Linia 4:
 
<center>'''Sieweczka Rzeczna'''</center>
 
<center>'''Sieweczka Rzeczna'''</center>
 
|-
 
|-
| colspan="2" | [[Plik:Bataln800.gif|center|250px]]
+
| colspan="2" | [[Plik:Sieweczka-rzeczna.jpg|center|250px]]
 
|-
 
|-
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
Linia 18: Linia 18:
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Rodzina
 
|style="width: 50%" | Rodzina
| [[Bekasowate]]
+
| [[Sieweczkowate]]
 
|-
 
|-
 
|style="width: 50%" | Gatunek
 
|style="width: 50%" | Gatunek
Linia 24: Linia 24:
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Długość ciała
 
|style="width: 50%" | Długość ciała
| 29–32 cm samiec,<br> 22–26 cm samica.  
+
| 14–17 cm.  
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Rozpietość skrzydeł
 
|style="width: 50%" | Rozpietość skrzydeł
| 44–59 cm.
+
| 42–48 cm.
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Masa ciała
 
|style="width: 50%" | Masa ciała
| 70–255 g.
+
| 26–53 g.
 
|-  
 
|-  
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
Linia 37: Linia 37:
 
'''Sieweczka Rzeczna''', siewka rzeczna, dżdżownik rzeczny, – gatunek małego ptaka z rodziny sieweczkowatych, związany z brzegami wód.   
 
'''Sieweczka Rzeczna''', siewka rzeczna, dżdżownik rzeczny, – gatunek małego ptaka z rodziny sieweczkowatych, związany z brzegami wód.   
 
<br>
 
<br>
==Występowanie==
+
==Morfologia==
 +
; '''Cechy gatunku''' : Sieweczka rzeczna jest wielkości [[Skowronek Zwyczajny|skowronka]]. Spód ciała oraz przód i boki głowy białe. Grzbiet, skrzydła i wierzch głowy szarobrązowe. [[Kantarek]] i przód głowy oraz pokrywy uszne czarne. Na czole biała plama z czarnym obrzeżeniem. Wyżej znajduje się drugi węższy biały pas. Czarny obszar na głowie mniejszy niż u bardzo podobnej [[sieweczka Obrożna|sieweczki obrożnej]]. Na szyi biały kołnierzyk i niżej czarna obroża, rozszerzająca się z przodu na pierś. Dziób ciemny z żółtą plamką u nasady żuchwy, nogi żółtoszare. Oko otoczone jaskrawożółtymi okularami. Samica ma czarny pas czołowy i okulary węższe. U młodych kolor czarny na głowie zastępuje brąz, a obroża nie jest zamknięta. Brakuje zatem pasów na głowie, a pas na piersiach jest brązowy. W locie od sieweczki obrożnej różni się brakiem białej barwy na wierzchu skrzydeł, a poza tym jest od niej mniejsza i smuklejsza.
 +
: Porusza się z taką szybkością, że nie widać jej nóg i wydaje się, jakby ślizgała się po brzegu. Potrafi się przy tym gwałtownie zatrzymać, lekko zachwiać i znowu ruszyć. Sieweczkę rzeczną, obrożną i [[Sieweczka Morska|morską]] odróżnia się od siebie po układzie plam białych i czarnych na głowie.
 +
; '''Wymiary średnie''' : długość ciała 14–17 cm<br />rozpiętość skrzydeł 42–48 cm<br />masa ciała 26–53 g
  
 
+
==Ekologia i zachowanie==
==Wymiary średnie==
+
; '''Biotop''' : Piaszczyste i żwirowe brzegi rzek, jezior i stawów, zasadniczo słodkich. Spotkać ją można na mulistym dnie spuszczonych stawów, w starych wykopach z wodą na dnie, żwirowych zboczach, kamienistych wyspach na rzekach i na morskich wybrzeżach. W Europie Środkowej przez zabudowę i regulację rzek jej siedliska ograniczyły się do sztucznych i zastępczych biotopów jak kopalnie piasku i żwiru, kamieniołomy, budowy, zamulone jeziora, odstojniki, płaskie dachy i pustkowia.
 +
; '''Głos''' : Najczęściej wydają gwiżdżące „ti-ju”.
 +
; '''Toki''' : Rozpoczynają się po przylocie na lęgowiska w kwietniu i maju. Samce w zygzakowatych lotach godowych (podobnych do latania nietoperza) wolno poruszają skrzydłami i ostro, ochryple krzyczą „grie grie grie” jak nawałniki. Następnie zaloty przenoszą się na ziemię, gdzie przy nastroszonych piórach partnerzy kłaniają się sobie, przeskakują z jednej nogi na drugą, podnosząc je wysoko.
 +
; '''Gniazdo''' : Na ziemi pionierskiej, płaskiej i nieporośniętej w wygrzebanym przez siebie dołku. Samiec wygrzebuje parę gniazd w ziemi, a samica wybiera to odpowiednie. Po czym wykłada je dokładnie kamieniami, muszelkami i źdźbłami trawy.
 +
; '''Jaja''' : W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w lutym–czerwcu 4 piaskowe jaja usiane ciemnymi plamkami, które dzięki temu wśród kamyków i żwiru są słabo widoczne.
 +
; '''Okres lęgowy''' : Jaja wysiadywane są przez okres 22–28 dni przez obydwoje rodziców, którzy zmieniają się co parę minut lub godzin. Towarzyszy temu rytuał polegający u ptaka schodzącego z gniazda na podniesieniu się z jaj, rozpostarciu skrzydeł i rozłożeniu ogona. Pod niego na gniazdo wślizguje się partner. Pisklęta są zagniazdownikami wodzonymi przez rodziców do 3 tygodni. W puchu mają białe czoła i biały pas na karku. Od początku potrafią samodzielnie zdobywać pokarm. Rodzice chronią je jednak przed deszczem, chłodem i upałem, ukrywając je pod własnymi skrzydłami. Próbują też odwieść napastników od piskląt symulując, że mają złamane skrzydło. Gdy napastnik oddali się na bezpieczną odległość od młodych – nagle odlatują. Młode latają od 3. tygodnia życia i opuszczają wtedy miejsce urodzenia.
 +
; '''Pożywienie''' : [[Owady]], pająki, skorupiaki, chrząszcze, [[Ochotkowate|ochotki]], robaki i inne drobne [[bezkręgowce]]. W czasie żerowania energicznie drepczą po piasku i mule, wypłaszając swoje ofiary. Zbierają je z ziemi, a gdy uciekają – gonią je. Potrafią być też cierpliwe w żerowaniu – tupią w ziemię tak długo, aż ofiara wyjdzie spod kamienia i ptaki będą mogły ją złapać.
  
 
<br><br>
 
<br><br>
 
{{ptaki rząd siewkowe}}
 
{{ptaki rząd siewkowe}}
 
[[Category:Ptaki w Polsce]]
 
[[Category:Ptaki w Polsce]]

Aktualna wersja na dzień 15:29, 29 lip 2022

Sieweczka Rzeczna
Sieweczka-rzeczna.jpg
Królestwo Zwierzęta
Gromada Ptaki
Rząd Siewkowe
Rodzina Sieweczkowate
Gatunek Sieweczka Rzeczna
Długość ciała 14–17 cm.
Rozpietość skrzydeł 42–48 cm.
Masa ciała 26–53 g.

Sieweczka Rzeczna, siewka rzeczna, dżdżownik rzeczny, – gatunek małego ptaka z rodziny sieweczkowatych, związany z brzegami wód.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Cechy gatunku
Sieweczka rzeczna jest wielkości skowronka. Spód ciała oraz przód i boki głowy białe. Grzbiet, skrzydła i wierzch głowy szarobrązowe. Kantarek i przód głowy oraz pokrywy uszne czarne. Na czole biała plama z czarnym obrzeżeniem. Wyżej znajduje się drugi węższy biały pas. Czarny obszar na głowie mniejszy niż u bardzo podobnej sieweczki obrożnej. Na szyi biały kołnierzyk i niżej czarna obroża, rozszerzająca się z przodu na pierś. Dziób ciemny z żółtą plamką u nasady żuchwy, nogi żółtoszare. Oko otoczone jaskrawożółtymi okularami. Samica ma czarny pas czołowy i okulary węższe. U młodych kolor czarny na głowie zastępuje brąz, a obroża nie jest zamknięta. Brakuje zatem pasów na głowie, a pas na piersiach jest brązowy. W locie od sieweczki obrożnej różni się brakiem białej barwy na wierzchu skrzydeł, a poza tym jest od niej mniejsza i smuklejsza.
Porusza się z taką szybkością, że nie widać jej nóg i wydaje się, jakby ślizgała się po brzegu. Potrafi się przy tym gwałtownie zatrzymać, lekko zachwiać i znowu ruszyć. Sieweczkę rzeczną, obrożną i morską odróżnia się od siebie po układzie plam białych i czarnych na głowie.
Wymiary średnie
długość ciała 14–17 cm
rozpiętość skrzydeł 42–48 cm
masa ciała 26–53 g

Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Biotop
Piaszczyste i żwirowe brzegi rzek, jezior i stawów, zasadniczo słodkich. Spotkać ją można na mulistym dnie spuszczonych stawów, w starych wykopach z wodą na dnie, żwirowych zboczach, kamienistych wyspach na rzekach i na morskich wybrzeżach. W Europie Środkowej przez zabudowę i regulację rzek jej siedliska ograniczyły się do sztucznych i zastępczych biotopów jak kopalnie piasku i żwiru, kamieniołomy, budowy, zamulone jeziora, odstojniki, płaskie dachy i pustkowia.
Głos
Najczęściej wydają gwiżdżące „ti-ju”.
Toki
Rozpoczynają się po przylocie na lęgowiska w kwietniu i maju. Samce w zygzakowatych lotach godowych (podobnych do latania nietoperza) wolno poruszają skrzydłami i ostro, ochryple krzyczą „grie grie grie” jak nawałniki. Następnie zaloty przenoszą się na ziemię, gdzie przy nastroszonych piórach partnerzy kłaniają się sobie, przeskakują z jednej nogi na drugą, podnosząc je wysoko.
Gniazdo
Na ziemi pionierskiej, płaskiej i nieporośniętej w wygrzebanym przez siebie dołku. Samiec wygrzebuje parę gniazd w ziemi, a samica wybiera to odpowiednie. Po czym wykłada je dokładnie kamieniami, muszelkami i źdźbłami trawy.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w lutym–czerwcu 4 piaskowe jaja usiane ciemnymi plamkami, które dzięki temu wśród kamyków i żwiru są słabo widoczne.
Okres lęgowy
Jaja wysiadywane są przez okres 22–28 dni przez obydwoje rodziców, którzy zmieniają się co parę minut lub godzin. Towarzyszy temu rytuał polegający u ptaka schodzącego z gniazda na podniesieniu się z jaj, rozpostarciu skrzydeł i rozłożeniu ogona. Pod niego na gniazdo wślizguje się partner. Pisklęta są zagniazdownikami wodzonymi przez rodziców do 3 tygodni. W puchu mają białe czoła i biały pas na karku. Od początku potrafią samodzielnie zdobywać pokarm. Rodzice chronią je jednak przed deszczem, chłodem i upałem, ukrywając je pod własnymi skrzydłami. Próbują też odwieść napastników od piskląt symulując, że mają złamane skrzydło. Gdy napastnik oddali się na bezpieczną odległość od młodych – nagle odlatują. Młode latają od 3. tygodnia życia i opuszczają wtedy miejsce urodzenia.
Pożywienie
Owady, pająki, skorupiaki, chrząszcze, ochotki, robaki i inne drobne bezkręgowce. W czasie żerowania energicznie drepczą po piasku i mule, wypłaszając swoje ofiary. Zbierają je z ziemi, a gdy uciekają – gonią je. Potrafią być też cierpliwe w żerowaniu – tupią w ziemię tak długo, aż ofiara wyjdzie spod kamienia i ptaki będą mogły ją złapać.