Pasmo Jeleniowskie

Pasmo Jeleniowskie - pasmo Gór Świętokrzyskich, rozciągające się od doliny rzeki Słupianki na zachodzie do Wyżyny Sandomierskiej, w okolicach wsi Bukowiany pod Opatowem, na wschodzie.
Pasmo zbudowane jest z kwarcytów kambryjskich. Niemal w całości porośnięte jest lasem jodłowo-bukowym.
Wchodzi w skład Jeleniowskiego Parku Krajobrazowego. W Paśmie Jeleniowskim występują charakterystyczne dla Gór Świętokrzyskich gołoborza (m.in. na Górze Jeleniowskiej i na Szczytniaku).
W czasie powstania styczniowego w miejscowych lasach obozowały oddziały pułkownika Karola Kality. Podczas II wojny światowej Pasmo Jeleniowskie było kryjówką dla oddziałów partyzanckich AK i GL.
Na północno-wschodnim stoku Witosławskiej, przy ścieżce do Witosławic znajduje się drewniana kaplica p.w. Zesłania Ducha Świętego z XVIII / XIX wieku, obok której jest cudowne źródełko z kamienną rzeźbą Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVIII wieku.
Przez pasmo przebiega szlak turystyczny czerwony Główny Szlak Świętokrzyski im. Edmunda Massalskiego z Gołoszyc do Kuźniaków oraz czarny szlak turystyczny z Nowej Słupi do Piórkowa.

Główne szczyty

Szczytniak – 554 m n.p.m.
Góra Jeleniowska – 533 m n.p.m.
Góra Chocimowska – 521 m n.p.m.
Góra Witosławska – 491 m n.p.m.
Wesołówka – 469 m n.p.m.
Skoszyńska – 451 m n.p.m.
Truskolaska – 448 m n.p.m.