Góry Łużyckie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "__NOTOC__ {| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | colspan="3" style="background-color:#0000cc;" | |- | colspan="4" | Plik:Gory-opaws...")
 
 
(Nie pokazano 11 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
|-
 
|-
−
| colspan="4" | [[Plik:Gory-opawskie.jpg|center|250px]]
+
| colspan="4" | [[Plik:Gory-luzyckie-lausche.jpg|center|250px]]
 
|-
 
|-
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
Linia 11: Linia 11:
 
|-
 
|-
 
| '''Państwo'''
 
| '''Państwo'''
−
| [[Plik:Flaga-polski22px.png|22px]]&nbsp;&nbsp;&nbsp;[https://pl.wikipedia.org/wiki/Polska Polska] <br> [[Plik:Flaga-caech22px.png|22px]]&nbsp;&nbsp;&nbsp; Czechy
+
| [[Plik:Flaga-caech22px.png|22px]]&nbsp;&nbsp;&nbsp; Czechy
 
|-
 
|-
 
| '''Województwo'''  
 
| '''Województwo'''  
−
| [[Województwo Dolnośląskie|dolnośląskie]]
+
|  
 
|-
 
|-
 
| '''Najwyższy Szczyt'''
 
| '''Najwyższy Szczyt'''
−
| Smrek 1127 m n.p.m.
+
|  
 
|-
 
|-
 
| '''Długość'''
 
| '''Długość'''
−
| 55 km
+
|  
 
|-
 
|-
 
| '''Powierzchnia'''
 
| '''Powierzchnia'''
 
|  
 
|  
−
|-
 
−
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
−
|-
 
−
| colspan="4" | [[Plik:Mapa-gory-opawskie.png|center|250px]]
 
 
|-
 
|-
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#0000cc;" |
 
|}
 
|}
−
Góry Łużyckie[1][2] (332.31) (czes. Lužické hory[2][3], górnołuż. Łužiske horiny, niem. Zittauer Gebirge[1][4], Lausitzer Gebirge[1]) – pasmo górskie w Sudetach, oddzielone Bramą Łużycką od leżących na wschód Gór Izerskich, leżące w Czechach i częściowo w Niemczech, między miastami Uściem nad Łabą, Żytawą a Libercem.
+
'''Góry Łużyckie''' – pasmo górskie w [[Góry Sudety|Sudetach]], oddzielone [[Brama Łużycka|Bramą Łużycką]] od leżących na wschód [[Góry Izerskie|Gór Izerskich]], leżące w Czechach i częściowo w Niemczech, między miastami Uściem nad Łabą, Żytawą a Libercem.
  
−
Na północy graniczą z Obniżeniem Żytawsko-Zgorzeleckim (Kotliną Żytawską) i Pogórzem Łużyckim, od wschodu z Grzbietem Jesztedzkim, od południa z Wyżyną Ralską i Średniogórzem Czeskim, a od zachodu z Górami Połabskimi.
+
Na północy graniczą z Obniżeniem Żytawsko-Zgorzeleckim i [[Pogórze Łużyckie|Pogórzem Łużyckim]], od wschodu z Grzbietem Jesztedzkim, od południa z [[Wyżyna Ralska|Wyżyną Ralską]] i Średniogórzem Czeskim, a od zachodu z [[Góry Połabskie|Górami Połabskimi]].
  
−
Najwyższym szczytem jest Luż (czes. Luž, górnołuż. Łysa, niem. Lausche) 793 m n.p.m.. Inne ważne szczyty: Pěnkavčí vrch (niem. Finkenkoppe) 792 m n.p.m.; Jodłowa (czes. Jedlová, niem. Tannenberg) 774 m n.p.m.; Klucz (czes. Klíč, niem. Kleis) 760 m n.p.m.; Hwozd (czes. Hvozd, niem. Hochwald); 750 m n.p.m.) i Studenec (niem. Kaltenberg; 736 m n.p.m.).
+
Zbudowane z górnokredowych piaskowców, spod których na północnym wschodzie odsłaniają się skały metamorficzne proterozoiczne i paleozoiczne oraz skały osadowe permskie i jurajskie.<br>
 +
W wielu miejscach starsze skały są poprzebijane kominami trzeciorzędowych bazaltów i fonolitów, z których są zbudowane najwyższe szczyty.
  
−
Zbudowane z górnokredowych piaskowców, spod których na północnym wschodzie odsłaniają się skały metamorficzne proterozoiczne i paleozoiczne oraz skały osadowe permskie i jurajskie. W wielu miejscach starsze skały są poprzebijane kominami trzeciorzędowych bazaltów i fonolitów, z których są zbudowane najwyższe szczyty.
+
Przez grzbiet Gór Łużyckich przebiega dział wodny oddzielający zlewisko Morza Bałtyckiego i Północnego.<br>
 +
W centralnej części gór znajduje się kilka niewielkich jezior oraz kilka sztucznych zbiorników wodnych.
  
−
Przez grzbiet Gór Łużyckich przebiega dział wodny oddzielający zlewisko Morza Bałtyckiego i Północnego. W centralnej części gór znajduje się kilka niewielkich jezior oraz kilka sztucznych zbiorników wodnych.
+
Na podłożu bazaltowym rosną bogate lasy bukowo-jodłowe.<br>
 +
Na podłożu piaskowcowym rosną ubogie buczyny. W cieplejszych miejscach zachowały się płaty dąbrów podgórskich.<br>
 +
W dolinach potoków występują lasy łęgowe jesionowo-olchowe z bogatą roślinnością zielną.<br>
 +
Obecnie duże połacie gór porastają wtórnie wprowadzone przez człowieka bory świerkowe z sosną wejmutką i modrzewiem.
  
−
Na podłożu bazaltowym rosną bogate lasy bukowo-jodłowe. Na podłożu piaskowcowym rosną ubogie buczyny. W cieplejszych miejscach zachowały się płaty dąbrów podgórskich. W dolinach potoków występują lasy łęgowe jesionowo-olchowe z bogatą roślinnością zielną. Obecnie duże połacie gór porastają wtórnie wprowadzone przez człowieka bory świerkowe z sosną wejmutką i modrzewiem.
+
Już od XIII wieku w Górach Łużyckich rozwijało się szklarstwo, natomiast od XV wieku rozwijało się górnictwo i hutnictwo, które z przerwami funkcjonowało do 1911 r.  
  
−
Już od XIII wieku w Górach Łużyckich rozwijało się szklarstwo, natomiast od XV wieku rozwijało się górnictwo i hutnictwo, które z przerwami funkcjonowało do 1911 r.  
+
==Najwyższe szczyty==
 +
* Luż (czes. Luž, górnołuż.<br>
 +
* Łysa, niem. Lausche) 793 m n.p.m.
 +
 
 +
==Inne ważne szczyty==
 +
Pěnkavčí vrch (niem. Finkenkoppe) 792 m n.p.m.; <br>
 +
Jodłowa (czes. Jedlová, niem. Tannenberg) 774 m n.p.m.; <br>
 +
Klucz (czes. Klíč, niem. Kleis) 760 m n.p.m.;<br>
 +
Hwozd (czes. Hvozd, niem. Hochwald); 750 m n.p.m.)<br>
 +
Studenec (niem. Kaltenberg; 736 m n.p.m.).
 +
<br><br>
 +
{{góry sudety}}
 
<br>
 
<br>
−
 
 
[[Category:Góry w Polsce]]
 
[[Category:Góry w Polsce]]
−
<br>
 

Aktualna wersja na dzień 19:07, 11 mar 2022

250px
Kontynent Europa
Państwo Flaga-caech22px.png    Czechy
Województwo
Najwyższy Szczyt
Długość
Powierzchnia

Góry Łużyckie – pasmo górskie w Sudetach, oddzielone Bramą Łużycką od leżących na wschód Gór Izerskich, leżące w Czechach i częściowo w Niemczech, między miastami Uściem nad Łabą, Żytawą a Libercem.

Na północy graniczą z Obniżeniem Żytawsko-Zgorzeleckim i Pogórzem Łużyckim, od wschodu z Grzbietem Jesztedzkim, od południa z Wyżyną Ralską i Średniogórzem Czeskim, a od zachodu z Górami Połabskimi.

Zbudowane z górnokredowych piaskowców, spod których na północnym wschodzie odsłaniają się skały metamorficzne proterozoiczne i paleozoiczne oraz skały osadowe permskie i jurajskie.
W wielu miejscach starsze skały są poprzebijane kominami trzeciorzędowych bazaltów i fonolitów, z których są zbudowane najwyższe szczyty.

Przez grzbiet Gór Łużyckich przebiega dział wodny oddzielający zlewisko Morza Bałtyckiego i Północnego.
W centralnej części gór znajduje się kilka niewielkich jezior oraz kilka sztucznych zbiorników wodnych.

Na podłożu bazaltowym rosną bogate lasy bukowo-jodłowe.
Na podłożu piaskowcowym rosną ubogie buczyny. W cieplejszych miejscach zachowały się płaty dąbrów podgórskich.
W dolinach potoków występują lasy łęgowe jesionowo-olchowe z bogatą roślinnością zielną.
Obecnie duże połacie gór porastają wtórnie wprowadzone przez człowieka bory świerkowe z sosną wejmutką i modrzewiem.

Już od XIII wieku w Górach Łużyckich rozwijało się szklarstwo, natomiast od XV wieku rozwijało się górnictwo i hutnictwo, które z przerwami funkcjonowało do 1911 r.

Najwyższe szczyty[edytuj | edytuj kod]

  • Luż (czes. Luž, górnołuż.
  • Łysa, niem. Lausche) 793 m n.p.m.

Inne ważne szczyty[edytuj | edytuj kod]

Pěnkavčí vrch (niem. Finkenkoppe) 792 m n.p.m.;
Jodłowa (czes. Jedlová, niem. Tannenberg) 774 m n.p.m.;
Klucz (czes. Klíč, niem. Kleis) 760 m n.p.m.;
Hwozd (czes. Hvozd, niem. Hochwald); 750 m n.p.m.)
Studenec (niem. Kaltenberg; 736 m n.p.m.).


Źródło: „http://geodirectory-katalog.pl/index.php?title=Góry_Łużyckie&oldid=806”