Jaszczurka Zwinka

Z Piękno Polskiej Przyrody
Wersja z dnia 12:24, 17 kwi 2022 autorstwa Ryszardgol1 (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | colspan="3" style="background-color:#0066ff;" | <center>'''Jaszczurka Zwinka'''</center> |- |...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Jaszczurka Zwinka
Zolw-ozdobny.jpg
Królestwo Zwierzęta
Gromada gady/zauropsydy
Rząd Żółwie
Rodzina błotne
Gatunek żółw błotny
Długość ciała samice 17–19 cm
samce 14–17 cm
Masa ciała 0,8–1 kg

Jaszczurka Zwinka – gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurkowatych. Występuje niemal w całej Europie, w tym na terenie całej Polski i jest najczęściej występującym gadem na terenie kraju.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zwinka występuje na większości kontynentu europejskiego poza jego południowymi i zachodnimi krańcami. Na zachodzie granicą jej zasięgu jest środkowa Francja. Na północy spotkać ją można nawet w środkowej części Półwyspu Skandynawskiego, jest nieliczna w Wielkiej Brytanii. Wschodnia granica zasięgu biegnie przez środkową Rosję. Gatunek występuje również w Turcji. Brak jej we Włoszech, Hiszpanii, południowo-zachodniej Francji oraz na Półwyspie Bałkańskim. W Polsce jest spotykana do 1200 m n.p.m., zwykle jednak mniej, do 900 m. W Polsce poza dwoma podgatunkami stwierdzono także podgatunek L. a. chersonensis, który występuje po północno-wschodniej części Polski. Zwinka preferuje siedliska nizinne. Najczęściej można ją spotkać na murawach, terenach kamienistych, rumowiskach skalnych, zasiedla też siedliska ruderalne i ogrody działkowe, parki, wrzosowiska, nasypy kolejowe, zakrzaczone i zadrzewione łąki. Stwierdzana jest w lasach sosnowych, mieszanych i na innych terenach położonych blisko muraw.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Maksymalna długość ciała samca z nieuszkodzonym ogonem w Polsce dochodzi od 20 cm do 23,5 cm, ale w Europie wschodniej dochodzi nawet do 28 cm. Długość tułowia i głowy bez ogona wynosi około 11 cm. Jaszczurka zwinka jest jednym z czterech gatunków jaszczurek występujących na terenie Polski. Jest też jedną z najbarwniejszych w kraju. Jej masywne ciało pokrywają ściśle do siebie przylegające łuski. Na grzbiecie są one mniejsze i szorstkie, brzuch zaś pokrywają większe i gładkie. Na głowie ma regularnie ułożone tarczki. Głowa jest krótsza, lecz większa niż u jaszczurki żyworódki. Jej ogon jest nieco dłuższy od tułowia, ale i tak jest krótszy niż u innych jaszczurek. W sytuacji zagrożenia zostaje odrzucony dla odwrócenia uwagi drapieżnika, zachowanie to nazywane jest autotomią. Z czasem ogon odrasta do pierwotnej długości. Kończyny jaszczurki są silnie umięśnione, a palce długie, zakończone pazurkami. Samca można odróżnić po zielonkawym podbrzuszu, czasem nakrapianym drobnymi plamkami, podczas gdy samica ma szary lub kremowy spód ciała. W okresie godowym, czyli w maju, samce przybierają intensywną zieloną barwę. Ubarwienie tych gadów jest bardzo różne.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Najczęstszym łupem tego gada padają bezkręgowce. W skład diety wchodzą pająki, owady, wije oraz ślimaki[19][15]. Zdarza się również, że jaszczurka pożywia się gąsienicami, stonogami (Oniscidea), dżdżownicami oraz małymi żabami[23]. Czasem zwinka staje się kanibalem i pożera młode własnego gatunku, bądź innych jaszczurek[19]. Małe ofiary połyka, większe zaś chwyta pyskiem i energicznie nimi potrząsa, bądź uderza nimi o ziemię. Jaszczurki te są aktywne za dnia. Lubią wygrzewać się rankiem na słońcu, co zwierzętom zmiennocieplnym jest potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wygrzewają się rano, by po południu polować w niskiej trawie. Gdy temperatura przekracza 40 °C, chowają się do wykopanych przez siebie norek. Wieczorem wracają do swoich kryjówek, gdzie spędzają noc. Są terytorialne, bronią terytoriów, na których spędzają czasem całe życie. Gady te kopią nory długie na prawie 8 m, najczęściej pod krzewami. Jaszczurki co kilka tygodni zmieniają nory, aby uchronić się przed niebezpieczeństwami.




Gady w Polsce