Zając Bielak

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zając Bielak
Zając-bielak.gif
Królestwo Zwierzęta
Gromada Ssaki
Rodzina Zającowate
Gatunek Zając Bielak
Długość ciała 360–380 mm.
Masa ciała 1,5–3 kg.
Zasięg Występowania
Mapa-zajac-bielak.png

Zając Bielak – gatunek ssaka z rodziny zającowatych. Zamieszkuje on głównie północne rejony Europy i Azji. Okresowo zmienia ubarwienie.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]


Morfologia[edytuj | edytuj kod]


Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Zając bielak zamieszkuje krainę palearktyczną od Skandynawii po Rosyjski Daleki Wschód, z wyjątkiem wschodniej części Półwyspu Czukockiego na południe do krajów bałtyckich, wschodniej Polski, północnej Ukrainy i na wschód do Tienszanu, Ałtaju, północnej Mongolii, północno-zachodniej i północnej Chińskiej Republiki Ludowej (północny Sinciang, północna Mongolia Wewnętrzna, Heilongjiang) i góry Sichote-Aliń[10]. Izolowane populacje występują w Szkocji, Irlandii, Alpach, Sachalinie (Rosja), Hokkaido (Japonia) i na Wyspach Kurylskich[10]. Podgatunek nominatywny został wprowadzony na Wyspy Owcze (Dania), wyspy Szkocji i w części Anglii[10]. Populacje wprowadzone na Spitsbergen nie przetrwały[10].

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Na żer wychodzi zwykle nocą. Pokarm bielaka w lecie stanowi soczysta roślinność zielna, jagody i grzyby. W zimie natomiast odżywia się korzeniami, korą drzew oraz innym pokarmem roślinnym dostępnym zimą.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Okres rozrodu trwa od lutego-marca do września-października w zależności od stref klimatycznych. Ciąża trwa od 47 do 53 dni, średnio 50 dni. Przeciętna wielkość miotu u bielaka zawiera się w granicach 2-8, częściej 3-5. Młode rodzą się z otwartymi oczami, owłosione i od razu ruchliwe. Ssą matkę przez około 3 tygodnie. Po 10 dniach zaczynają żerować samodzielnie. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 10-12 miesięcy. Fizjologiczna długość życia bielaka nie jest znana. Najstarszy zając znakowany w Szkocji miał 6 lat. Bielak wyprowadza w sezonie rozrodu od 1 do 3 miotów. Na terenach o łagodniejszym klimacie parkoty zaczynają się w lutym, a pierwszy miot przychodzi na świat w kwietniu. W wiosennym rozrodzie uczestniczą nie wszystkie samice. Drugi miot ma miejsce w czerwcu lub na początku lipca. W tym okresie ogół samic uczestniczy w rozrodzie. Jest to miot decydujący o wielkości przyrostu młodych w danym roku. W trzecim miocie uczestniczy niewielka liczba samic w populacji.

Rząd Zajęczaki