Suseł Perełkowany: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|} | |} | ||
| − | Suseł | + | '''Suseł Perełkowany''' – średniej wielkości gryzoń z rodziny wiewiórkowatych.<br> |
| + | Wielkością i kształtem zbliżony do wiewiórki, ale różni się od niej barwą sierści, mniejszymi uszami i krótszym ogonem.<br> | ||
| + | Jest gatunkiem endemicznym we wschodniej Europie. Występuje w Rosji, na Ukrainie, w Mołdawii, w niewielkim zakresie na Białorusi oraz w południowo-wschodniej Polsce.<br> | ||
| + | Suseł perełkowany jest zaliczany do gatunków zanikających. W Polsce spotykany jest jedynie między Wieprzem a Bugiem i jest objęty ochroną gatunkową, zaś cztery zwarte kolonie są objęte ochroną rezerwatową. | ||
<br> | <br> | ||
==Budowa ciała== | ==Budowa ciała== | ||
| − | Suseł perełkowany jest gryzoniem o średniej wielkości | + | Suseł perełkowany jest gryzoniem o średniej wielkości 178–247 mm, podobnym do wiewiórki. Różni się od niej ubarwieniem sierści, długością ogona i uszu.<br> Porośnięty sztywną sierścią ogon ma długość 2,5–5,6 cm. Uszy bardzo krótkie, niemal całkowicie ukryte w sierści głowy.<br> |
| + | W zależności od pory roku, masa ciała dorosłego susła może wynosić od 170 g do 450 g, a wyjątkowo nawet do 490 g. Masa ciała zwiększa się w okresie od wiosny do jesieni, kiedy susły przygotowują się do przetrwania zimy.<br> | ||
| + | Podczas snu zimowego organizm susła czerpie energię z nagromadzonych wcześniej zapasów tłuszczu, więc do wiosny masa ciała powoli spada.<br> | ||
| + | Dorosłe samce są większe od samic. | ||
<br> | <br> | ||
==Pożywienie== | ==Pożywienie== | ||
| − | + | Suseł perełkowany zasadniczo jest roślinożercą. Żywi się nasionami, zielonymi częściami roślin, kłączami, cebulami i bulwami. | |
| − | + | Do menu zalicza się mniszek pospolity, krwawnik pospolity, koniczyna łąkowa, koniczyna biała, koniczyna drobnogłówkowa, lucerna nerkowata, babka zwyczajna i lancetowata i różne rośliny pastewne. | |
| − | + | Chętnie zjada pszenicę. Składniki pożywienia zmieniają się wraz z porami roku. Na wiosnę susły żywią się podziemnymi pędami roślin, a na powierzchni – nasionami krwawnika i plewami. | |
| − | + | Na przełomie wiosny i lata w menu pojawiają się kwiaty, rośliny uprawne i nasiona dzikich traw, a w sierpniu i we wrześniu dominują nasiona. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br><br> | <br><br> | ||
<br> | <br> | ||
Wersja z 19:33, 1 maj 2022
|
| ||
 | ||
| Królestwo | Zwierzęta | |
| Gromada | Ssaki | |
| Rodzina | Wiewiórkowate | |
| Gatunek | Suseł Perełkowany | |
| Długość ciała | Tułów 20–24 cm, Ogona 17–20 cm. | |
| Masa ciała | 200–300 g. | |
Suseł Perełkowany – średniej wielkości gryzoń z rodziny wiewiórkowatych.
Wielkością i kształtem zbliżony do wiewiórki, ale różni się od niej barwą sierści, mniejszymi uszami i krótszym ogonem.
Jest gatunkiem endemicznym we wschodniej Europie. Występuje w Rosji, na Ukrainie, w Mołdawii, w niewielkim zakresie na Białorusi oraz w południowo-wschodniej Polsce.
Suseł perełkowany jest zaliczany do gatunków zanikających. W Polsce spotykany jest jedynie między Wieprzem a Bugiem i jest objęty ochroną gatunkową, zaś cztery zwarte kolonie są objęte ochroną rezerwatową.
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Suseł perełkowany jest gryzoniem o średniej wielkości 178–247 mm, podobnym do wiewiórki. Różni się od niej ubarwieniem sierści, długością ogona i uszu.
Porośnięty sztywną sierścią ogon ma długość 2,5–5,6 cm. Uszy bardzo krótkie, niemal całkowicie ukryte w sierści głowy.
W zależności od pory roku, masa ciała dorosłego susła może wynosić od 170 g do 450 g, a wyjątkowo nawet do 490 g. Masa ciała zwiększa się w okresie od wiosny do jesieni, kiedy susły przygotowują się do przetrwania zimy.
Podczas snu zimowego organizm susła czerpie energię z nagromadzonych wcześniej zapasów tłuszczu, więc do wiosny masa ciała powoli spada.
Dorosłe samce są większe od samic.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Suseł perełkowany zasadniczo jest roślinożercą. Żywi się nasionami, zielonymi częściami roślin, kłączami, cebulami i bulwami.
Do menu zalicza się mniszek pospolity, krwawnik pospolity, koniczyna łąkowa, koniczyna biała, koniczyna drobnogłówkowa, lucerna nerkowata, babka zwyczajna i lancetowata i różne rośliny pastewne.
Chętnie zjada pszenicę. Składniki pożywienia zmieniają się wraz z porami roku. Na wiosnę susły żywią się podziemnymi pędami roślin, a na powierzchni – nasionami krwawnika i plewami.
Na przełomie wiosny i lata w menu pojawiają się kwiaty, rośliny uprawne i nasiona dzikich traw, a w sierpniu i we wrześniu dominują nasiona.
| Rodzina Wiewiórkowate: | Świstak Tatrzański - Wiewiórka Pospolita - Suseł Perełkowany. |
| Rodzina Bobrowate: | Bóbr Europejski. |
| Rodzina Chomikowate: | Chomik Europejski - Karczownik Ziemnowodny - Nornica Ruda - Nornik Bury. |