Suseł Perełkowany: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|} | |} | ||
| − | + | Suseł perełkowany (Spermophilus suslicus) – średniej wielkości gryzoń z rodziny wiewiórkowatych[5]. Wielkością i kształtem zbliżony do wiewiórki, ale różni się od niej barwą sierści, mniejszymi uszami i krótszym ogonem[6]. Jest gatunkiem endemicznym we wschodniej Europie. Występuje w Rosji, na Ukrainie, w Mołdawii, w niewielkim zakresie na Białorusi oraz w południowo-wschodniej Polsce[4]. Suseł perełkowany jest zaliczany do gatunków zanikających. W Polsce spotykany jest jedynie między Wieprzem a Bugiem[7] i jest objęty ochroną gatunkową, zaś cztery zwarte kolonie są objęte ochroną rezerwatową[6]. | |
| − | |||
| − | |||
<br> | <br> | ||
==Budowa ciała== | ==Budowa ciała== | ||
| − | + | Suseł perełkowany jest gryzoniem o średniej wielkości (178–247 mm), podobnym do wiewiórki. Różni się od niej ubarwieniem sierści, długością ogona i uszu. Porośnięty sztywną sierścią ogon ma długość 2,5–5,6 cm. Uszy bardzo krótkie, niemal całkowicie ukryte w sierści głowy. Gęsta[1], żółtawo-szaro-brązowa sierść części grzbietowej jest nakrapiana wyraźnymi białymi plamkami – „perełkami” – o średnicy około 4 mm[6]. Sierść na klatce piersiowej jest szaro-ruda lub szaro-żółta, zaś na bokach żółtawo-szara[6][14]. Sierść starszych susłów staje się jaśniejsza od sierści młodych osobników po linieniu[6]. Oczy duże, ciemne, o żółtawej źrenicy[1]. Przednie, chwytne łapy są wyposażone w 4 palce i mają płaskie, długie i mocne pazury, pomocne w kopaniu nor. Łapy tylne mają po 5 palców. W zależności od pory roku, masa ciała dorosłego susła może wynosić od 170 g do 450 g, a wyjątkowo nawet do 490 g. Masa ciała zwiększa się w okresie od wiosny do jesieni, kiedy susły przygotowują się do przetrwania zimy. Podczas snu zimowego organizm susła czerpie energię z nagromadzonych wcześniej zapasów tłuszczu, więc do wiosny masa ciała powoli spada. Dorosłe samce są większe od samic[6]. Wzór zębowy susła perełkowanego: 1023 1013 {\displaystyle {\tfrac {1023}{1013}}} {\displaystyle {\tfrac {1023}{1013}}}[18]. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br> | <br> | ||
==Pożywienie== | ==Pożywienie== | ||
| − | + | ||
| − | |||
| − | |||
<br> | <br> | ||
==Tryb życia== | ==Tryb życia== | ||
| − | + | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br> | <br> | ||
==Rozród== | ==Rozród== | ||
| − | + | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br><br> | <br><br> | ||
<br> | <br> | ||
Wersja z 19:03, 1 maj 2022
|
| ||
 | ||
| Królestwo | Zwierzęta | |
| Gromada | Ssaki | |
| Rodzina | Wiewiórkowate | |
| Gatunek | Suseł Perełkowany | |
| Długość ciała | Tułów 20–24 cm, Ogona 17–20 cm. | |
| Masa ciała | 200–300 g. | |
Suseł perełkowany (Spermophilus suslicus) – średniej wielkości gryzoń z rodziny wiewiórkowatych[5]. Wielkością i kształtem zbliżony do wiewiórki, ale różni się od niej barwą sierści, mniejszymi uszami i krótszym ogonem[6]. Jest gatunkiem endemicznym we wschodniej Europie. Występuje w Rosji, na Ukrainie, w Mołdawii, w niewielkim zakresie na Białorusi oraz w południowo-wschodniej Polsce[4]. Suseł perełkowany jest zaliczany do gatunków zanikających. W Polsce spotykany jest jedynie między Wieprzem a Bugiem[7] i jest objęty ochroną gatunkową, zaś cztery zwarte kolonie są objęte ochroną rezerwatową[6].
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Suseł perełkowany jest gryzoniem o średniej wielkości (178–247 mm), podobnym do wiewiórki. Różni się od niej ubarwieniem sierści, długością ogona i uszu. Porośnięty sztywną sierścią ogon ma długość 2,5–5,6 cm. Uszy bardzo krótkie, niemal całkowicie ukryte w sierści głowy. Gęsta[1], żółtawo-szaro-brązowa sierść części grzbietowej jest nakrapiana wyraźnymi białymi plamkami – „perełkami” – o średnicy około 4 mm[6]. Sierść na klatce piersiowej jest szaro-ruda lub szaro-żółta, zaś na bokach żółtawo-szara[6][14]. Sierść starszych susłów staje się jaśniejsza od sierści młodych osobników po linieniu[6]. Oczy duże, ciemne, o żółtawej źrenicy[1]. Przednie, chwytne łapy są wyposażone w 4 palce i mają płaskie, długie i mocne pazury, pomocne w kopaniu nor. Łapy tylne mają po 5 palców. W zależności od pory roku, masa ciała dorosłego susła może wynosić od 170 g do 450 g, a wyjątkowo nawet do 490 g. Masa ciała zwiększa się w okresie od wiosny do jesieni, kiedy susły przygotowują się do przetrwania zimy. Podczas snu zimowego organizm susła czerpie energię z nagromadzonych wcześniej zapasów tłuszczu, więc do wiosny masa ciała powoli spada. Dorosłe samce są większe od samic[6]. Wzór zębowy susła perełkowanego: 1023 1013 {\displaystyle {\tfrac {1023}{1013}}} {\displaystyle {\tfrac {1023}{1013}}}[18].
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Rozród[edytuj | edytuj kod]
| Rodzina Wiewiórkowate: | Świstak Tatrzański - Wiewiórka Pospolita - Suseł Perełkowany. |
| Rodzina Bobrowate: | Bóbr Europejski. |
| Rodzina Chomikowate: | Chomik Europejski - Karczownik Ziemnowodny - Nornica Ruda - Nornik Bury. |