Jeż Zachodni
|
| ||
 | ||
| Królestwo | Zwierzęta | |
| Gromada | Ssaki | |
| Rząd | Jeżokształtne | |
| Rodzina | Jeżowate | |
| Gatunek | Jeż Zachodni | |
| Długość ciała | do 35 cm | |
| Masa ciała | 400–1900 g. | |
Jeż zachodni, jeż europejski – gatunek ssaka łożyskowego z rodziny jeżowatych.
Występuje w klimacie umiarkowanym na terenie od zachodniej Europy po zachodnią Polskę, Skandynawię i północno-zachodni obszar europejskiej części Rosji.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
- długość głowy i tułowia – do 35 cm
- długość ogona – 4–5 cm
- masa ciała – 400–1900 g.
Charakterystyczna dla jeża jest okrywa z kolców, powstałych z przekształconych włosów. Kolce są prążkowane przemiennie biało i czarno.
U młodych zaraz po urodzeniu są miękkie, mają biały kolor i ukryte są pod skórą. Wraz z wiekiem twardnieją i stają się ciemniejsze.
Jeże występujące w Europie Zachodniej mają stronę brzuszną pokrytą brązowymi włosami, jeże z Europy Wschodniej – białymi.
Silny podskórny mięsień okrężny umożliwia zwijanie się w kulę i pionowe ustawienie kolców, co w znacznym stopniu zabezpiecza jeże przed naturalnymi wrogami.
Wydłużony pysk jest zaopatrzony w ostre zęby, za pomocą których jeż radzi sobie nie tylko z dżdżownicami, ale również zagryza węże.
Oczy małe i wypukłe, część twarzowa w kształcie stożka zakończona jest zawsze wilgotnym nosem stanowiącym narząd dotyku.
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Jeż europejski zamieszkuje widne lasy z bogatym podszyciem, zarośla, obrzeża obszarów zabudowanych, także parki miejskie i ogrody.
Wiele jeży ginie na drogach, gdyż chętnie przebywają one na obrzeżach wsi i małych miasteczek, gdzie znajdują pożywienie, a także wykorzystują pryzmy kompostowe i inne kryjówki do przezimowania.
W odróżnieniu od innych, mniejszych gatunków jeży występujących w cieplejszych klimatach, jeż europejski może hibernować podczas zimy.
Jeż prowadzi nocny tryb życia. Zaniepokojony zwija się w kulkę, broniąc się przed drapieżnikami dzięki kolcom; podczas próby dotknięcia, jeż zaczyna się trząść – ma to na celu ugodzenie kolcami drapieżnika.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Na pokarm jeży składają się głównie ślimaki, dżdżownice/pierścienice, szarańczaki, jaszczurki, węże, chrząszcze i inne owady, niekiedy żaby, małe gryzonie, jaja i pisklęta ptaków, a czasami padlina i owoce opadłe z drzew.
Jednak głównym składnikiem pokarmu z uwagi na masowe występowanie i łatwość zdobycia są dżdżownice.
| Rodzina Jeżowate: | Jeż Wschodni - Jeż Zachodni. |
| Rodzina Kretowate: | Kret Europejski. |
| Rodzina Ryjówkowate: | Zębiełek Białawy - Zębiełek Karliczek - Rzęsorek Mniejszy - Rzęsorek Rzeczek - Ryjówka Aksamitna - Ryjówka Górska - Ryjówka Malutka. |