Nornica Ruda: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 32: | Linia 32: | ||
==Zasięg występowania== | ==Zasięg występowania== | ||
− | Nornica ruda występuje w zachodniej Europie od wybrzeża Oceanu Atlantyckiego na wschód do rzeki Jenisej, północna granica wyznaczona przez arktyczną tundrę i południowa granica często pokrywa się z pasmami górskimi: Pirenejami, Alpami, Apeninami i Starą Płaniną w południowej Europie, Górami Pontyjskimi w Anatolii oraz Ałtajem i Sajanach w środkowej Azji; gatunek rozpowszechniony na wyspach u wybrzeży Oceanu Atlantyckiego i Morza Bałtyckiego[50]. Introdukowany w południowo-zachodniej Irlandii | + | Nornica ruda występuje w zachodniej Europie od wybrzeża Oceanu Atlantyckiego na wschód do rzeki Jenisej, północna granica wyznaczona przez arktyczną tundrę i południowa granica często pokrywa się z pasmami górskimi: <br> |
+ | Pirenejami, Alpami, Apeninami i Starą Płaniną w południowej Europie, Górami Pontyjskimi w Anatolii oraz Ałtajem i Sajanach w środkowej Azji; gatunek rozpowszechniony na wyspach u wybrzeży Oceanu Atlantyckiego i Morza Bałtyckiego[50]. Introdukowany w południowo-zachodniej Irlandii. | ||
<br> | <br> | ||
==Morfologia== | ==Morfologia== | ||
− | Długość ciała (bez ogona) 80–135 mm, długość ogona 32–72 mm; masa ciała 16–21 g | + | Długość ciała (bez ogona) 80–135 mm, długość ogona 32–72 mm; masa ciała 16–21 g.<br> |
+ | Jeden z drobniejszych gryzoni nornikowatych występujących w Polsce. Średniej wielkości, o wydłużonym ciele i średnim, słabo owłosionym ogonie, pokrytym pierścieniowatymi łuskami. <br> | ||
+ | Oczy duże, pyszczek lekko zaostrzony z wąsami, uszy duże szerokie, zaokrąglone, cienkie. Nozdrza różowawe, nieowłosione.<br> | ||
+ | Charakteryzuje się szarym ubarwieniem sierści futerka grzbietowej strony ciała z odcieniem rudawym, często mocno zaznaczonym. Boki i brzuszna strona ciała jest szara, a ogon zwierzęcia jest dwubarwny. | ||
<br> | <br> | ||
==Ekologia== | ==Ekologia== | ||
− | Gatunek leśny, zamieszkujący głównie lasy liściaste i mieszane z dobrze rozbudowaną warstwą podszytu. Spotykana także w śródpolnych zaroślach i zadrzewionych dolinach rzecznych. W górach występuje aż do górnej granicy kosodrzewiny | + | Gatunek leśny, zamieszkujący głównie lasy liściaste i mieszane z dobrze rozbudowaną warstwą podszytu. Spotykana także w śródpolnych zaroślach i zadrzewionych dolinach rzecznych. W górach występuje aż do górnej granicy kosodrzewiny.<br> |
− | Prowadzi zmierzchowo-nocny tryb życia, ale wychodzi również za dnia w poszukiwaniu pokarmu. Buduje system korytarzy tuż pod powierzchnią ziemi lub w gęstym runie. Dobrze wspina się po pniach i gałęziach drzew. Wije kuliste gniazda z rozdrobnionych roślin i mchów, umieszczone w spróchniałych pniach lub pod ziemią | + | Prowadzi zmierzchowo-nocny tryb życia, ale wychodzi również za dnia w poszukiwaniu pokarmu.<br> |
+ | Buduje system korytarzy tuż pod powierzchnią ziemi lub w gęstym runie. Dobrze wspina się po pniach i gałęziach drzew. Wije kuliste gniazda z rozdrobnionych roślin i mchów, umieszczone w spróchniałych pniach lub pod ziemią. | ||
<br> | <br> | ||
==Tryb życia== | ==Tryb życia== | ||
− | Prowadzi zmierzchowo-nocny tryb życia, ale wychodzi również za dnia w poszukiwaniu pokarmu. Buduje system korytarzy tuż pod powierzchnią ziemi lub w gęstym runie. Dobrze wspina się po pniach i gałęziach drzew. Wije kuliste gniazda z rozdrobnionych roślin i mchów, umieszczone w spróchniałych pniach lub pod ziemią | + | Prowadzi zmierzchowo-nocny tryb życia, ale wychodzi również za dnia w poszukiwaniu pokarmu. <br> |
+ | Buduje system korytarzy tuż pod powierzchnią ziemi lub w gęstym runie. Dobrze wspina się po pniach i gałęziach drzew.<br> | ||
+ | Wije kuliste gniazda z rozdrobnionych roślin i mchów, umieszczone w spróchniałych pniach lub pod ziemią. | ||
<br> | <br> | ||
==Pożywienie== | ==Pożywienie== | ||
− | Jak większość karczowników żywi się pokarmem mieszanym – wiosną i latem są to liście, zioła, owady, larwy, nasiona, pąki drzew, kora, porosty, a czasem pokarm zwierzęcy. Jesienią i zimą żywi się owocami, nasionami, nadziemnymi częściami roślin zielonych, a także kłączami oraz bezkręgowcami. Na zimę gromadzi zapasy pokarmu, głównie nasion. Przy niedoborze pożywienia żeruje na korze młodych drzew i wówczas jest traktowana jako szkodnik, zwłaszcza w szkółkach leśnych | + | Jak większość karczowników żywi się pokarmem mieszanym – wiosną i latem są to liście, zioła, owady, larwy, nasiona, pąki drzew, kora, porosty, a czasem pokarm zwierzęcy.<br> |
+ | Jesienią i zimą żywi się owocami, nasionami, nadziemnymi częściami roślin zielonych, a także kłączami oraz bezkręgowcami. Na zimę gromadzi zapasy pokarmu, głównie nasion.<br> | ||
+ | Przy niedoborze pożywienia żeruje na korze młodych drzew i wówczas jest traktowana jako szkodnik, zwłaszcza w szkółkach leśnych.<br> | ||
+ | W razie braku dostatecznej ilości pokarmu ciężarne samice mogą wchłaniać zarodki uzyskując składniki odżywcze. <br> | ||
+ | Ciężarna samica nornicy rudej zjada więcej bezkręgowców niż samica nie zaangażowana w rodzicielstwo. Przeciętna nornica potrzebuje około 25 g świeżej paszy zielonej lub 5 g paszy treściwej, to jest około 15 kcal/dobę.<br> | ||
+ | Przeciętne zwierzę tego gatunku może przeżyć bez pokarmu około pięciu dni. | ||
<br> | <br> | ||
==Rozród== | ==Rozród== | ||
− | Rozród nornic rudych trwa zazwyczaj od kwietnia do października. Ciąża trwa 18–21 dni. W miocie rodzi się od 2 do 8 młodych | + | Rozród nornic rudych trwa zazwyczaj od kwietnia do października. Ciąża trwa 18–21 dni. W miocie rodzi się od 2 do 8 młodych, które otwierają oczy po 9-10 dniach, odżywiają się mlekiem matki przez 14 dni, a samodzielność uzyskują po trzech tygodniach.<br> |
+ | Dojrzałość płciową osiągają w wieku 8 - 9 tygodni. Rozmnażanie jest bardzo intensywne - nornica ruda w ciągu jednego roku może wyprowadzić 4 mioty, co daje średnio 20 młodych rocznie. | ||
<br><br> | <br><br> | ||
{{ssaki rząd gryzonie}} | {{ssaki rząd gryzonie}} | ||
<br> | <br> | ||
[[Category:Ssaki]] | [[Category:Ssaki]] |
Wersja z 10:38, 5 maj 2022
| ||
Królestwo | Zwierzęta | |
Gromada | Ssaki | |
Rodzina | Chomikowate | |
Gatunek | Nornica Ruda | |
Długość ciała | 13–25 cm. Ogon 6–15 cm. | |
Masa ciała | 70-180 g. | |
Nornica Ruda – gatunek ssaka z podrodziny karczowników w obrębie rodziny chomikowatych.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Nornica ruda występuje w zachodniej Europie od wybrzeża Oceanu Atlantyckiego na wschód do rzeki Jenisej, północna granica wyznaczona przez arktyczną tundrę i południowa granica często pokrywa się z pasmami górskimi:
Pirenejami, Alpami, Apeninami i Starą Płaniną w południowej Europie, Górami Pontyjskimi w Anatolii oraz Ałtajem i Sajanach w środkowej Azji; gatunek rozpowszechniony na wyspach u wybrzeży Oceanu Atlantyckiego i Morza Bałtyckiego[50]. Introdukowany w południowo-zachodniej Irlandii.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 80–135 mm, długość ogona 32–72 mm; masa ciała 16–21 g.
Jeden z drobniejszych gryzoni nornikowatych występujących w Polsce. Średniej wielkości, o wydłużonym ciele i średnim, słabo owłosionym ogonie, pokrytym pierścieniowatymi łuskami.
Oczy duże, pyszczek lekko zaostrzony z wąsami, uszy duże szerokie, zaokrąglone, cienkie. Nozdrza różowawe, nieowłosione.
Charakteryzuje się szarym ubarwieniem sierści futerka grzbietowej strony ciała z odcieniem rudawym, często mocno zaznaczonym. Boki i brzuszna strona ciała jest szara, a ogon zwierzęcia jest dwubarwny.
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek leśny, zamieszkujący głównie lasy liściaste i mieszane z dobrze rozbudowaną warstwą podszytu. Spotykana także w śródpolnych zaroślach i zadrzewionych dolinach rzecznych. W górach występuje aż do górnej granicy kosodrzewiny.
Prowadzi zmierzchowo-nocny tryb życia, ale wychodzi również za dnia w poszukiwaniu pokarmu.
Buduje system korytarzy tuż pod powierzchnią ziemi lub w gęstym runie. Dobrze wspina się po pniach i gałęziach drzew. Wije kuliste gniazda z rozdrobnionych roślin i mchów, umieszczone w spróchniałych pniach lub pod ziemią.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Prowadzi zmierzchowo-nocny tryb życia, ale wychodzi również za dnia w poszukiwaniu pokarmu.
Buduje system korytarzy tuż pod powierzchnią ziemi lub w gęstym runie. Dobrze wspina się po pniach i gałęziach drzew.
Wije kuliste gniazda z rozdrobnionych roślin i mchów, umieszczone w spróchniałych pniach lub pod ziemią.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Jak większość karczowników żywi się pokarmem mieszanym – wiosną i latem są to liście, zioła, owady, larwy, nasiona, pąki drzew, kora, porosty, a czasem pokarm zwierzęcy.
Jesienią i zimą żywi się owocami, nasionami, nadziemnymi częściami roślin zielonych, a także kłączami oraz bezkręgowcami. Na zimę gromadzi zapasy pokarmu, głównie nasion.
Przy niedoborze pożywienia żeruje na korze młodych drzew i wówczas jest traktowana jako szkodnik, zwłaszcza w szkółkach leśnych.
W razie braku dostatecznej ilości pokarmu ciężarne samice mogą wchłaniać zarodki uzyskując składniki odżywcze.
Ciężarna samica nornicy rudej zjada więcej bezkręgowców niż samica nie zaangażowana w rodzicielstwo. Przeciętna nornica potrzebuje około 25 g świeżej paszy zielonej lub 5 g paszy treściwej, to jest około 15 kcal/dobę.
Przeciętne zwierzę tego gatunku może przeżyć bez pokarmu około pięciu dni.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Rozród nornic rudych trwa zazwyczaj od kwietnia do października. Ciąża trwa 18–21 dni. W miocie rodzi się od 2 do 8 młodych, które otwierają oczy po 9-10 dniach, odżywiają się mlekiem matki przez 14 dni, a samodzielność uzyskują po trzech tygodniach.
Dojrzałość płciową osiągają w wieku 8 - 9 tygodni. Rozmnażanie jest bardzo intensywne - nornica ruda w ciągu jednego roku może wyprowadzić 4 mioty, co daje średnio 20 młodych rocznie.
Rodzina Wiewiórkowate: | Świstak Tatrzański - Wiewiórka Pospolita - Suseł Perełkowany. |
Rodzina Bobrowate: | Bóbr Europejski. |
Rodzina Chomikowate: | Chomik Europejski - Karczownik Ziemnowodny - Nornica Ruda - Nornik Bury. |