Pliszka Siwa: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 2: | Linia 2: | ||
{| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | {| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | ||
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" | | | colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" | | ||
− | <center>''' | + | <center>'''Pliszka Siwa'''</center> |
|- | |- | ||
| colspan="2" | [[Plik:Pliszka-siwa5rg.jpg|center|250px]] | | colspan="2" | [[Plik:Pliszka-siwa5rg.jpg|center|250px]] |
Aktualna wersja na dzień 15:09, 27 gru 2022
| ||
Królestwo | Zwierzęta | |
Gromada | Ptaki | |
Rząd | Wróblowe | |
Rodzina | Pliszkowate | |
Gatunek | Pliszka Siwa | |
Długość ciała | 16–19 cm. | |
Rozpietość skrzydeł | 25–30 cm. | |
Masa ciała | 17–25 g. | |
Pliszka Siwa – gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych. Bardzo liczny, nie jest zagrożony.
Okres lęgowy[edytuj | edytuj kod]
Zaraz po przylocie z zimowisk od marca do maja pliszki zajmują swoje terytoria lęgowe i energicznie ich bronią. Tworzone pary są monogamiczne.
Gniazda budują pod strzechą, w załomku, pęknięciach murów lub budynków, na belce pod mostem, w stercie chrustu, pod korzeniami drzewa, między skałami, w półotwartych dziuplach drzew, skarpach, półjaskiniach, pniach drzew, pod mostami, w norach nad wodą, w pryzmach kamieni lub w innych nietypowych miejscach, np. w starym garnku.
Czasem lokują gniazdo po prostu na ziemi. Korzysta także z półotwartych skrzynek lęgowych. Konstrukcję w postaci czarki budują oboje partnerzy z łodyg, liści, korzeni, traw i kawałków mchu. Wnętrze wyściełają sierścią, końskim włosiem i piórami.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Pospolity i powszechnie znany ptak o kontrastowym czarno-biało-szarym upierzeniu i o wysmukłej budowie.
W upierzeniu godowym samca podgatunku M. alba alba siwy grzbiet i skrzydła. Czarny wierzch głowy i kark, który nie łączy się z czarnym podgardlem i górną częścią piersi. Czoło, policzki, boki szyi, podogonie i spód ciała czysto białe. Skrzydła czarniawe, biało kreskowane. Ogon długi, czarny wewnątrz z białymi brzegami. Dziób cienki, zaostrzony.
Upierzenie godowe samicy podobne do samca, ale mniej wyraziste. Po letnim pierzeniu upierzenie spoczynkowe obu płci wygląda na przybrudzone, podgardle, podbródek i wierzch głowy jaśnieją, jedynie górna część piersi pozostaje czarna. Młode podobne do samicy w szacie spoczynkowej, przeważnie są szarobrązowe z ciemniejszą plamą na podgardlu. Obie płci są podobnej wielkości.
Wielkością dorównuje wróblowi, choć w porównaniu z nim ma znacznie smuklejszą, wydłużoną sylwetkę i dłuższy ogon.
Wymiary średnie[edytuj | edytuj kod]
- długość ciała
- 16–19 cm
- rozpiętość skrzydeł
- 25–30 cm
Pliszka Siwa galeria zdjęć[edytuj | edytuj kod]
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje Eurazję aż po Pacyfik na wschodzie, zachodnią Alaskę i Afrykę Północną. Jak się okazało, to najpospolitszy ptak Europy – żyjący od Nordkapp po Kretę, zachodnie wybrzeża Irlandii i Islandię, od Portugalii po Ural. W sezonie lęgowym nie zasiedla jedynie Korsyki, Balearów i Sardynii. Wędrowny na niewielkie dystanse, przeloty od marca i kwietnia oraz od sierpnia do września.
W Polsce liczny ptak lęgowy, dość równomiernie rozmieszczony. Spotkać ją można w całym kraju, a w górach występuje do najwyżej położonych schronisk turystycznych. Dzięki nim górna granica zasięgu sięga 1500 m n.p.m. Najliczniejsze populacje żyją na Mazurach i północnym Podlasiu. Największe zagęszczenie notowano w dolinach rzecznych, w mniejszych miejscowościach i na skrajach większych. Nie unika też centrów dużych miast. Z zimowisk znajdujących się w strefie Morza Śródziemnego i na terenach leżących bardziej na południe po Afrykę Równikową wraca w lutym, marcu. Niektóre osobniki zimują w Europie Środkowej w pobliżu wód. Według szacunków Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych, w latach 2013–2018 populacja pliszki siwej w Polsce liczyła 623–813 tysięcy par lęgowych.
Przebywa okolicy zabudowań ludzkich, ich obrzeża, brzegi zbiorników wodnych i płynących cieków, żwirowe skraje rzek i leżące wokół nich tereny ruderalne, rozległe place i ugory, pastwiska, pola, suche łąki, plaże, kamieniołomy i w gospodarstwach rolnych leżące na uboczu. Często widuje się ją wzdłuż szlaków komunikacyjnych takich jak drogi tory kolejowe, na terenach otwartych i półotwartych, podwórkach. Może więc oddalać się bardziej od wody. Spotkać ją można zarówno na nizinach, jak i wysoko w górach.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Drobne owady, jak komary, muchy, chrząszcze, małe motyle, chwytane na ziemi lub w locie.
Znajduje je na brzegach wód, polach i łąkach. Często zdarza jej się biegać za pługiem i zbierać larwy i pędraki. Gdy pliszka żeruje na pewnym odcinku linii brzegowej zbiornika, strzeże go tak mocno, jak w trakcie lęgów. Długość żerowiska zależy od zasobności pokarmu. Również w trakcie polowania kiwa ogonem.
Rodzina Wilgowate: | Wilga Zwyczajna. |
Rodzina Krukowate: | Sójka Zwyczajna - Sroka Zwyczajna - Kawka Zwyczajna - Gawron - Kruk Zwyczajny - Czarnowron - Wrona Siwa. |
Rodzina Sikory: | Sikora Uboga - Czarnogłówka - Modraszka - Sikora Bogatka. |
Rodzina Skowronki: | Skowronek Zwyczajny. |
Rodzina Jaskółkowate: | Jaskółka Oknówka - Jaskółka Dymówka. |
Rodzina Szpakowate: | Szpak Zwyczajny. |
Rodzina Muchołówkowate: | Muchołówka Szara - Rudzik Zwyczajny - Słowik Szary - muchołówka mała. |
Rodzina Drozdowate: | Drozd Śpiewak - Kos Zwyczajny. |
Rodzina Wróble: | Wróbel Zwyczajny. |
Rodzina Pliszkowate: | Pliszka Siwa - Pliszka Żółta. |
Rodzina Łuszczakowate: | Gil Zwyczajny - Zięba Zwyczajna. |