Padalec Zwyczajny

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Padalec Zwyczajny
Murówka-zwyczajna.jpg
Królestwo Zwierzęta
Gromada Gady
Rząd Łuskonośne
Rodzina Jaszczurkowate
Gatunek Padalec Zwyczajny
Długość ciała do 22,5 cm
Masa ciała
Mapa-Murówka-zwyczajna.png

Zacięg występowania

Padalec Zwyczajny – gatunek beznogiej jaszczurki z rodziny padalcowatych. Zasięg występowania obejmuje większą część Europy, sięgając Afryki i Azji. Jego północna granica przebiega w Szwecji. Populacje z Alp cechują się przystosowaniami do górskiego klimatu.

Padalec z wyglądu przypomina węża z powodu uwstecznienia kończyn. Przyjmuje różnorodne ubarwienie, na grzbiecie spotyka się zwykle odcienie brązu, na brzuchu czerń u samic i żółtawy deseń u samców. Występuje kilka odmian barwnych, w tym turkusowa. Osobniki młode ubarwione są inaczej od dorosłych. Głowa i ogon są bardzo słabo wyodrębnione od tułowia.

Gad poluje głównie na ślimaki nagie i dżdżownice, nie jest zbyt szybki. Porusza się, wykonując wężowate ruchy ciała. Rozmnaża się wedle różnych autorów żyworodnie lub jajożyworodnie. Ciąża trwa 11-13 tygodni, następnie na świat przychodzi od 6 do 26 młodych.

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Padalec zwyczajny nie należy do dużych jaszczurek[1]: wedle różnych źródeł mierzy zwykle 40-45 cm[2], osiąga jednak długość 50 cm[11][4][2], 45 cm[12] lub też w zależności od płci samice 50 cm, samce zaś tylko 40 cm[1]. Dwie trzecie tej wartości zajmuje ogon[12][4].

Na pierwszy rzut oka jaszczurka ta przypomina węża[11][4], nie posiada bowiem widocznych kończyn[2]. Zwierzę ubarwione jest szarobrązowo[11], brunatnobrązowo bądź szaro[1] czy też rdzawo[4]. Grzbiet określa się jako barwy brązu czy miedzi, jasnoszary bądź ciemnoszary[12], ołowianoszary, żółtawy czy miedziany. U części osobników ubarwiony jest jednolicie, u innych zdobią do podłużne ciemne linie[2] w liczbie 2, 3 lub też 5[12]. Mogą je tworzyć połączone lub oddzielone od siebie plamki lub kreski. Mogą też występować inne ciemne kreski[2]. Nieraz obserwuje się również plamki koloru niebieskiego[12]. Z kolei spodnia strona ciała stanowi przykład dymorfizmu płciowego[2]. Przyjmuje barwy od ciemnoszarej do szaroniebieskiej. U samic osiąga barwy czarną, czarnoszarą, łupkowoszarą, zachowując jednolite ubarwienie. W przypadku samców brzuszną stronę ciała pokrywa deseń obejmujący niebieskawoszary wzór na żółtawym tle lub żółte piętna na tle łupkowoszarym[2]. Barwą wyróżniają się również osobniki młode[12]: są jasnoszare[4], ich wierzch jest jasnozłoty lub srebrny, zdobiony podłużną ciemną linią[12] rozpoczynającą się od zdobiącej głowę plamy w kształcie kropli i ciągnącą się aż do końca ogona[2], a boki i brzuch są ciemne, brązowoczarne[12], stalowoszare lub czarne[2].

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]


Występowanie[edytuj | edytuj kod]


Środowisko[edytuj | edytuj kod]














Gady w Polsce