Podkowiec Duży: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 32: Linia 32:
 
    
 
    
 
|}
 
|}
Podkowiec Duży – gatunek nietoperza z rodziny podkowcowatych. Maksymalna długość życia tego zwierzęcia wynosi 30 lat i 5 miesięcy.  
+
'''Podkowiec Duży''' – gatunek nietoperza z rodziny podkowcowatych. Maksymalna długość życia tego zwierzęcia wynosi 30 lat i 5 miesięcy.  
 
<br>
 
<br>
==Opis==
+
==Wygląd==
To jeden z najmniejszych nietoperzy występujących w Polsce. Długość ciała około 40 mm, rozpiętość skrzydeł do 250 mm, masa ciała 3,5-10 g.<br>
+
Długość ciała podkowca dużego wynosi 5,7–7,1 cm, rozpiętość skrzydeł: 34–40 cm, a ciężar ciała: 13–34 g. Futerko szaro- do czerwonobrązowego, brzuch kremowy; skórzasta narośl na nosie w kształcie podkowy; uszy duże, spiczaste bez koziołka; skrzydła szerokie[4].
Przedramię o długości 37-42,5 mm. Barwa sierści futerka szarobrązowa na grzbiecie, szara lub szarobiała na brzuchu.<br>
 
Uszy spiczaste i szerokie, skrzydła szerokie i zaokrąglone na końcach, ogon dość krótki, nie wystający poza błonę ogonową. <br>
 
Błony skrzydłowe bardzo ciemne, uszy i pyszczek jaśniejsze. Błona skrzydłowa przyczepiona pomiędzy piętą a nasadą palców. Ostroga sięga do połowy odległości między piętą a ogonem.<br>
 
Dookoła nozdrzy narośl skórna w kształcie podkowy służąca do skupiania wiązki sygnałów echolokacyjnych.<br>
 
W czasie spoczynku wisząc głową w dół nie składa skrzydeł wzdłuż ciała, jak większość innych gatunków, lecz w charakterystyczny sposób otula się szczelnie błonami lotnymi, przypominając kokon owada.  
 
 
<br>
 
<br>
 
==Występowanie==
 
==Występowanie==
Występuje w południowej i środkowej Europie. W Polsce występuje w Karpatach, Sudetach oraz na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej.<br>
+
Zachodnia i środkowa Europa (najdalej na północ sięga do Anglii i Walii), środkowa Azja po Japonię, przy czym podgatunek japoński (Rhinolophus ferrumequinum nippon) może stanowić odrębny gatunek. W Polsce stwierdzony tylko siedmiokrotnie na terenie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Karpat, gdzie prawdopodobnie zalatuje z sąsiedniej Słowacji. Jak dotąd brak pewnych danych o rozrodzie tego gatunku w Polsce, notowano jedynie pojedyncze osobniki. Gatunek chroniony, regionalnie zagrożony wyginięciem.
Nieliczne osobniki notuje się również zimą na Nizinie Śląskiej w fortyfikacjach Nysy. Chronione stanowiska kolonii rozrodczych podkowca znajdują się m.in. na poddaszach dawnych cerkwi w Wierchomli Wielkiej i Jaworkach oraz na strychu klasztoru cystersów w Szczyrzycu, na strychu kościoła parafialnego w Łabowej oraz na strychu klasztoru w Czernej. <br>
+
<br>
W Karpatach i na Wyżynie Krakowskiej lokalnie może być gatunkiem częstym i licznym, w skali kraju jednak jest uważany za gatunek zagrożony.  
+
==Środowisko==
 +
Zasiedla tereny otwarte z pasami zakrzewień i zadrzewień, a także lasy. Kryjówki letnie znajduje w jaskiniach, przede wszystkim tych, których wejścia znajdują się po cieplejszej stronie oraz dziuplach, szczelinach skalnych i szparach[5].
 
<br>
 
<br>
 
 
==Tryb życia==
 
==Tryb życia==
Latem zamieszkuje kryjówki bezwietrzne, słabo oświetlone i bardzo ciepłe (o temperaturze nierzadko okresowo przekraczającej 30 °C).
+
Podkowce aktywne są w nocy. Samice tworzą wiosną i latem kolonie rozrodcze (tzw. porodówki)[4], w których rodzą, karmią i wychowują młode. Gatunek owadożerny, zimą zapada w sen zimowy. Latają na wysokości 0,5-3m.[4]
W Polsce jeszcze w latach pięćdziesiątych kryjówkami takimi były jaskinie, schroniska i szczeliny skalne, ewentualnie również podziemia sztuczne, np. piwnice.<br>
+
Pokarm stanowią duże owady latające, głównie ćmy[4].  
Obecnie niemal wszystkie kryjówki letnie tego gatunku na terenie Polski znajdują się na strychach budynków o swobodnym wlocie (gatunek ten, w przeciwieństwie do innych krajowych nietoperzy nie potrafi przeciskać się przez szczeliny), zaś podziemia są wykorzystywane jedynie sporadycznie.<br>
 
Na sen zimowy przenosi się do miejsc, które oferują mu stabilny mikroklimat: dużą wilgotność i temperaturę powietrza 6-9 °C, wyższą niż preferowaną przez pozostałe, krajowe gatunki nietoperzy.<br>
 
Kryjówkami zimowymi podkowca małego są zwykle jaskinie, piwnice, opuszczone kopalnie, niekiedy również fortyfikacje. Występująca w tych miejscach duża wilgotność chroni nietoperze przed wyschnięciem, a stabilna temperatura sprzyja hibernacji.<br>
 
W przeciwieństwie do innych gatunków nietoperzy z reguły podczas hibernacji poszczególne osobniki nie tworzą skupień – nie stykają się ze sobą. <br>
 
Należy do gatunków osiadłych. Kryjówki letnie znajdują się zwykle w odległości do 30 km od kryjówek zimowych, chociaż znane są przeloty na odległość powyżej 100 km. Podkowiec mały jest gatunkiem ciepłolubnym, stąd zwykle przebywa w miejscach dobrze izolowanych termicznie.  
 
<br>
 
 
 
==Pożywienie==
 
Jak większość nietoperzy żywi się owadami latającymi nocą. Są to głównie muchówki, motyle nocne, siatkoskrzydłe oraz owady odbywające rójkę nad wodą, które łowi w locie pyszczkiem lub końcem skrzydła. <br>
 
Potrafi także zbierać pająki ze skał lub kory drzew, jak również inne nielotne bezkręgowce, np. pareczniki. Poluje nocą wśród zarośli i nad zbiornikami wodnymi, na polowania wylatuje późnym wieczorem.<br>
 
Lata wolno, ale zwinnie, najczęściej nisko nad ziemią. Podczas lotów posługuje się echolokacją, przy czym ultradźwięki produkowane są przez krtań i emitowane przez nos. Jego system echolokacyjny wykrywa ruch skrzydeł owadów, dlatego owad będący w spoczynku jest dla niego „niewidoczny”.  
 
 
<br>
 
<br>
 
 
==Rozród==
 
==Rozród==
Poród i rozwój młodych jest ściśle związany z okresem największej dostępności pożywienia.<br>
+
Okres godowy trwa jesienią i zimą[4]. Długość ciąży wynosi ok. 90 dni. Samica rodzi jedno młode. Młode po tygodniu otwiera oczy, a w 3-4 tygodniu życia jest zdolne do lotu. Ssie 6-8 tygodni, po czym jest samodzielne[4]. Maksymalna długość życia podkowca wynosi 30 lat i 5 miesięcy.  
Samica rodzi na początku lata jedno małe. Kopulacja i zaplemnienie następuje jesienią, często podczas hibernacji samicy.<br>
 
Sperma pozostaje w drogach rodnych macicy do wiosny i dopiero wtedy występuje owulacja i zapłodnienie.<br>
 
Samice tworzą wiosną kolonie rozrodcze liczące do kilkuset osobników. Samce w okresie tym żyją pojedynczo. Ciąża trwa 7-8 tygodni. <br>
 
Młode po urodzeniu są małe, bezradne, nieowłosione. Oczy mają zamknięte, posiadają silne pazury i haczykowate zęby mleczne, którymi czepiają się matki.<br>
 
Żywią się mlekiem matki. Młode nietoperze zdolność do samodzielnego życia osiągają już po upływie 6-7 tygodni. Podkowiec mały dojrzałość seksualną osiąga pod koniec pierwszego lub na początku drugiego roku życia.  
 
 
<br><br>
 
<br><br>
 
<br>
 
<br>
 
{{ssaki rząd nietoperze}}
 
{{ssaki rząd nietoperze}}
 
[[Category:Ssaki]]
 
[[Category:Ssaki]]

Wersja z 16:45, 25 kwi 2022

Podkowiec Mały
Podkowiec-duzy.gif
Królestwo Zwierzęta
Gromada Ssaki
Rodzina Podkowcowate
Gatunek Podkowiec Mały
Długość ciała 40 mm
Masa ciała 3,5-10 g
Rozpiętość skrzydeł do 250 mm

Podkowiec Duży – gatunek nietoperza z rodziny podkowcowatych. Maksymalna długość życia tego zwierzęcia wynosi 30 lat i 5 miesięcy.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała podkowca dużego wynosi 5,7–7,1 cm, rozpiętość skrzydeł: 34–40 cm, a ciężar ciała: 13–34 g. Futerko szaro- do czerwonobrązowego, brzuch kremowy; skórzasta narośl na nosie w kształcie podkowy; uszy duże, spiczaste bez koziołka; skrzydła szerokie[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zachodnia i środkowa Europa (najdalej na północ sięga do Anglii i Walii), środkowa Azja po Japonię, przy czym podgatunek japoński (Rhinolophus ferrumequinum nippon) może stanowić odrębny gatunek. W Polsce stwierdzony tylko siedmiokrotnie na terenie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Karpat, gdzie prawdopodobnie zalatuje z sąsiedniej Słowacji. Jak dotąd brak pewnych danych o rozrodzie tego gatunku w Polsce, notowano jedynie pojedyncze osobniki. Gatunek chroniony, regionalnie zagrożony wyginięciem.

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Zasiedla tereny otwarte z pasami zakrzewień i zadrzewień, a także lasy. Kryjówki letnie znajduje w jaskiniach, przede wszystkim tych, których wejścia znajdują się po cieplejszej stronie oraz dziuplach, szczelinach skalnych i szparach[5].

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Podkowce aktywne są w nocy. Samice tworzą wiosną i latem kolonie rozrodcze (tzw. porodówki)[4], w których rodzą, karmią i wychowują młode. Gatunek owadożerny, zimą zapada w sen zimowy. Latają na wysokości 0,5-3m.[4] Pokarm stanowią duże owady latające, głównie ćmy[4].

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Okres godowy trwa jesienią i zimą[4]. Długość ciąży wynosi ok. 90 dni. Samica rodzi jedno młode. Młode po tygodniu otwiera oczy, a w 3-4 tygodniu życia jest zdolne do lotu. Ssie 6-8 tygodni, po czym jest samodzielne[4]. Maksymalna długość życia podkowca wynosi 30 lat i 5 miesięcy.


Rząd Nietoperze