Gąska Dachówkowata: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 35: | Linia 35: | ||
<br><br> | <br><br> | ||
'''Trzon'''<br> | '''Trzon'''<br> | ||
| − | + | Długości 6–15 cm i grubości 1–1,5 cm, cylindryczny, początkowo pełny, później pusty. Na szczycie biały, poza tym bladobrązowy z drobnymi kosmkami. Podstawa trzonu zwężona lub korzeniasta. Strefa pierścieniowa niewidoczna[6]. | |
<br><br> | <br><br> | ||
'''Miąższ'''<br> | '''Miąższ'''<br> | ||
| − | + | Biały, przy podstawie trzonu rdzawo-brązowawy. Jest bez zapachu, lub ma słaby zapach grzybowo-ziołowy. Smak łagodny lub gorzkawy[6]. | |
<br><br> | <br><br> | ||
'''Blaszki'''<br> | '''Blaszki'''<br> | ||
| − | + | Gęste, przy trzonie zaokrąglone lub wykrojone ząbkiem, początkowo brudnobiałe, później czerwono-brązowawo poplamione. Po uszkodzeniu zmieniają barwę na brunatną[5]. | |
<br><br> | <br><br> | ||
'''Wysyp zarodników'''<br> | '''Wysyp zarodników'''<br> | ||
| − | + | Biały. Zarodniki, krótko elipsoidalne, gładkie, bezbarwne, o średnicy 5–5,5 × 3,5–4 µm[4]. | |
<br> | <br> | ||
==Gatunki Podobne== | ==Gatunki Podobne== | ||
| − | + | W Polsce rośnie wiele podobnych gatunków gąsek. Istotne przy ich oznaczaniu są takie cechy morfologiczne, jak: faktura powierzchni kapelusza, jego lepkość, smak i zapach miąższu, oraz drzewa, pod którymi rosną[6]. Gąskę dachówkowatą można pomylić z trującą gąską białobrązową (Tricholoma albobrunneum). Podobne są również niejadalne: gąska żółtobrunatna (Tricholoma fulvum), gąska krowia (Tricholoma vaccinum) oraz gąska modrzewiowa (Tricholoma psammopus). | |
<br> | <br> | ||
==Występowanie== | ==Występowanie== | ||
| − | + | Najliczniejsze stanowiska tego gatunku opisano w Ameryce Północnej i Europie, ale występuje także w Japonii, Australii i Kostaryce w Ameryce Środkowej[7]. W Polsce jest dość rzadki[5][6]. | |
| + | Rośnie od września do grudnia w lasach iglastych, przede wszystkim pod sosnami, rzadziej pod świerkami[3]. Czasami rośnie w dużych grupach i tworzy czarcie kręgi. Lubi gleby piaszczyste[6]. Jest odporny na gnicie – jego owocniki mogą utrzymywać się w lesie nawet przez kilka tygodni[8] | ||
<br><br> | <br><br> | ||
{{Infobox grzyby trujace w polsce}} | {{Infobox grzyby trujace w polsce}} | ||
<br> | <br> | ||
[[Category:Grzyby trujące w Polsce]] | [[Category:Grzyby trujące w Polsce]] | ||
Wersja z 14:32, 25 paź 2022
|
| ||
 | ||
| Królestwo | Grzyby | |
| Rząd | Pieczarkowce | |
| Rodzina | Gąskowate | |
| Średnica Kapelusza | 4-8 cm. | |
| Trzon Wysokość | 5 do 11 cm. | |
| Trzon Grubość | 1 do 1,8 cm. | |
Gąska Dachówkowata – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz
Średnicy 3–8(10) cm, młody prawie dzwonkowaty, z podwiniętym brzegiem, później lekko spłaszczony do całkowicie płaskiego, najpierw gładko-włóknisty, potem na całej powierzchni, z wyjątkiem szczytu łuskowaty, czerwonobrązowy do brązowego, rzadko także z oliwkowożółtym podkładem. Skórka sucha, pękająca na drobniutkie łuseczki[4].
Trzon
Długości 6–15 cm i grubości 1–1,5 cm, cylindryczny, początkowo pełny, później pusty. Na szczycie biały, poza tym bladobrązowy z drobnymi kosmkami. Podstawa trzonu zwężona lub korzeniasta. Strefa pierścieniowa niewidoczna[6].
Miąższ
Biały, przy podstawie trzonu rdzawo-brązowawy. Jest bez zapachu, lub ma słaby zapach grzybowo-ziołowy. Smak łagodny lub gorzkawy[6].
Blaszki
Gęste, przy trzonie zaokrąglone lub wykrojone ząbkiem, początkowo brudnobiałe, później czerwono-brązowawo poplamione. Po uszkodzeniu zmieniają barwę na brunatną[5].
Wysyp zarodników
Biały. Zarodniki, krótko elipsoidalne, gładkie, bezbarwne, o średnicy 5–5,5 × 3,5–4 µm[4].
Gatunki Podobne[edytuj | edytuj kod]
W Polsce rośnie wiele podobnych gatunków gąsek. Istotne przy ich oznaczaniu są takie cechy morfologiczne, jak: faktura powierzchni kapelusza, jego lepkość, smak i zapach miąższu, oraz drzewa, pod którymi rosną[6]. Gąskę dachówkowatą można pomylić z trującą gąską białobrązową (Tricholoma albobrunneum). Podobne są również niejadalne: gąska żółtobrunatna (Tricholoma fulvum), gąska krowia (Tricholoma vaccinum) oraz gąska modrzewiowa (Tricholoma psammopus).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Najliczniejsze stanowiska tego gatunku opisano w Ameryce Północnej i Europie, ale występuje także w Japonii, Australii i Kostaryce w Ameryce Środkowej[7]. W Polsce jest dość rzadki[5][6].
Rośnie od września do grudnia w lasach iglastych, przede wszystkim pod sosnami, rzadziej pod świerkami[3]. Czasami rośnie w dużych grupach i tworzy czarcie kręgi. Lubi gleby piaszczyste[6]. Jest odporny na gnicie – jego owocniki mogą utrzymywać się w lesie nawet przez kilka tygodni[8]
| Muchomorowate: | Muchomor Zielonawy - Muchomor Czerwony - Muchomor Królewski. |
| Gąskowate: | Gąska Siarkowa - Gąska Żółtobrunatna - Gąska Czerwonobrązowa - Gąska Bukowa - Gąska Dachówkowata. |