Muflon Śródziemnomorski

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Muflon Śródziemnomorski
Muflon-srodziemnomorski.jpg
Królestwo Zwierzęta
Gromada Ssaki
Rodzina Wołowate
Gatunek Muflon Śródziemnomorski
Długość ciała
Wysokość ciała do 172 cm.
Masa ciała do 700 kg.
Zasięg Występowania
Mapa-zubr-europejski.png

Muflon Śródziemnomorski – podgatunek owcy domowej, ssaka łożyskowego z rodziny wołowatych. Pierwotnie występował tylko na Korsyce i Sardynii, później został introdukowany w wielu miejscach Europy. Najmniejszy przedstawiciel dzikich owiec.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występujące w Europie muflony stanowią jedną z form gatunku Ovis aries, pierwotnie zasiedlającego obszary od Azji Mniejszej po wschodnie obszary Iranu.
Prawdopodobnie zostały one około 8000 lat temu celowo lub przypadkowo introdukowane na niektórych wyspach Morza Śródziemnego, w tym na Korsyce i Sardynii.
Na bazie reliktowych populacji z obu wymienionych wysp dokonano w późniejszych czasach introdukcji muflonów na terenach kontynentalnej części Europy.
Muflon europejski, występujący na Korsyce i Sardynii, żyje w otwartych górskich terenach, na kamienistych, suchych zboczach.
Tutaj był zawsze najbardziej zagrożony przez niekontrolowane polowania i kłusownictwo. Wydaje się, że tylko ścisłe przepisy dotyczące polowań i ponowne wprowadzenie ochrony powoli stabilizują jego zasoby.
Na Korsyce, gdzie od 1953 r. zakazano polowania na muflony, w 1967 r. było tylko 180 muflonów, ale do 2010 r. populacja wzrosła do 800 osobników.
Na Sardynii około 1955 r. populacja liczyła około 700 zwierząt, w 1967 r. tylko około 300 okazów. Programy ochrony zwiększyły populację do ponad 1000 osobników do 1980 roku. W 2015 r. na Sardynii naliczono około 6000 muflonów.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]


Odżywianie[edytuj | edytuj kod]


Rozród[edytuj | edytuj kod]



Rząd Parzystokopytne