Żubr Europejski: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 8 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
|- | |- | ||
|style="width: 45%" | '''Rodzina''' | |style="width: 45%" | '''Rodzina''' | ||
| − | | [https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5% | + | | [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wo%C5%82owate Wołowate] |
|- | |- | ||
|style="width: 45%" | '''Gatunek''' | |style="width: 45%" | '''Gatunek''' | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|- | |- | ||
|style="width: 45%" | '''Długość ciała''' | |style="width: 45%" | '''Długość ciała''' | ||
| − | | | + | | |
|- | |- | ||
|style="width: 45%" | '''Wysokość ciała''' | |style="width: 45%" | '''Wysokość ciała''' | ||
| − | | do | + | | do 172 cm. |
|- | |- | ||
|style="width: 45%" | '''Masa ciała''' | |style="width: 45%" | '''Masa ciała''' | ||
| − | | | + | | do 700 kg. |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" | | | colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" | | ||
<center>'''Zasięg Występowania'''</center> | <center>'''Zasięg Występowania'''</center> | ||
|- | |- | ||
| − | | colspan="2" | [[Plik:Mapa- | + | | colspan="2" | [[Plik:Mapa-zubr-europejski.png|center|250px]] |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" | | | colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" | | ||
|} | |} | ||
| − | Żubr Europejski, żubr – gatunek łożyskowca z rodziny wołowatych, rzędu parzystokopytnych. W 2013 roku światowa liczebność gatunku wynosiła 5249 osobników, z czego 1623 przebywało w hodowlach zamkniętych, a 3626 żyło w wolnych i w półwolnych populacjach.<br> | + | '''Żubr Europejski''', żubr – gatunek łożyskowca z rodziny wołowatych, rzędu parzystokopytnych. W 2013 roku światowa liczebność gatunku wynosiła 5249 osobników, z czego 1623 przebywało w hodowlach zamkniętych, a 3626 żyło w wolnych i w półwolnych populacjach.<br> |
Według danych z 2013 roku w Polsce żyło 1377 żubrów, z czego większość (1138) w stadach wolnościowych, z końcem 2017 liczba ta wzrosła do 1873 osobników, z końcem 2019 do 2269 zwierząt, a u schyłku 2020 do 2316.<br> | Według danych z 2013 roku w Polsce żyło 1377 żubrów, z czego większość (1138) w stadach wolnościowych, z końcem 2017 liczba ta wzrosła do 1873 osobników, z końcem 2019 do 2269 zwierząt, a u schyłku 2020 do 2316.<br> | ||
Żubr jest największym ssakiem lądowym w Europie. | Żubr jest największym ssakiem lądowym w Europie. | ||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
<br> | <br> | ||
| − | == | + | ==Wygląd== |
| + | Głowa żubra jest stosunkowo duża i ciężka o szerokim i wypukłym czole, oczy małe, krótkie rogi skierowane do góry i zagięte do środka. Szyja żubra jest gruba, krótka z wyraźnym podgardlem. | ||
| + | Przód tułowia wygląda na bardzo potężny na skutek silnie rozwiniętego kłębu i porastającej go kasztanowo-brunatnej sierści, która w zimie jest ciemniejsza niż latem. Sierść w dolnej części głowy, przodu i szyi jest długa, na głowie, karku i kłębie występuje grzywa złożona z włosów ościstych. | ||
| + | Obserwuje się dymorfizm płciowy wyrażony rozmiarami ciała: | ||
| − | + | '''Samce''' <br> | |
| + | ich masa ciała wynosi średnio 700 kg, minimalnie 440 kg, a maksymalnie 920 kg, wysokość w kłębie ma średnio 172 cm, a maksymalnie 188 cm;<br> | ||
| + | '''Samice'''<br> | ||
| + | masa ciała wynosi średnio 420–460 kg, minimalnie 320 kg, a maksymalnie 640 kg, wysokość w kłębie ma średnio 152 cm. | ||
| + | Ponadto cechą charakterystyczną byków jest znaczna dysproporcja między przednią a tylną częścią ciała[16]. Przód mają szeroki, masywny, z wyraźnym garbem, porośnięty długą, kudłatą grzywą, tył zaś stosunkowo mały i pokryty krótką sierścią. | ||
<br> | <br> | ||
| − | == | + | ==Odżywianie== |
| − | + | Żubry zjadają wiele gatunków roślin. Podstawę diety stanowią rośliny zielne i trawy, znajdowane na dnie lasu i na zrębach oraz na łąkach i polach uprawnych w jego pobliżu.<br> | |
| + | Niechętnie zjadane są turzyce o ostrych liściach. Uzupełnienie diety, zwłaszcza w okresie późnej zimy i wczesną wiosną, stanowi kora oraz pędy niektórych drzew i krzewów. Szczególnie chętnie spałowany jest dąb, jesion i grab.<br> | ||
| + | Ponadto zimą zjadane są żołędzie[16]. W Bieszczadach poza okresem wegetacyjnym ważnym pokarmem są zimozielone liście jeżyn.<br> | ||
| + | W diecie żubrów dominują generalnie rośliny typowe dla łąk podmokłych oraz polan, zaś pędy drzew i krzewów są raczej rzadsze. Przystosowaniem do diety złożonej z flory łąkowej są szeroki pysk oraz zęby o wysokich koronach, które są przystosowanych do ciągłego ścierania przez krzemionkę zawartą w trawach.<br> | ||
| + | Dorosły żubr zjada od 40 do 60 kg paszy na dobę. Żerowanie zajmuje mu 50–80% czasu od wschodu do zachodu Słońca. | ||
<br> | <br> | ||
==Rozród== | ==Rozród== | ||
| − | + | Samice dojrzewają płciowo w drugim lub trzecim roku życia, zazwyczaj rok później rodzą pierwsze młode. Samce osiągają dojrzałość w trzecim roku, ale uczestniczą w rozrodzie przeważnie pomiędzy siódmym a dwunastym rokiem życia.<br> | |
| + | Ruja u samic występuje najczęściej od sierpnia do października. W czasie jej trwania przez dwa do trzech dni samicy towarzyszy jeden samiec, odpędzający rywali. Słabsze osobniki zazwyczaj ustępują, ale w wypadku konfrontacji samców o podobnej kondycji może dochodzić do walk, czasem poprzedzonych pokazem siły.<br> | ||
| + | Urazy ponoszone przez samce w walkach mogą być śmiertelne.<br> | ||
| + | Ciąża trwa około dziewięciu miesięcy, średnio 264 dni. Przed porodem samica opuszcza stado i wraca do niego dopiero z kilkudniowym cielakiem.<br> | ||
| + | Rodzi zazwyczaj jedno cielę raz na dwa lata, a okres karmienia trwa co najmniej rok. Młode po przyjściu na świat ważą od 16 do 35 kg. | ||
<br><br> | <br><br> | ||
{{Ssaki rząd parzystokopytne}} | {{Ssaki rząd parzystokopytne}} | ||
<br> | <br> | ||
[[Category:Ssaki]] | [[Category:Ssaki]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:52, 14 cze 2022
|
| ||
 | ||
| Królestwo | Zwierzęta | |
| Gromada | Ssaki | |
| Rodzina | Wołowate | |
| Gatunek | Żubr Europejski | |
| Długość ciała | ||
| Wysokość ciała | do 172 cm. | |
| Masa ciała | do 700 kg. | |
|
| ||
 | ||
Żubr Europejski, żubr – gatunek łożyskowca z rodziny wołowatych, rzędu parzystokopytnych. W 2013 roku światowa liczebność gatunku wynosiła 5249 osobników, z czego 1623 przebywało w hodowlach zamkniętych, a 3626 żyło w wolnych i w półwolnych populacjach.
Według danych z 2013 roku w Polsce żyło 1377 żubrów, z czego większość (1138) w stadach wolnościowych, z końcem 2017 liczba ta wzrosła do 1873 osobników, z końcem 2019 do 2269 zwierząt, a u schyłku 2020 do 2316.
Żubr jest największym ssakiem lądowym w Europie.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Żubry zasiedlają lasy mieszane z podmokłymi polanami. W stanie dzikim pod koniec XX wieku i na początku XXI wieku występowały w Polsce, Litwie, Ukrainie, Rosji, Białorusi, Słowacji i Niemczech. W 1997 roku na świecie żyło 2925 żubrów.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Głowa żubra jest stosunkowo duża i ciężka o szerokim i wypukłym czole, oczy małe, krótkie rogi skierowane do góry i zagięte do środka. Szyja żubra jest gruba, krótka z wyraźnym podgardlem. Przód tułowia wygląda na bardzo potężny na skutek silnie rozwiniętego kłębu i porastającej go kasztanowo-brunatnej sierści, która w zimie jest ciemniejsza niż latem. Sierść w dolnej części głowy, przodu i szyi jest długa, na głowie, karku i kłębie występuje grzywa złożona z włosów ościstych.
Obserwuje się dymorfizm płciowy wyrażony rozmiarami ciała:
Samce
ich masa ciała wynosi średnio 700 kg, minimalnie 440 kg, a maksymalnie 920 kg, wysokość w kłębie ma średnio 172 cm, a maksymalnie 188 cm;
Samice
masa ciała wynosi średnio 420–460 kg, minimalnie 320 kg, a maksymalnie 640 kg, wysokość w kłębie ma średnio 152 cm.
Ponadto cechą charakterystyczną byków jest znaczna dysproporcja między przednią a tylną częścią ciała[16]. Przód mają szeroki, masywny, z wyraźnym garbem, porośnięty długą, kudłatą grzywą, tył zaś stosunkowo mały i pokryty krótką sierścią.
Odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Żubry zjadają wiele gatunków roślin. Podstawę diety stanowią rośliny zielne i trawy, znajdowane na dnie lasu i na zrębach oraz na łąkach i polach uprawnych w jego pobliżu.
Niechętnie zjadane są turzyce o ostrych liściach. Uzupełnienie diety, zwłaszcza w okresie późnej zimy i wczesną wiosną, stanowi kora oraz pędy niektórych drzew i krzewów. Szczególnie chętnie spałowany jest dąb, jesion i grab.
Ponadto zimą zjadane są żołędzie[16]. W Bieszczadach poza okresem wegetacyjnym ważnym pokarmem są zimozielone liście jeżyn.
W diecie żubrów dominują generalnie rośliny typowe dla łąk podmokłych oraz polan, zaś pędy drzew i krzewów są raczej rzadsze. Przystosowaniem do diety złożonej z flory łąkowej są szeroki pysk oraz zęby o wysokich koronach, które są przystosowanych do ciągłego ścierania przez krzemionkę zawartą w trawach.
Dorosły żubr zjada od 40 do 60 kg paszy na dobę. Żerowanie zajmuje mu 50–80% czasu od wschodu do zachodu Słońca.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Samice dojrzewają płciowo w drugim lub trzecim roku życia, zazwyczaj rok później rodzą pierwsze młode. Samce osiągają dojrzałość w trzecim roku, ale uczestniczą w rozrodzie przeważnie pomiędzy siódmym a dwunastym rokiem życia.
Ruja u samic występuje najczęściej od sierpnia do października. W czasie jej trwania przez dwa do trzech dni samicy towarzyszy jeden samiec, odpędzający rywali. Słabsze osobniki zazwyczaj ustępują, ale w wypadku konfrontacji samców o podobnej kondycji może dochodzić do walk, czasem poprzedzonych pokazem siły.
Urazy ponoszone przez samce w walkach mogą być śmiertelne.
Ciąża trwa około dziewięciu miesięcy, średnio 264 dni. Przed porodem samica opuszcza stado i wraca do niego dopiero z kilkudniowym cielakiem.
Rodzi zazwyczaj jedno cielę raz na dwa lata, a okres karmienia trwa co najmniej rok. Młode po przyjściu na świat ważą od 16 do 35 kg.
| Rodzina Wołowate: | Żubr Europejski - Muflon Śródziemnomorski - Kozica Tatrzańska. |
| Rodzina Świniowate: | Dzik Euroazjatycki. |
| Rodzina Jeleniowate: | Łoś Euroazjatycki - Sarna Europejska - Jeleń Szlachetny - Daniel Zwyczajny. |