Ryś Euroazjatycki

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ryś Euroazjatycki
Rys-euroazjatycki.jpg
Królestwo Zwierzęta
Gromada Ssaki
Rodzina Kotowate
Gatunek Ryś Euroazjatycki
Długość ciała 100–150 cm.
ogona 15–30 cm.
Wysokość ciała 50–75 cm
Masa ciała 12–35 kg.
Zasięg Występowania
Mapa-rys-euroazjatycki.png

Ryś Euroazjatycki, ryś – gatunek lądowego ssaka drapieżnego z podrodziny kotów w obrębie rodziny kotowatych, największy z rysi.
Występuje w Europie i Azji. Poza kotem domowym, ryś i żbik są jedynymi występującymi w Polsce przedstawicielami kotowatych.
Ryś jest też jednym z największych drapieżników Europy. W Polsce jest gatunkiem rzadkim i chronionym. Badaniem populacji rysia w Polsce zajmuje się Instytut Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk i Instytut Ochrony Przyrody PAN.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie zasięg rysia obejmował obszar od Pirenejów po Kamczatkę, od Bałkanów po Skandynawię i od Turcji po Kaszmir i Tybet.
Obecny naturalny zasięg tego gatunku nie obejmuje krajów Europy Zachodniej. Od lat siedemdziesiątych zasięg ponownie zaczął się rozszerzać dzięki reintrodukcji na obszarach Szwajcarii, Austrii, Czech, Francji i Słowenii. W Skandynawii obserwuje się rozprzestrzenianie tego gatunku poza koło podbiegunowe.
Status rysia euroazjatyckiego jest różny w zależności od obszaru. Największa populacja żyje w lasach Syberii. Znaczące populacje występują także w Skandynawii i Finlandii i Karpatach.
Szczątkowa populacja żyje na Półwyspie Bałkańskim. We Francji, Niemczech i Szwajcarii rysie zostały wytępione już w XIX w. i w pierwszej połowie XX wieku.
Zostały na tych obszarach reintrodukowane w drugiej połowie XX wieku. Poza tym rysie można spotkać także w Azji Środkowej i lasach wschodniej Europy.
W Europie kontynentalnej według danych z lat 2010–2012 żyło 9 tys. rysi.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Podstawowe dane
Długość ciała
100–150 cm.
Wysokość w kłębie
50–75 cm.
Długość ogona
15–30 cm.
Masa ciała
12–35 kg.
Dojrzałość płciowa
ok. 1,5 roku.
Ciąża
70–74 dni.
Liczba młodych w miocie
3–5.
Długość życia
14–17 lat


Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Poza okresem godowym rysie prowadzą samotniczy tryb życia. Polują przede wszystkim w nocy, dzień zaś spędzają głównie na wypoczywaniu w kryjówce. W trakcie poszukiwania jedzenia przemierzają średnio 7 km w czasie jednej nocy, ale mogą przebyć ponad 20 kilometrów.
Rysie zajmują bardzo rozległe terytoria, o które konkurują zarówno samice, jak i samce. Rewiry samców są większe niż rewiry samic; rewir jednego samca może zachodzić na rewiry 2-3 samic. Terytoria samców mają średnio ok. 130 km² do 1400 km².
Rewiry kilku samic praktycznie nie zachodzą na siebie, jednak mimo to często dochodzi między nimi do walk i konfliktów, podczas których matkom często pomagają wyrośnięte, ale jeszcze nie do końca samodzielne młode.
Terytoria samców są wspólne nawet w 1/3, ale mimo to do walk pomiędzy samcami dochodzi niezwykle rzadko.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na ogólnie samotniczy tryb życia, rysie płci przeciwnej spotykają się ze sobą tylko raz w roku – w czasie rui.
Rozpoczyna się ona zazwyczaj pod koniec stycznia, a kończy w marcu. W tym czasie w znaczący sposób zmienia się zachowanie tych zwierząt – intensywnie wędrują w poszukiwaniu partnera, często znaczą teren i głośno nawołują; takie nawoływania – głośne miauczenia i warczenia – słychać wtedy z odległości kilkuset metrów.
Tak naprawdę jednak, właściwa ruja trwa jedynie ok. 3 dni; w tym okresie samiec nie odstępuje samicy o krok, nie poluje i zachowuje się bardzo agresywnie wobec ewentualnych konkurentów. Po kopulacji rysie rozchodzą się aż do następnego okresu godowego.
Ciąża u rysia trwa około 70–74 dni. Samica rodzi w jednym miocie 2 lub 3 kociąt. Przychodzą one na świat w maju lub czerwcu, w legowisku znajdującym się najczęściej w dobrze ukrytej rozpadlinie skalnej, jamie, norze lisa lub borsuka, wykrocie lub gęstym młodniku. Ważą około 290 g, otwierają oczy po 10 dniach życia, ssą do 3-6 miesięcy.
Od początku pierwszej jesieni w życiu, kocięta zaczynają towarzyszyć matce w dłuższych wędrówkach i łowach, czasami pomagają jej także w walkach z innymi rysiami. Samodzielność osiągają przed upływem 1 roku życia, w wieku 9-11 miesięcy, wówczas opuszczają matkę. Często pozostają jeszcze przez jakiś czas w jej terytorium, później ostatecznie odchodzą i migrują w poszukiwaniu własnego rewiru.
Samice osiedlają się często w pobliżu terytorium matki, natomiast samce odchodzą zazwyczaj dość daleko, pokonując codziennie znaczne odległości.
Rysie dożywają na wolności średnio wieku 14 – 17 lat, natomiast w niewoli często zdarza się, że padają dopiero w wieku ok. 25 lat.


Rząd Drapieżne