Sikory
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
|
| ||
 | ||
Sikory, sikorowate – rodzina ptaków z rzędu wróblowych.
Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]
Obejmuje gatunki lądowe, nadrzewne, zamieszkujące Eurazję, Amerykę Północną i Afrykę. Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:
- osiągają niewielkie rozmiary średnia długość ciała: 11,5–14 cm, masa ciała: 6–20 g; wyjątek: sikora sułtańska, około 22 cm długości i 40 g,
- mają krótkie skrzydła, ogon stosunkowo długi,
- w upierzeniu przeważa kolor brązowy, biały, szary i czarny, u części gatunków również żółty; większość charakteryzuje się kontrastowym, najczęściej czarno-białym, ubarwieniem głowy; u niektórych obecny czub,
- mają 10 lotek I rzędu oraz 12 sterówek,
- mają dość krótki, mocny dziób (odżywiają się zazwyczaj owadami, do tego nasionami i owocami jagodowymi),
- zazwyczaj zniesienie liczy od 4 do 12 jaj , których wysiadywanie trwa 13–14 dni, a młode pozostają w gnieździe przez kolejne 17–20 dni.
Są to w większości gatunki o dużej liczebności (przykładowo Sikora Bogatka jest jednym z najliczniejszych ptaków Polski). Nie są zagrożone wyginięciem, oprócz sikory białokarkowej i sikory rdzawolicej, czasem uznawany za odrębny gatunek.
Do polskiej awifauny zalicza się 7 gatunków, wszystkie są objęte ścisłą ochroną gatunkową.