Królik Europejski: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|- | |- | ||
|style="width: 45%" | '''Długość ciała''' | |style="width: 45%" | '''Długość ciała''' | ||
| − | | | + | | 360–380 mm. |
|- | |- | ||
|style="width: 45%" | '''Masa ciała''' | |style="width: 45%" | '''Masa ciała''' | ||
| − | | | + | | 1,5–3 kg. |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" | | | colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" | | ||
<center>'''Zasięg Występowania'''</center> | <center>'''Zasięg Występowania'''</center> | ||
|- | |- | ||
| − | | colspan="2" | [[Plik:Mapa- | + | | colspan="2" | [[Plik:Mapa-królik-europejski.png|center|250px]] |
|- | |- | ||
| colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" | | | colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" | | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
==Tryb życia== | ==Tryb życia== | ||
| − | Jest zwierzęciem roślinożernym | + | Jest zwierzęciem roślinożernym. Latem żywi się soczystymi roślinami, zimą gałązkami drzew i krzewów, trawą oraz bulwami i korzeniami roślin, wygrzebywanymi spod ziemi.<br> |
| + | Królik, w odróżnieniu od swoich krewniaków zajęcy, kopie w ziemi nory. Nory te zawierają jedną dużą komorę gniazdową oraz liczne chodniki, mające w kilku miejscach wyjście na powierzchnię ziemi.<br> | ||
| + | Służą mu one głównie do obrony przed wrogami. W komorze gniazdowej samica rodzi także młode. | ||
<br> | <br> | ||
==Morfologia== | ==Morfologia== | ||
| − | Długość ciała (bez ogona) 360–380 mm, długość ogona 65–70 mm, długość ucha 70–80 mm, długość tylnej stopy 80–89 mm; masa ciała 1,5–3 kg | + | Długość ciała (bez ogona) 360–380 mm, długość ogona 65–70 mm, długość ucha 70–80 mm, długość tylnej stopy 80–89 mm; masa ciała 1,5–3 kg. <br> |
| + | Grzbiet ma ubarwienie brązowoszare, stalowoszare lub żółtoszare, spód ciała jest białoszary lub popielatoszary.<br> | ||
| + | Krótki ogon jest od góry czarny, od spodu biały. Bywa mylony z zającem szarakiem, gdyż przypomina go nieco swoim wyglądem, lecz z powodu trzymania tylnych kończyn blisko siebie, sprawia wrażenie bardziej krępego.<br> | ||
| + | Końce uszu królika są brązowe, a szaraka czarne. Zając szarak ma dłuższe uszy i dłuższe tylne nogi. | ||
<br> | <br> | ||
==Zasięg występowania== | ==Zasięg występowania== | ||
| − | Naturalny zasięg występowania królika europejskiego obejmował początkowo Półwysep Iberyjski, południową Francję i Afrykę Północną | + | Naturalny zasięg występowania królika europejskiego obejmował początkowo Półwysep Iberyjski, południową Francję i Afrykę Północną. |
| − | + | Starożytne introdukcje podgatunku nominatywnego prawdopodobnie w okresie Cesarstwa Rzymskiego rozprzestrzeniły go w całej Europie, a obecnie występuje w większości zachodniej, środkowej i wschodniej Europy oraz na wyspach śródziemnomorskich i makaronezyjskich. | |
| − | W Polsce króliki występują niezbyt licznie i żyją głównie w południowo-zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju. | + | W XX wieku został wypuszczony na stepach Morza Czarnego na Ukrainie i Rosji; do Australii został wprowadzony w 1788 roku i ponownie w 1859 roku, gdzie jest obecnie szeroko rozpowszechniony; występuje na wielu wyspach Oceanu Spokojnego, wyspach u wybrzeży Południowej Afryki i Namibii oraz w Nowej Zelandii; w Ameryce Południowej z powodzeniem wprowadzono go dopiero od 1936 roku i obecnie z ograniczonym zasięgiem występuje w Chile, Argentynie i Falklandach; jest również obecny na Karaibach.<br> |
| − | + | Na całym świecie występuje jako forma udomowiona. W Polsce króliki występują niezbyt licznie i żyją głównie w południowo-zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju.<br> | |
| − | |||
<br> | <br> | ||
==Pożywienie== | ==Pożywienie== | ||
| − | Jest zwierzęciem roślinożernym | + | Jest zwierzęciem roślinożernym. Latem żywi się soczystymi roślinami, zimą gałązkami drzew i krzewów, trawą oraz bulwami i korzeniami roślin, wygrzebywanymi spod ziemi.<br> |
| + | Królik, w odróżnieniu od swoich krewniaków zajęcy, kopie w ziemi nory. Nory te zawierają jedną dużą komorę gniazdową oraz liczne chodniki, mające w kilku miejscach wyjście na powierzchnię ziemi. Służą mu one głównie do obrony przed wrogami. W komorze gniazdowej samica rodzi także młode. | ||
<br> | <br> | ||
==Rozród== | ==Rozród== | ||
| − | Ciąża trwa 28–33 dni, samica rodzi kilka razy w roku od 3 do 10 nagich, ślepych młodych | + | Ciąża trwa 28–33 dni, samica rodzi kilka razy w roku od 3 do 10 nagich, ślepych młodych.<br> |
| + | Oczy otwierają w 10 dniu życia. Królik osiąga dojrzałość w wieku 4–5 miesięcy, żyje około 10 lat. | ||
<br><br> | <br><br> | ||
{{ssaki rząd zajęczaki}} | {{ssaki rząd zajęczaki}} | ||
<br> | <br> | ||
[[Category:Ssaki]] | [[Category:Ssaki]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:23, 13 maj 2022
|
| ||
 | ||
| Królestwo | Zwierzęta | |
| Gromada | Ssaki | |
| Rodzina | Zającowate | |
| Gatunek | Królik Europejski | |
| Długość ciała | 360–380 mm. | |
| Masa ciała | 1,5–3 kg. | |
|
| ||
 | ||
Królik Europejski – gatunek ssaka z rodziny zającowatych. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody wymienia w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek zagrożony.
Gatunek inwazyjny.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Jest zwierzęciem roślinożernym. Latem żywi się soczystymi roślinami, zimą gałązkami drzew i krzewów, trawą oraz bulwami i korzeniami roślin, wygrzebywanymi spod ziemi.
Królik, w odróżnieniu od swoich krewniaków zajęcy, kopie w ziemi nory. Nory te zawierają jedną dużą komorę gniazdową oraz liczne chodniki, mające w kilku miejscach wyjście na powierzchnię ziemi.
Służą mu one głównie do obrony przed wrogami. W komorze gniazdowej samica rodzi także młode.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 360–380 mm, długość ogona 65–70 mm, długość ucha 70–80 mm, długość tylnej stopy 80–89 mm; masa ciała 1,5–3 kg.
Grzbiet ma ubarwienie brązowoszare, stalowoszare lub żółtoszare, spód ciała jest białoszary lub popielatoszary.
Krótki ogon jest od góry czarny, od spodu biały. Bywa mylony z zającem szarakiem, gdyż przypomina go nieco swoim wyglądem, lecz z powodu trzymania tylnych kończyn blisko siebie, sprawia wrażenie bardziej krępego.
Końce uszu królika są brązowe, a szaraka czarne. Zając szarak ma dłuższe uszy i dłuższe tylne nogi.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Naturalny zasięg występowania królika europejskiego obejmował początkowo Półwysep Iberyjski, południową Francję i Afrykę Północną.
Starożytne introdukcje podgatunku nominatywnego prawdopodobnie w okresie Cesarstwa Rzymskiego rozprzestrzeniły go w całej Europie, a obecnie występuje w większości zachodniej, środkowej i wschodniej Europy oraz na wyspach śródziemnomorskich i makaronezyjskich.
W XX wieku został wypuszczony na stepach Morza Czarnego na Ukrainie i Rosji; do Australii został wprowadzony w 1788 roku i ponownie w 1859 roku, gdzie jest obecnie szeroko rozpowszechniony; występuje na wielu wyspach Oceanu Spokojnego, wyspach u wybrzeży Południowej Afryki i Namibii oraz w Nowej Zelandii; w Ameryce Południowej z powodzeniem wprowadzono go dopiero od 1936 roku i obecnie z ograniczonym zasięgiem występuje w Chile, Argentynie i Falklandach; jest również obecny na Karaibach.
Na całym świecie występuje jako forma udomowiona. W Polsce króliki występują niezbyt licznie i żyją głównie w południowo-zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Jest zwierzęciem roślinożernym. Latem żywi się soczystymi roślinami, zimą gałązkami drzew i krzewów, trawą oraz bulwami i korzeniami roślin, wygrzebywanymi spod ziemi.
Królik, w odróżnieniu od swoich krewniaków zajęcy, kopie w ziemi nory. Nory te zawierają jedną dużą komorę gniazdową oraz liczne chodniki, mające w kilku miejscach wyjście na powierzchnię ziemi. Służą mu one głównie do obrony przed wrogami. W komorze gniazdowej samica rodzi także młode.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Ciąża trwa 28–33 dni, samica rodzi kilka razy w roku od 3 do 10 nagich, ślepych młodych.
Oczy otwierają w 10 dniu życia. Królik osiąga dojrzałość w wieku 4–5 miesięcy, żyje około 10 lat.