Pliszka Siwa: Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 13 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
{| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | {| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | ||
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" | | | colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" | | ||
− | <center>''' | + | <center>'''Pliszka Siwa'''</center> |
|- | |- | ||
| colspan="2" | [[Plik:Pliszka-siwa5rg.jpg|center|250px]] | | colspan="2" | [[Plik:Pliszka-siwa5rg.jpg|center|250px]] | ||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|- | |- | ||
|style="width: 50%" | Rodzina | |style="width: 50%" | Rodzina | ||
− | | [[ | + | | [[Pliszkowate]] |
|- | |- | ||
|style="width: 50%" | Gatunek | |style="width: 50%" | Gatunek | ||
− | | | + | | Pliszka Siwa |
|- | |- | ||
|style="width: 50%" | Długość ciała | |style="width: 50%" | Długość ciała | ||
− | | | + | | 16–19 cm. |
|- | |- | ||
|style="width: 50%" | Rozpietość skrzydeł | |style="width: 50%" | Rozpietość skrzydeł | ||
− | | | + | | 25–30 cm. |
|- | |- | ||
|style="width: 50%" | Masa ciała | |style="width: 50%" | Masa ciała | ||
− | | | + | | 17–25 g. |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" | | | colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" | | ||
Linia 39: | Linia 39: | ||
==Okres lęgowy== | ==Okres lęgowy== | ||
− | + | Zaraz po przylocie z zimowisk od marca do maja pliszki zajmują swoje terytoria lęgowe i energicznie ich bronią. Tworzone pary są monogamiczne.<br> | |
+ | Gniazda budują pod strzechą, w załomku, pęknięciach murów lub budynków, na belce pod mostem, w stercie chrustu, pod korzeniami drzewa, między skałami, w półotwartych dziuplach drzew, skarpach, półjaskiniach, pniach drzew, pod mostami, w norach nad wodą, w pryzmach kamieni lub w innych nietypowych miejscach, np. w starym garnku. <br> | ||
+ | Czasem lokują gniazdo po prostu na ziemi. Korzysta także z półotwartych skrzynek lęgowych. Konstrukcję w postaci czarki budują oboje partnerzy z łodyg, liści, korzeni, traw i kawałków mchu. Wnętrze wyściełają sierścią, końskim włosiem i piórami. | ||
<br> | <br> | ||
==Wygląd== | ==Wygląd== | ||
− | + | Pospolity i powszechnie znany ptak o kontrastowym czarno-biało-szarym upierzeniu i o wysmukłej budowie.<br> | |
+ | W upierzeniu godowym samca podgatunku M. alba alba siwy grzbiet i skrzydła. Czarny wierzch głowy i kark, który nie łączy się z czarnym podgardlem i górną częścią piersi. Czoło, policzki, boki szyi, podogonie i spód ciała czysto białe. Skrzydła czarniawe, biało kreskowane. Ogon długi, czarny wewnątrz z białymi brzegami. Dziób cienki, zaostrzony.<br> | ||
+ | Upierzenie godowe samicy podobne do samca, ale mniej wyraziste. Po letnim pierzeniu upierzenie spoczynkowe obu płci wygląda na przybrudzone, podgardle, podbródek i wierzch głowy jaśnieją, jedynie górna część piersi pozostaje czarna. Młode podobne do samicy w szacie spoczynkowej, przeważnie są szarobrązowe z ciemniejszą plamą na podgardlu. Obie płci są podobnej wielkości.<br> | ||
+ | Wielkością dorównuje wróblowi, choć w porównaniu z nim ma znacznie smuklejszą, wydłużoną sylwetkę i dłuższy ogon. | ||
+ | <br> | ||
+ | === Wymiary średnie === | ||
+ | ; długość ciała : 16–19 cm | ||
+ | ; rozpiętość skrzydeł : 25–30 cm | ||
<br> | <br> | ||
Linia 58: | Linia 67: | ||
==Środowisko== | ==Środowisko== | ||
+ | [[Plik:Mapa-pliszka-siwa.jpg|240px|mały|{{legenda|yellow|sezon lęgowy}} {{legenda|lime|występuje przez cały rok}} {{legenda|blue|zimowiska}}]] | ||
+ | Zamieszkuje [[Eurazja|Eurazję]] aż po Pacyfik na wschodzie, zachodnią [[Alaska|Alaskę]] i [[Afryka Północna|Afrykę Północną]]. Jak się okazało, to najpospolitszy ptak [[Europa|Europy]] – żyjący od Nordkapp po [[Kreta|Kretę]], zachodnie wybrzeża Irlandii i Islandię, od Portugalii po [[Ural]]. W sezonie lęgowym nie zasiedla jedynie Korsyki, Balearów i Sardynii. Wędrowny na niewielkie dystanse, przeloty od marca i kwietnia oraz od sierpnia do września. | ||
+ | W [[Polska|Polsce]] liczny ptak lęgowy, dość równomiernie rozmieszczony. Spotkać ją można w całym kraju, a w górach występuje do najwyżej położonych schronisk turystycznych. Dzięki nim górna granica zasięgu sięga 1500 m n.p.m. Najliczniejsze populacje żyją na Mazurach i północnym [[Podlasie|Podlasiu]]. Największe zagęszczenie notowano w dolinach rzecznych, w mniejszych miejscowościach i na skrajach większych. Nie unika też centrów dużych miast. Z zimowisk znajdujących się w strefie [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]] i na terenach leżących bardziej na południe po [[Afryka|Afrykę Równikową]] wraca w lutym, marcu. Niektóre osobniki zimują w [[Europa Środkowa|Europie Środkowej]] w pobliżu wód. Według szacunków Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych, w latach 2013–2018 populacja pliszki siwej w [[Polska|Polsce]] liczyła 623–813 tysięcy par lęgowych. | ||
+ | |||
+ | Przebywa okolicy zabudowań ludzkich, ich obrzeża, brzegi zbiorników wodnych i płynących cieków, żwirowe skraje rzek i leżące wokół nich tereny ruderalne, rozległe place i ugory, pastwiska, pola, suche łąki, plaże, kamieniołomy i w gospodarstwach rolnych leżące na uboczu. Często widuje się ją wzdłuż szlaków komunikacyjnych takich jak drogi tory kolejowe, na terenach otwartych i półotwartych, podwórkach. Może więc oddalać się bardziej od wody. Spotkać ją można zarówno na nizinach, jak i wysoko w górach. | ||
<br> | <br> | ||
==Pożywienie== | ==Pożywienie== | ||
− | + | Drobne owady, jak komary, muchy, chrząszcze, małe motyle, chwytane na ziemi lub w locie. | |
− | + | Znajduje je na brzegach wód, polach i łąkach. Często zdarza jej się biegać za pługiem i zbierać larwy i pędraki. Gdy pliszka żeruje na pewnym odcinku linii brzegowej zbiornika, strzeże go tak mocno, jak w trakcie lęgów. Długość żerowiska zależy od zasobności pokarmu. Również w trakcie polowania kiwa ogonem. | |
<br><br> | <br><br> | ||
{{ptaki rząd wróblowe}} | {{ptaki rząd wróblowe}} | ||
[[Category:Ptaki w Polsce]] | [[Category:Ptaki w Polsce]] |
Aktualna wersja na dzień 15:09, 27 gru 2022
| ||
Królestwo | Zwierzęta | |
Gromada | Ptaki | |
Rząd | Wróblowe | |
Rodzina | Pliszkowate | |
Gatunek | Pliszka Siwa | |
Długość ciała | 16–19 cm. | |
Rozpietość skrzydeł | 25–30 cm. | |
Masa ciała | 17–25 g. | |
Pliszka Siwa – gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych. Bardzo liczny, nie jest zagrożony.
Okres lęgowy[edytuj | edytuj kod]
Zaraz po przylocie z zimowisk od marca do maja pliszki zajmują swoje terytoria lęgowe i energicznie ich bronią. Tworzone pary są monogamiczne.
Gniazda budują pod strzechą, w załomku, pęknięciach murów lub budynków, na belce pod mostem, w stercie chrustu, pod korzeniami drzewa, między skałami, w półotwartych dziuplach drzew, skarpach, półjaskiniach, pniach drzew, pod mostami, w norach nad wodą, w pryzmach kamieni lub w innych nietypowych miejscach, np. w starym garnku.
Czasem lokują gniazdo po prostu na ziemi. Korzysta także z półotwartych skrzynek lęgowych. Konstrukcję w postaci czarki budują oboje partnerzy z łodyg, liści, korzeni, traw i kawałków mchu. Wnętrze wyściełają sierścią, końskim włosiem i piórami.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Pospolity i powszechnie znany ptak o kontrastowym czarno-biało-szarym upierzeniu i o wysmukłej budowie.
W upierzeniu godowym samca podgatunku M. alba alba siwy grzbiet i skrzydła. Czarny wierzch głowy i kark, który nie łączy się z czarnym podgardlem i górną częścią piersi. Czoło, policzki, boki szyi, podogonie i spód ciała czysto białe. Skrzydła czarniawe, biało kreskowane. Ogon długi, czarny wewnątrz z białymi brzegami. Dziób cienki, zaostrzony.
Upierzenie godowe samicy podobne do samca, ale mniej wyraziste. Po letnim pierzeniu upierzenie spoczynkowe obu płci wygląda na przybrudzone, podgardle, podbródek i wierzch głowy jaśnieją, jedynie górna część piersi pozostaje czarna. Młode podobne do samicy w szacie spoczynkowej, przeważnie są szarobrązowe z ciemniejszą plamą na podgardlu. Obie płci są podobnej wielkości.
Wielkością dorównuje wróblowi, choć w porównaniu z nim ma znacznie smuklejszą, wydłużoną sylwetkę i dłuższy ogon.
Wymiary średnie[edytuj | edytuj kod]
- długość ciała
- 16–19 cm
- rozpiętość skrzydeł
- 25–30 cm
Pliszka Siwa galeria zdjęć[edytuj | edytuj kod]
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje Eurazję aż po Pacyfik na wschodzie, zachodnią Alaskę i Afrykę Północną. Jak się okazało, to najpospolitszy ptak Europy – żyjący od Nordkapp po Kretę, zachodnie wybrzeża Irlandii i Islandię, od Portugalii po Ural. W sezonie lęgowym nie zasiedla jedynie Korsyki, Balearów i Sardynii. Wędrowny na niewielkie dystanse, przeloty od marca i kwietnia oraz od sierpnia do września.
W Polsce liczny ptak lęgowy, dość równomiernie rozmieszczony. Spotkać ją można w całym kraju, a w górach występuje do najwyżej położonych schronisk turystycznych. Dzięki nim górna granica zasięgu sięga 1500 m n.p.m. Najliczniejsze populacje żyją na Mazurach i północnym Podlasiu. Największe zagęszczenie notowano w dolinach rzecznych, w mniejszych miejscowościach i na skrajach większych. Nie unika też centrów dużych miast. Z zimowisk znajdujących się w strefie Morza Śródziemnego i na terenach leżących bardziej na południe po Afrykę Równikową wraca w lutym, marcu. Niektóre osobniki zimują w Europie Środkowej w pobliżu wód. Według szacunków Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych, w latach 2013–2018 populacja pliszki siwej w Polsce liczyła 623–813 tysięcy par lęgowych.
Przebywa okolicy zabudowań ludzkich, ich obrzeża, brzegi zbiorników wodnych i płynących cieków, żwirowe skraje rzek i leżące wokół nich tereny ruderalne, rozległe place i ugory, pastwiska, pola, suche łąki, plaże, kamieniołomy i w gospodarstwach rolnych leżące na uboczu. Często widuje się ją wzdłuż szlaków komunikacyjnych takich jak drogi tory kolejowe, na terenach otwartych i półotwartych, podwórkach. Może więc oddalać się bardziej od wody. Spotkać ją można zarówno na nizinach, jak i wysoko w górach.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Drobne owady, jak komary, muchy, chrząszcze, małe motyle, chwytane na ziemi lub w locie.
Znajduje je na brzegach wód, polach i łąkach. Często zdarza jej się biegać za pługiem i zbierać larwy i pędraki. Gdy pliszka żeruje na pewnym odcinku linii brzegowej zbiornika, strzeże go tak mocno, jak w trakcie lęgów. Długość żerowiska zależy od zasobności pokarmu. Również w trakcie polowania kiwa ogonem.
Rodzina Wilgowate: | Wilga Zwyczajna. |
Rodzina Krukowate: | Sójka Zwyczajna - Sroka Zwyczajna - Kawka Zwyczajna - Gawron - Kruk Zwyczajny - Czarnowron - Wrona Siwa. |
Rodzina Sikory: | Sikora Uboga - Czarnogłówka - Modraszka - Sikora Bogatka. |
Rodzina Skowronki: | Skowronek Zwyczajny. |
Rodzina Jaskółkowate: | Jaskółka Oknówka - Jaskółka Dymówka. |
Rodzina Szpakowate: | Szpak Zwyczajny. |
Rodzina Muchołówkowate: | Muchołówka Szara - Rudzik Zwyczajny - Słowik Szary - muchołówka mała. |
Rodzina Drozdowate: | Drozd Śpiewak - Kos Zwyczajny. |
Rodzina Wróble: | Wróbel Zwyczajny. |
Rodzina Pliszkowate: | Pliszka Siwa - Pliszka Żółta. |
Rodzina Łuszczakowate: | Gil Zwyczajny - Zięba Zwyczajna. |