|
|
Linia 35: |
Linia 35: |
| | | |
| |} | | |} |
− | '''Sieweczka Rzeczna''', siewka rzeczna, dżdżownik rzeczny, – gatunek małego ptaka z rodziny sieweczkowatych, związany z brzegami wód. | + | '''Sójka Zwyczajna''', sójka, sójka żołędziówka – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych, zamieszkujący Eurazję i północno-zachodnią Afrykę. Nie jest zagrożony. |
| <br> | | <br> |
| ==Morfologia== | | ==Morfologia== |
− | ; '''Cechy gatunku''' : Sieweczka rzeczna jest wielkości [[Skowronek Zwyczajny|skowronka]]. Spód ciała oraz przód i boki głowy białe. Grzbiet, skrzydła i wierzch głowy szarobrązowe. [[Kantarek]] i przód głowy oraz pokrywy uszne czarne. Na czole biała plama z czarnym obrzeżeniem. Wyżej znajduje się drugi węższy biały pas. Czarny obszar na głowie mniejszy niż u bardzo podobnej [[sieweczka Obrożna|sieweczki obrożnej]]. Na szyi biały kołnierzyk i niżej czarna obroża, rozszerzająca się z przodu na pierś. Dziób ciemny z żółtą plamką u nasady żuchwy, nogi żółtoszare. Oko otoczone jaskrawożółtymi okularami. Samica ma czarny pas czołowy i okulary węższe. U młodych kolor czarny na głowie zastępuje brąz, a obroża nie jest zamknięta. Brakuje zatem pasów na głowie, a pas na piersiach jest brązowy. W locie od sieweczki obrożnej różni się brakiem białej barwy na wierzchu skrzydeł, a poza tym jest od niej mniejsza i smuklejsza.
| + | |
− | : Porusza się z taką szybkością, że nie widać jej nóg i wydaje się, jakby ślizgała się po brzegu. Potrafi się przy tym gwałtownie zatrzymać, lekko zachwiać i znowu ruszyć. Sieweczkę rzeczną, obrożną i [[Sieweczka Morska|morską]] odróżnia się od siebie po układzie plam białych i czarnych na głowie.
| |
− | ; '''Wymiary średnie''' : długość ciała 14–17 cm<br />rozpiętość skrzydeł 42–48 cm<br />masa ciała 26–53 g
| |
| | | |
| ==Ekologia i zachowanie== | | ==Ekologia i zachowanie== |
− | ; '''Biotop''' : Piaszczyste i żwirowe brzegi rzek, jezior i stawów, zasadniczo słodkich. Spotkać ją można na mulistym dnie spuszczonych stawów, w starych wykopach z wodą na dnie, żwirowych zboczach, kamienistych wyspach na rzekach i na morskich wybrzeżach. W Europie Środkowej przez zabudowę i regulację rzek jej siedliska ograniczyły się do sztucznych i zastępczych biotopów jak kopalnie piasku i żwiru, kamieniołomy, budowy, zamulone jeziora, odstojniki, płaskie dachy i pustkowia.
| + | |
− | ; '''Głos''' : Najczęściej wydają gwiżdżące „ti-ju”.
| |
− | ; '''Toki''' : Rozpoczynają się po przylocie na lęgowiska w kwietniu i maju. Samce w zygzakowatych lotach godowych (podobnych do latania nietoperza) wolno poruszają skrzydłami i ostro, ochryple krzyczą „grie grie grie” jak nawałniki. Następnie zaloty przenoszą się na ziemię, gdzie przy nastroszonych piórach partnerzy kłaniają się sobie, przeskakują z jednej nogi na drugą, podnosząc je wysoko.
| |
− | ; '''Gniazdo''' : Na ziemi pionierskiej, płaskiej i nieporośniętej w wygrzebanym przez siebie dołku. Samiec wygrzebuje parę gniazd w ziemi, a samica wybiera to odpowiednie. Po czym wykłada je dokładnie kamieniami, muszelkami i źdźbłami trawy.
| |
− | ; '''Jaja''' : W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w lutym–czerwcu 4 piaskowe jaja usiane ciemnymi plamkami, które dzięki temu wśród kamyków i żwiru są słabo widoczne.
| |
− | ; '''Okres lęgowy''' : Jaja wysiadywane są przez okres 22–28 dni przez obydwoje rodziców, którzy zmieniają się co parę minut lub godzin. Towarzyszy temu rytuał polegający u ptaka schodzącego z gniazda na podniesieniu się z jaj, rozpostarciu skrzydeł i rozłożeniu ogona. Pod niego na gniazdo wślizguje się partner. Pisklęta są zagniazdownikami wodzonymi przez rodziców do 3 tygodni. W puchu mają białe czoła i biały pas na karku. Od początku potrafią samodzielnie zdobywać pokarm. Rodzice chronią je jednak przed deszczem, chłodem i upałem, ukrywając je pod własnymi skrzydłami. Próbują też odwieść napastników od piskląt symulując, że mają złamane skrzydło. Gdy napastnik oddali się na bezpieczną odległość od młodych – nagle odlatują. Młode latają od 3. tygodnia życia i opuszczają wtedy miejsce urodzenia.
| |
− | ; '''Pożywienie''' : [[Owady]], pająki, skorupiaki, chrząszcze, [[Ochotkowate|ochotki]], robaki i inne drobne [[bezkręgowce]]. W czasie żerowania energicznie drepczą po piasku i mule, wypłaszając swoje ofiary. Zbierają je z ziemi, a gdy uciekają – gonią je. Potrafią być też cierpliwe w żerowaniu – tupią w ziemię tak długo, aż ofiara wyjdzie spod kamienia i ptaki będą mogły ją złapać.
| |
| | | |
| <br><br> | | <br><br> |
| {{ptaki rząd wróblowe}} | | {{ptaki rząd wróblowe}} |
| [[Category:Ptaki w Polsce]] | | [[Category:Ptaki w Polsce]] |