Jeż Zachodni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Piękno Polskiej Przyrody
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "{| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;" | colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" | <center>'''Jeż Wschodni'''</center> |- | cols...")
 
Linia 1: Linia 1:
 
{| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;"
 
{| class="wikitable" style="width: 25%; float:right; margin-left: 10px;"
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
 
| colspan="3" style="background-color:#C0C0C0;" |
<center>'''Jeż Wschodni'''</center>
+
<center>'''Jeż zachodni'''</center>
 
|-
 
|-
 
| colspan="2" | [[Plik:Jez-wschodni533.jpg|center|250px]]
 
| colspan="2" | [[Plik:Jez-wschodni533.jpg|center|250px]]
Linia 31: Linia 31:
 
    
 
    
 
|}
 
|}
'''Jeż Wschodni''' – gatunek ssaka z rodziny jeżowatych, uważany początkowo za podgatunek jeża zachodniego, później za podgatunek jeża anatolijskiego.<br> Przeprowadzone badania genetyczne i morfologiczne wskazują, że jest to odrębny gatunek. W Polsce objęty częściową ochroną gatunkową.  
+
'''Jeż zachodni, jeż europejski''' – gatunek ssaka łożyskowego z rodziny jeżowatych.<br>  
 +
Występuje w klimacie umiarkowanym na terenie od zachodniej Europy po zachodnią Polskę, Skandynawię i północno-zachodni obszar europejskiej części Rosji.  
 
<br>
 
<br>
==Występowanie==
+
==Wygląd==
Zasięg występowania gatunku obejmuje Europę Wschodnią od Polski po Austrię i Słowenię, kraje bałkańskie i kilka wysp Adriatyku, przez Turcję i Rosję po północny Kaukaz i zachodnią Syberię do rzeki Ob.  
+
* długość głowy i tułowia – do 35 cm
 +
* długość ogona – 4–5 cm
 +
* masa ciała – 400–1900 g.
 +
Charakterystyczna dla jeża jest okrywa z kolców, powstałych z przekształconych włosów. Kolce są prążkowane przemiennie biało i czarno. <br>
 +
U młodych zaraz po urodzeniu są miękkie, mają biały kolor i ukryte są pod skórą. Wraz z wiekiem twardnieją i stają się ciemniejsze. <br>
 +
Jeże występujące w Europie Zachodniej mają stronę brzuszną pokrytą brązowymi włosami, jeże z Europy Wschodniej – białymi.<br>
 +
Silny podskórny mięsień okrężny umożliwia zwijanie się w kulę i pionowe ustawienie kolców, co w znacznym stopniu zabezpiecza jeże przed naturalnymi wrogami.<br>
 +
Wydłużony pysk jest zaopatrzony w ostre zęby, za pomocą których jeż radzi sobie nie tylko z dżdżownicami, ale również zagryza węże.<br>
 +
Oczy małe i wypukłe, część twarzowa w kształcie stożka zakończona jest zawsze wilgotnym nosem stanowiącym narząd dotyku.
 +
<br>
 +
==Środowisko==
 +
Jeż europejski zamieszkuje widne lasy z bogatym podszyciem, zarośla, obrzeża obszarów zabudowanych, także parki miejskie i ogrody. <br>
 +
Wiele jeży ginie na drogach, gdyż chętnie przebywają one na obrzeżach wsi i małych miasteczek, gdzie znajdują pożywienie, a także wykorzystują pryzmy kompostowe i inne kryjówki do przezimowania.<br>
 +
W odróżnieniu od innych, mniejszych gatunków jeży występujących w cieplejszych klimatach, jeż europejski może hibernować podczas zimy.<br>
 +
Jeż prowadzi nocny tryb życia. Zaniepokojony zwija się w kulkę, broniąc się przed drapieżnikami dzięki kolcom; podczas próby dotknięcia, jeż zaczyna się trząść – ma to na celu ugodzenie kolcami drapieżnika. 
 +
<br>
 +
==Pożywienie==
 +
Na pokarm jeży składają się głównie ślimaki, dżdżownice/pierścienice, szarańczaki, jaszczurki, węże, chrząszcze i inne owady, niekiedy żaby, małe gryzonie, jaja i pisklęta ptaków, a czasami padlina i owoce opadłe z drzew.<br>
 +
Jednak głównym składnikiem pokarmu z uwagi na masowe występowanie i łatwość zdobycia są dżdżownice.  
 
<br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br>
 
<br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br><br>
 
{{ssaki rząd owadożerne}}
 
{{ssaki rząd owadożerne}}
 
[[Category:Ssaki]]
 
[[Category:Ssaki]]

Wersja z 20:33, 14 kwi 2022

Jeż zachodni
Jez-wschodni533.jpg
Królestwo Zwierzęta
Gromada Ssaki
Rząd Jeżokształtne
Rodzina Jeżowate
Gatunek Jeż Wschodni
Długość ciała 19-30 cm
Masa ciała ok. 1 kg

Jeż zachodni, jeż europejski – gatunek ssaka łożyskowego z rodziny jeżowatych.
Występuje w klimacie umiarkowanym na terenie od zachodniej Europy po zachodnią Polskę, Skandynawię i północno-zachodni obszar europejskiej części Rosji.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

  • długość głowy i tułowia – do 35 cm
  • długość ogona – 4–5 cm
  • masa ciała – 400–1900 g.

Charakterystyczna dla jeża jest okrywa z kolców, powstałych z przekształconych włosów. Kolce są prążkowane przemiennie biało i czarno.
U młodych zaraz po urodzeniu są miękkie, mają biały kolor i ukryte są pod skórą. Wraz z wiekiem twardnieją i stają się ciemniejsze.
Jeże występujące w Europie Zachodniej mają stronę brzuszną pokrytą brązowymi włosami, jeże z Europy Wschodniej – białymi.
Silny podskórny mięsień okrężny umożliwia zwijanie się w kulę i pionowe ustawienie kolców, co w znacznym stopniu zabezpiecza jeże przed naturalnymi wrogami.
Wydłużony pysk jest zaopatrzony w ostre zęby, za pomocą których jeż radzi sobie nie tylko z dżdżownicami, ale również zagryza węże.
Oczy małe i wypukłe, część twarzowa w kształcie stożka zakończona jest zawsze wilgotnym nosem stanowiącym narząd dotyku.

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Jeż europejski zamieszkuje widne lasy z bogatym podszyciem, zarośla, obrzeża obszarów zabudowanych, także parki miejskie i ogrody.
Wiele jeży ginie na drogach, gdyż chętnie przebywają one na obrzeżach wsi i małych miasteczek, gdzie znajdują pożywienie, a także wykorzystują pryzmy kompostowe i inne kryjówki do przezimowania.
W odróżnieniu od innych, mniejszych gatunków jeży występujących w cieplejszych klimatach, jeż europejski może hibernować podczas zimy.
Jeż prowadzi nocny tryb życia. Zaniepokojony zwija się w kulkę, broniąc się przed drapieżnikami dzięki kolcom; podczas próby dotknięcia, jeż zaczyna się trząść – ma to na celu ugodzenie kolcami drapieżnika.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Na pokarm jeży składają się głównie ślimaki, dżdżownice/pierścienice, szarańczaki, jaszczurki, węże, chrząszcze i inne owady, niekiedy żaby, małe gryzonie, jaja i pisklęta ptaków, a czasami padlina i owoce opadłe z drzew.
Jednak głównym składnikiem pokarmu z uwagi na masowe występowanie i łatwość zdobycia są dżdżownice.