Żmija Zygzakowata: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Gady w Polsce
Linia 45: | Linia 45: | ||
; Zachowanie: Tryb życia dzienny. Chętnie przebywa pod kamieniami, krzewami lub wśród korzeni drzew. Najczęściej ucieka przed napastnikiem, atakuje w sytuacji, gdy jest osaczona. Najpierw jednak zazwyczaj głośno syczy, stosunkowo rzadko kąsa. | ; Zachowanie: Tryb życia dzienny. Chętnie przebywa pod kamieniami, krzewami lub wśród korzeni drzew. Najczęściej ucieka przed napastnikiem, atakuje w sytuacji, gdy jest osaczona. Najpierw jednak zazwyczaj głośno syczy, stosunkowo rzadko kąsa. | ||
− | ; Rozmnażanie: | + | ; Rozmnażanie: Jajożyworodna. Pora godowa przypada na kwiecień-maj. {{fakt|Samce toczą rytualne walki przypominające zapasy. Walczące osobniki oplatają się wokół siebie – unoszą przednie części do góry i każdy z nich usiłuje przygnieść przeciwnika do ziemi.|data=2018-07}} Zaloty i sama kopulacja są długotrwałe (kilka godzin). Samica składa 5-15 jaj, z których wykluwają się młode, które od początku prowadzą samodzielny tryb życia. |
; Występowanie: Żmija zygzakowata występuje na terenach od północno-zachodniej [[Francja|Francji]] po wschodnią [[Syberia|Syberię]] i [[Sachalin]]. W [[Skandynawia|Skandynawii]] przekracza koło podbiegunowe, a na południe sięga do [[Włochy|Włoch]] i [[Azja Mniejsza|Azji Mniejszej]]. W [[Polska|Polsce]] występuje na całym obszarze, w kilku odmianach, z których najbardziej charakterystyczne są: jasna (szara lub rudobrązowa z czarnym zygzakiem wzdłuż całego grzbietu) i czarna. | ; Występowanie: Żmija zygzakowata występuje na terenach od północno-zachodniej [[Francja|Francji]] po wschodnią [[Syberia|Syberię]] i [[Sachalin]]. W [[Skandynawia|Skandynawii]] przekracza koło podbiegunowe, a na południe sięga do [[Włochy|Włoch]] i [[Azja Mniejsza|Azji Mniejszej]]. W [[Polska|Polsce]] występuje na całym obszarze, w kilku odmianach, z których najbardziej charakterystyczne są: jasna (szara lub rudobrązowa z czarnym zygzakiem wzdłuż całego grzbietu) i czarna. |
Wersja z 22:59, 18 lis 2022
| ||
Królestwo | Zwierzęta | |
Gromada | gady/zauropsydy | |
Rząd | Łuskonośne | |
Rodzina | Jaszczurkowate | |
Gatunek | Żmija Zygzakowata | |
Długość ciała | do 16 cm | |
Masa ciała | ||
Żmija Zygzakowata – gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych.
Podstawowe informacje[edytuj | edytuj kod]
- Rozmiary
- Długość ciała: 90 cm (rzadko do 120 cm)
Masa ciała: do 0,170 kg
- Wygląd
- Grzbiet o zabarwieniu brązowym, srebrzystoszarym, żółtawym, oliwkowozielonym, niebieskoszarym, pomarańczowym, czerwonobrązowym lub miedzianoczerwonym. Na grzbiecie ciemniejszy od barwy podstawowej zygzak, tzw. „wstęga kainowa”. Zygzak nie zawsze jest widoczny. Pionowa źrenica. Płaska głowa o trójkątnym zarysie, wyraźnie oddzielona od reszty ciała. Ciało zwęża się w kierunku głowy. Łuski na głowie tworzą wzór przypominający literę X, Y lub V.
- Biotop
- Spotykana na obrzeżach lasów, podmokłych łąkach, polanach leśnych. Lubi siedliska o chłodnym mikroklimacie.
- Pokarm
- Głównym pokarmem żmij są małe ssaki owadożerne i gryzonie. Poluje także na żaby, jaszczurki, pisklęta ptaków i owady. Młode odżywiają się głównie owadami, ślimakami, dżdżownicami, młodymi płazami i jaszczurkami.
- Zachowanie
- Tryb życia dzienny. Chętnie przebywa pod kamieniami, krzewami lub wśród korzeni drzew. Najczęściej ucieka przed napastnikiem, atakuje w sytuacji, gdy jest osaczona. Najpierw jednak zazwyczaj głośno syczy, stosunkowo rzadko kąsa.
- Rozmnażanie
- Jajożyworodna. Pora godowa przypada na kwiecień-maj. Szablon:Fakt Zaloty i sama kopulacja są długotrwałe (kilka godzin). Samica składa 5-15 jaj, z których wykluwają się młode, które od początku prowadzą samodzielny tryb życia.
- Występowanie
- Żmija zygzakowata występuje na terenach od północno-zachodniej Francji po wschodnią Syberię i Sachalin. W Skandynawii przekracza koło podbiegunowe, a na południe sięga do Włoch i Azji Mniejszej. W Polsce występuje na całym obszarze, w kilku odmianach, z których najbardziej charakterystyczne są: jasna (szara lub rudobrązowa z czarnym zygzakiem wzdłuż całego grzbietu) i czarna.
- Żmija zygzakowata podlega w Polsce częściowej ochronie gatunkowej[1][2].
- Działanie jadu i leczenie ukąszeń
- Żmije rzadko kąsają człowieka, starając się raczej uciec. Jeśli zostaną zmuszone do obrony, ich ukąszenie często (30–60% przypadków) jest suche[3] (tj. bez wstrzyknięcia jadu), jednak ze względu na możliwość martwicy, należy zawsze zasięgnąć pomocy medycznej przy potwierdzonym ukąszeniu żmii[4]. Jad żmii zygzakowatej jest mieszaniną kilku toksyn o różnorakim działaniu: uszkadzającym układ nerwowy, powodującym martwicę tkanek, zmniejszającym krzepliwość krwi, zmiany rytmu pracy serca. Po ukąszeniu na skórze poszkodowanego zostają dwie charakterystyczne ranki. Ukąszenie jest szczególnie niebezpieczne dla dzieci i osób starszych. Jednakże nie jest śmiertelnym zagrożeniem dla zdrowego dorosłego człowieka. Leczenie swoiste polega na podaniu antytoksyny końskiej.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
Rodzina Żółwie Błotne: | Żółw Błotny - Żółw ozdobny. |
Rodzina Jaszczurkowate: | Jaszczurka Zwinka - Jaszczurka Zielona - Jaszczurka Żyworodna - Jaszczurka Murowa. |
Rodzina Padalcowate: | Padalec Zwyczajny - Padalec Kolchidzki. |
Rodzina Połozowate: | Zaskroniec Zwyczajny - Zaskroniec Rybołów - Wąż Eskulapa - Gniewosz Plamisty. |
Rodzina Żmijowate: | Żmija Zygzakowata. |
- ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>
; brak tekstu w przypisie o nazwierozp2014
- ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>
; brak tekstu w przypisie o nazwierozp2016
- ↑ Szablon:Cytuj stronę
- ↑ Szablon:Cytuj stronę