Orlik Grubodzioby: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 24: Linia 24:
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Długość ciała
 
|style="width: 50%" | Długość ciała
| 55–67 cm.  
+
| 59–71 cm.  
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Rozpietość skrzydeł
 
|style="width: 50%" | Rozpietość skrzydeł
| 146–168 cm.
+
| 155–180 cm.
 
|-  
 
|-  
 
|style="width: 50%" | Masa ciała
 
|style="width: 50%" | Masa ciała
| samce: 1000–1400 g,<br>samice: 1300–2200 g.
+
| samce 1500–1900 g,<br>samice 1800–2500 g.
 
|-  
 
|-  
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |

Wersja z 19:10, 18 lip 2022

Orlik Grubodzioby
Orlik-krzykliwy.jpg
Królestwo Zwierzęta
Gromada Ptaki
Rząd Szponiaste
Rodzina Jastrzębiowate
Gatunek Orlik Grubodzioby
Długość ciała 59–71 cm.
Rozpietość skrzydeł 155–180 cm.
Masa ciała samce 1500–1900 g,
samice 1800–2500 g.

Orlik Grubodzioby – gatunek dużego, wędrownego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych. Narażony na wyginięcie.

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkuje pas od północno-wschodniej i środkowej Europy do wschodniej Azji. Dość często zalatuje też do Europy Zachodniej, aż po Wielką Brytanię.
To gatunek wędrujący sezonowo. Zimuje w południowej i południowo-wschodniej Azji, południowej i południowo-wschodniej Europie, na Bliskim Wschodzie i wyspowo w Afryce. Jego niska liczebność sprawia, że jest najmniej poznanym europejskim ptakiem drapieżnym.
W Polsce skrajnie nieliczny ptak lęgowy, głównie na wschodzie. Występuje tu zachodnia granica jego zasięgu.
Regularnie lęgnie się tylko w niedostępnych lasach bagiennych na Bagnach Biebrzańskich na Podlasiu, żerując na tamtejszych otwartych torfowiskach, w pozostałych regionach pojedyncze lęgi są mniej powtarzalne. W 2019 roku stwierdzono w Polsce 13 par, z czego 10 w dolinie Biebrzy, dwie w Puszczy Białowieskiej, a jedną na Lubelszczyźnie.
Najczęściej spotyka się go w czasie przelotów – wiosną w kwietniu i jesienią od września do listopada.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Ptak o krępej sylwetce. Samica jest trochę większa od samca. Obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie jednolicie brązowe z matowym, szarym odcieniem, z wierzchu jednolite, od spodu pokrywy skrzydłowe są ciemniejsze niż lotki. Skrzydła długie i szerokie, tępo zakończone, w locie lotki palczasto rozłożone. Większość ptaków ma na spodzie skrzydeł jasną sierpowatą plamę, gdzie łączą się lotki pierwszorzędowe z pokrywami. Kuper pozostaje biały. Ogon jest krótki. Dziób ciemny, nogi żółte. U dorosłych orlików tęczówka jest ciemnobrązowa. O tym, że są to orły właściwe, świadczy całkowicie upierzony skok, z nogawicą dużo węższą niż u orła przedniego. U bardzo ciemnych młodych ptaków zaznaczają się 2–3 jasne paski na czerniawych pokrywach skrzydeł, tworzące rząd kropkowanych plamek. Z daleka ptaki mogą wyglądać na czarno opierzone.

Wymiary średnie[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała
59–71 cm
Rozpiętość skrzydeł
155–180 cm
Masa ciała
samiec 1500–1900 g, samica 1800–2500 g

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]


Toki[edytuj | edytuj kod]


Wysiadywanie i dorastanie[edytuj | edytuj kod]