Skowronki

Z Piękno Polskiej Przyrody
Wersja z dnia 20:03, 8 gru 2022 autorstwa Ryszardgol1 (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | colspan="3" style="background-color:#00FF00;" | <center>'''Skowronki'''</center> |- | colspan=...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Skowronki
Krukowate.jpg

Skowronki[2] (Alaudidae) – rodzina małych ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca blisko 100 gatunków zamieszkujących prawie cały świat, z wyjątkiem Grenlandii, Antarktydy i Ameryki Południowej (nie licząc izolowanych osiadłych populacji górniczka w kolumbijskich Andach)[3][4]. Występują przede wszystkim na suchych, skąpo zarośniętych terenach stepowych lub na terenach rolniczych.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała wynosi od około 10 cm, jak w przypadku niektórych samic z rodzaju Eremopterix, do 23 cm w przypadku największych samców skowrona pustynnego[5]. U większości gatunków obie płci ubarwione podobnie – maskująco, zwykle brązowo, niekiedy z czarnymi i białymi plamkami. Jedynie samce kalandry czarnej są całe czarne. Skowronki mają wydłużony tylny pazur. Potrafią szybko biegać i wytrwale latać, niektóre odbywają loty godowe z intensywnym śpiewem. Gniazdują na ziemi. Składają 2–6 jaj, zwykle plamkowanych. Odżywiają się owadami, a poza okresem lęgowym – nasionami.

W Polsce występują trzy gatunki lęgowe (skowronek, dzierlatka i lerka) oraz jeden przelotny i zimujący (górniczek). Ponadto do polskiej awifauny zalicza się pięć gatunków zalatujących wyjątkowo (kalandra szara i czarna, skowronek białoskrzydły oraz skowrończyk krótkopalcowy i mały)[6].