Królik Europejski: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 15:23, 13 maj 2022

Królik Europejski


Królestwo	Zwierzęta
Gromada	Ssaki
Rodzina	Zającowate
Gatunek	Królik Europejski
Długość ciała	360–380 mm.
Masa ciała	1,5–3 kg.
Zasięg Występowania

Królik Europejski – gatunek ssaka z rodziny zającowatych. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody wymienia w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek zagrożony.
Gatunek inwazyjny.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Jest zwierzęciem roślinożernym. Latem żywi się soczystymi roślinami, zimą gałązkami drzew i krzewów, trawą oraz bulwami i korzeniami roślin, wygrzebywanymi spod ziemi.
Królik, w odróżnieniu od swoich krewniaków zajęcy, kopie w ziemi nory. Nory te zawierają jedną dużą komorę gniazdową oraz liczne chodniki, mające w kilku miejscach wyjście na powierzchnię ziemi.
Służą mu one głównie do obrony przed wrogami. W komorze gniazdowej samica rodzi także młode.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 360–380 mm, długość ogona 65–70 mm, długość ucha 70–80 mm, długość tylnej stopy 80–89 mm; masa ciała 1,5–3 kg.
Grzbiet ma ubarwienie brązowoszare, stalowoszare lub żółtoszare, spód ciała jest białoszary lub popielatoszary.
Krótki ogon jest od góry czarny, od spodu biały. Bywa mylony z zającem szarakiem, gdyż przypomina go nieco swoim wyglądem, lecz z powodu trzymania tylnych kończyn blisko siebie, sprawia wrażenie bardziej krępego.
Końce uszu królika są brązowe, a szaraka czarne. Zając szarak ma dłuższe uszy i dłuższe tylne nogi.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Naturalny zasięg występowania królika europejskiego obejmował początkowo Półwysep Iberyjski, południową Francję i Afrykę Północną. Starożytne introdukcje podgatunku nominatywnego prawdopodobnie w okresie Cesarstwa Rzymskiego rozprzestrzeniły go w całej Europie, a obecnie występuje w większości zachodniej, środkowej i wschodniej Europy oraz na wyspach śródziemnomorskich i makaronezyjskich. W XX wieku został wypuszczony na stepach Morza Czarnego na Ukrainie i Rosji; do Australii został wprowadzony w 1788 roku i ponownie w 1859 roku, gdzie jest obecnie szeroko rozpowszechniony; występuje na wielu wyspach Oceanu Spokojnego, wyspach u wybrzeży Południowej Afryki i Namibii oraz w Nowej Zelandii; w Ameryce Południowej z powodzeniem wprowadzono go dopiero od 1936 roku i obecnie z ograniczonym zasięgiem występuje w Chile, Argentynie i Falklandach; jest również obecny na Karaibach.
Na całym świecie występuje jako forma udomowiona. W Polsce króliki występują niezbyt licznie i żyją głównie w południowo-zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Jest zwierzęciem roślinożernym. Latem żywi się soczystymi roślinami, zimą gałązkami drzew i krzewów, trawą oraz bulwami i korzeniami roślin, wygrzebywanymi spod ziemi.
Królik, w odróżnieniu od swoich krewniaków zajęcy, kopie w ziemi nory. Nory te zawierają jedną dużą komorę gniazdową oraz liczne chodniki, mające w kilku miejscach wyjście na powierzchnię ziemi. Służą mu one głównie do obrony przed wrogami. W komorze gniazdowej samica rodzi także młode.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Ciąża trwa 28–33 dni, samica rodzi kilka razy w roku od 3 do 10 nagich, ślepych młodych.
Oczy otwierają w 10 dniu życia. Królik osiąga dojrzałość w wieku 4–5 miesięcy, żyje około 10 lat.

Rząd Zajęczaki

Rodzina Zającowate:

Królik Europejski - Zając Bielak - Zając Szarak.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 __NOTOC__
 {| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;"
-| colspan="3" style="background-color:#0066ff;" |
+| colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" |
-<center>'''Bóbr Europejski'''</center>
+<center>'''Królik Europejski'''</center>
 |-
-| colspan="2" | [[Plik:Bobr-europejski.gif|center|250px]]
+| colspan="2" | [[Plik:Krolik-europejski.gif|center|250px]]
 |-
-| colspan="3" style="background-color:#0066ff;" |
+| colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" |
 |-
 |style="width: 45%" | '''Królestwo'''
@@ Linia 15: / Linia 15: @@
 |-
 |style="width: 45%" | '''Rodzina'''
-| [https://pl.wikipedia.org/wiki/Bobrowate Bobrowate]
+| [https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaj%C4%85cowate Zającowate]
 |-
 |style="width: 45%" | '''Gatunek'''
-| Bóbr Europejski
+| Królik Europejski
 |-
 |style="width: 45%" | '''Długość ciała'''
-| 90–110 cm.
+| 360–380 mm.
 |-
 |style="width: 45%" | '''Masa ciała'''
-| 18–29 kg.
+| 1,5–3 kg.
 |-
-| colspan="3" style="background-color:#0066ff;" |
+| colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" |
+<center>'''Zasięg Występowania'''</center>
+|-
+| colspan="2" | [[Plik:Mapa-królik-europejski.png|center|250px]]
+|-
+| colspan="3" style="background-color:#00FFFF;" |
 |}
-'''Bóbr Europejski, a także: bóbr zwyczajny, bóbr rzeczny, bóbr wschodni''' – gatunek ziemno-wodnego gryzonia z rodziny bobrowatych.<br>
+'''Królik Europejski''' – gatunek ssaka z rodziny zającowatych. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody wymienia w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek zagrożony.<br>
-Uważa się go za największego gryzonia Eurazji: masa ciała dorosłego osobnika dochodzi do 29 kg, a długość ciała do 110 cm. <br>
+Gatunek inwazyjny.
-Jest zwierzęciem silnie terytorialnym, rodzinnym i zasadniczo monogamicznym; wiedzie nocny tryb życia.<br>
-Posiada szereg cech morfologicznych, które ułatwiają mu prowadzenie ziemnowodnego trybu życia – może przebywać pod wodą bez przerwy nawet do 15 minut.<br>
-Bóbr należy do nielicznego grona gatunków, które potrafią przystosować środowisko do własnych potrzeb.<br>
-Dzięki wyjątkowo silnym siekaczom bobry potrafią ściąć bardzo grube drzewa, o średnicy nawet do 1 m. Do najbardziej charakterystycznych śladów funkcjonowania bobrów w środowisku należą budowane przez nie tamy i żeremia.<br>
-W przeszłości zasięg występowania gatunku obejmował całą strefę umiarkowaną Europy i Azji, do czasów dzisiejszych wyginął w wielu regionach Europy.<br>
-Można go spotkać w północnej części Eurazji: od Francji, przez Europę Środkową, Skandynawię, po Rosję, wraz z azjatycką jej częścią, a także w chińskim regionie Sinciang i w zachodniej Mongolii.<br>
-W większości krajów europejskich Castor fiber podlega ochronie na podstawie dwóch aktów prawnych: Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk oraz dyrektywy siedliskowej.<br>
-W Polsce jest gatunkiem częściowo chronionym.
-{| class="wikitable" width="50%"
-|+Wymiary bobra europejskiego
-|-
-! !! wymiar
-|-
-| długość ciała || <center>90–110&nbsp;cm</center>
-|-
-| długość ogona || <center>20–25&nbsp;cm</center>
-|-
-| szerokość ogona || <center>11–17&nbsp;cm</center>
-|-
-| masa ciała || <center>18–29&nbsp;kg</center>
-|}
 <br>
 ==Tryb życia==
-Bóbr europejski jest zwierzęciem ziemnowodnym, silnie terytorialnym, wiodącym nocny tryb życia. <br>
+Jest zwierzęciem roślinożernym. Latem żywi się soczystymi roślinami, zimą gałązkami drzew i krzewów, trawą oraz bulwami i korzeniami roślin, wygrzebywanymi spod ziemi.<br>
-Jest rodzinny i zasadniczo monogamiczny. Zwykle na stanowisku żyje jedna rodzina, w skład której wchodzą rodzice i maksimum dwa pokolenia potomstwa – w sumie do 4–10 osobników.<br>
+Królik, w odróżnieniu od swoich krewniaków zajęcy, kopie w ziemi nory. Nory te zawierają jedną dużą komorę gniazdową oraz liczne chodniki, mające w kilku miejscach wyjście na powierzchnię ziemi.<br>
-Sporadycznie napotyka się w jednym stanowisku funkcjonowanie większej kolonii rodzinnej.<br>
+Służą mu one głównie do obrony przed wrogami. W komorze gniazdowej samica rodzi także młode.
-Terytorium pojedynczej rodziny obejmuje zwykle od 1 do 4 km długości cieku. Zagęszczenie stanowisk zależy od wielu czynników zewnętrznych, w tym lokalnych warunków żywieniowych i hydrologicznych oraz od presji człowieka.
 <br>
-==Cykl życiowy==
+==Morfologia==
-Samica C. fiber rodzi jeden raz w roku, średnio dwa młode w miocie, maksymalnie do sześciu.<br>
+Długość ciała (bez ogona) 360–380 mm, długość ogona 65–70 mm, długość ucha 70–80 mm, długość tylnej stopy 80–89 mm; masa ciała 1,5–3 kg. <br>
-Okres intensywnego rozrodu przypada na lata między 3 a 10 rokiem życia zwierząt. Gody odbywają się w styczniu i lutym.<br>
+Grzbiet ma ubarwienie brązowoszare, stalowoszare lub żółtoszare, spód ciała jest białoszary lub popielatoszary.<br>
-Do kopulacji dochodzi w wodzie i trwa ona 0,5–3 minuty. W sytuacji, gdyby nie doszło do zapłodnienia samicy, ruja może się powtarzać nawet do 5 razy w czasie okresu godowego co 12–14 dni.<br>
+Krótki ogon jest od góry czarny, od spodu biały. Bywa mylony z zającem szarakiem, gdyż przypomina go nieco swoim wyglądem, lecz z powodu trzymania tylnych kończyn blisko siebie, sprawia wrażenie bardziej krępego.<br>
-Ciąża trwa 105–107 dni, a młode przychodzą na świat w maju lub czerwcu. Samica rodzi na siedząco i przednimi łapami pomaga młodym wyjść na świat.<br>
+Końce uszu królika są brązowe, a szaraka czarne. Zając szarak ma dłuższe uszy i dłuższe tylne nogi.
-Bobry rodzą się pokryte gęstym, miękkim futrem i ważą ok. 500 g. Po porodzie samica troszczy się o to, by je dokładnie wylizać. <br>
-Młode szybko rosną – w ciągu pierwszych dwóch miesięcy życia dobowy przyrost masy ciała wynosi 40–50 g. Po roku małe bobry mają już po około 8–13 kg, a po drugim roku życia ich masa ciała sięga 14 kg.<br>
-Opiekę nad młodymi sprawują obydwoje rodzice oraz starsze rodzeństwo. Młode bobry dobrze pływają, ale chętnie korzystają z grzbietu lub ogona matki jako środka transportu. W pierwszym miesiącu życia bobry żywią się wyłącznie odżywczym, tłustym mlekiem matki.<br>
-Śpią w nocy, a w dzień baraszkują. Po przejściu na pokarm stały zmianie ulega dobowy cykl ich aktywności. Chętniej śpią w ciągu dnia, aktywne są wieczorem.<br>
-Bóbr europejski żyje do około 30 lat. Roczny przyrost populacji w Polsce wynosi od kilku do kilkunastu procent.
 <br>
-==Rozmieszczenie==
+==Zasięg występowania==
-Dawniej bóbr europejski występował w całej strefie umiarkowanej Europy i Azji. Na początku XX wieku liczebność bobrów europejskich była już ograniczona do około 1200 osobników, żyjących w ośmiu izolowanych populacjach.<br>
+Naturalny zasięg występowania królika europejskiego obejmował początkowo Półwysep Iberyjski, południową Francję i Afrykę Północną.
-W pierwszej dekadzie XXI wieku za sprawą przesiedleń, reintrodukcji i działań ochronnych liczebność bobrów znacznie wzrosła.<br>
+Starożytne introdukcje podgatunku nominatywnego prawdopodobnie w okresie Cesarstwa Rzymskiego rozprzestrzeniły go w całej Europie, a obecnie występuje w większości zachodniej, środkowej i wschodniej Europy oraz na wyspach śródziemnomorskich i makaronezyjskich.
-W roku 2010 była szacowana na około 1 040 000 osobników, jednak liczba ta obejmuje także populacje wsiedlonego na północnym zachodzie i dalekim wschodzie Federacji Rosyjskiej bobra kanadyjskiego, którego zasięgi występowania sąsiadują lub pokrywają się z zasięgami populacji.<br>
+W XX wieku został wypuszczony na stepach Morza Czarnego na Ukrainie i Rosji; do Australii został wprowadzony w 1788 roku i ponownie w 1859 roku, gdzie jest obecnie szeroko rozpowszechniony; występuje na wielu wyspach Oceanu Spokojnego, wyspach u wybrzeży Południowej Afryki i Namibii oraz w Nowej Zelandii; w Ameryce Południowej z powodzeniem wprowadzono go dopiero od 1936 roku i obecnie z ograniczonym zasięgiem występuje w Chile, Argentynie i Falklandach; jest również obecny na Karaibach.<br>
-Obecnie spotkać go można w północnej części Eurazji w: Austrii, Białorusi, Belgii, Chinach, Chorwacji, Czechach, Estonii, Finlandii, Francji, Holandii, Litwie, Liechtensteinie, Łotwie, Mołdawii, Niemczech, Norwegii, Polsce, Rosji, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainie, Węgrzech, a także w azjatyckiej części Rosji, jak również w chińskim regionie Sinciang i w zachodniej Mongolii.<br>
+Na całym świecie występuje jako forma udomowiona. W Polsce króliki występują niezbyt licznie i żyją głównie w południowo-zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju.<br>
-W części współczesnych lokalizacji bóbr europejski formalnie uznany jest za gatunek wymarły, jednak podlegał reintrodukcji.
 <br>
 ==Pożywienie==
-Bóbr europejski jest roślinożercą. Stare przekonania, że bobry polują na ryby, są nieprawdziwe.<br>
+Jest zwierzęciem roślinożernym. Latem żywi się soczystymi roślinami, zimą gałązkami drzew i krzewów, trawą oraz bulwami i korzeniami roślin, wygrzebywanymi spod ziemi.<br>
-Bóbr może żywić się niemal wszystkimi dostępnymi częściami roślin przybrzeżnych i wodnych – łykiem drzew i krzewów, gałązkami, roślinami zielnymi: trzciną, grążelami. Bobry nie zjadają jednak samego drewna, ale korę drzew, liście, młode pędy, cienkie gałązki i łyko.<br>
+Królik, w odróżnieniu od swoich krewniaków zajęcy, kopie w ziemi nory. Nory te zawierają jedną dużą komorę gniazdową oraz liczne chodniki, mające w kilku miejscach wyjście na powierzchnię ziemi. Służą mu one głównie do obrony przed wrogami. W komorze gniazdowej samica rodzi także młode.
-W skład zimowego żeru polskich populacji wchodzą wierzby: wierzba szara, uszata, pięciopręcikowa i purpurowa, lokalnie wierzba wiciowa i śniada.<br>
+<br>
-W zależności od specyfiki siedliska wybierają jeszcze inne gatunki. Kiedy nie mają innej możliwości, to wybór pada na brzozę omszoną, brzozę niską i brodawkowatą.<br>
-Na terenach górskich bobry chętnie wybierają młode jesiony, buki, jawory oraz drzewa twarde, np. dąb i grab.<br>
+==Rozród==
-W siedliskach zlokalizowanych na terenach o wysokich zboczach, a także w terenach górskich zjadają elementy wierzby białej oraz wierzby iwa.<br>
+Ciąża trwa 28–33 dni, samica rodzi kilka razy w roku od 3 do 10 nagich, ślepych młodych.<br>
-Organizm bobra nie jest w stanie łatwo spożytkować całego przyjmowanego pokarmu, bowiem znaczną część pożywienia roślinnego stanowi celuloza.<br>
+Oczy otwierają w 10 dniu życia. Królik osiąga dojrzałość w wieku 4–5 miesięcy, żyje około 10 lat.
-Dlatego bóbr stosuje cekotrofię, czyli specyficzną odmianę koprofagii. Wytwarza dwa rodzaje odchodów i zjada jeden z nich, ten w którym znajdują się składniki wstępnie przetworzone przez bakterie.
 <br><br>
-{{ssaki rząd gryzonie}}
+{{ssaki rząd zajęczaki}}
 <br>
 [[Category:Ssaki]]