Żaba Jeziorkowa

Żaba Jeziorkowa
Królestwo	Zwierzęta
Gromada	Płazy
Rodzina	Żabowate
Gatunek	Żaba Jeziorkowa
Długość ciała	5 do 7 cm.
Masa ciała
Zasięg Występowania

Żaba Jeziorkowa – gatunek płaza z rodziny żabowatych, wchodzący wraz z żabą śmieszką i żabą wodną w skład kompleksu żab zielonych.
Łączy je hybrydogeneza: żaba wodna stanowi mieszańca dwóch pozostałych, do efektywnego rozrodu wymagając przynajmniej jednej z populacji macierzystych.
Ubarwiona zielonkawo, z plamami. Samiec przybiera szatę godową, posiada też parzyste worki rezonansowe. Rechocze zwykle w chórze, unosząc się na powierzchni wody.
Po ampleksusie samica składa dużą liczbę jaj, od 500 do 3000. Po 3-4 miesiącach kijanki przechodzą przeobrażenie.
Gatunek ma szeroki zasięg występowania, osiąga wysokość do 1550 m n.p.m. Nie najlepiej radzi sobie w siedliskach zmodyfikowanych działalnością człowieka.

Budowa ciała

Budową ciała żaba jeziorkowa przypomina blisko ze sobą spokrewnione żaby śmieszkę i wodną. Tę ostatnią tak bardzo przypomina pod względem ubarwienia, że dla odróżnienia ich potrzebny jest klucz do oznaczania płazów.
Płaz ten, najmniejszy z trzech żab zielonych, osiąga długość od 5 do 7 cm, wedle innych źródeł w Polsce osiąga 8 cm.
Jeszcze inne podają, że zazwyczaj żaba jeziorkowa osiąga od 4 do 5 cm długości, jednakże spotyka się osobniki mierzące 9 cm, choć nie zdarza się to często Samice są większe od samców.

Tryb życia

Trzy środkowoeuropejskie, spokrewnione blisko ze sobą gatunki z rodzaju Pelophylax nie różnią się zbytnio trybem życia.
Żaba jeziorkowa zachowuje aktywność za dnia.
Spędza czas na nasłonecznionych brzegach, niekiedy na zarośniętych gęsto roślinami brzegach niewielkich zbiorników wodnych napotkać można żaby jeziorkowej w dużym zagęszczeniu.
W obliczu niebezpieczeństwa płaz ten ucieka jednym skokiem do wody. Poszczególne osobniki zachowują od siebie mniejszy dystans, niż większa żaba śmieszka.
Spożywa różnorodny pokarm. Najważniejsze miejsce mają w nim owady, szczególnie muchówki, przylatujące nad zbiornik wodny. Stają się one zdobyczą tego płaza bardzo szybko.
Pożera on też kręgowce, w tym płazy ogoniaste, jednakże rzadziej niż śmieszka, co wiąże się z mniejszymi rozmiarami ciała. Do pożywienia żaby jeziorkowej zalicza się też złuszczona skóra.

Siedlisko

Płaz bytuje na wysokości do 1550 m n.p.m. na południu swego zasięgu występowania. Zazwyczaj jednak spotyka się go poniżej wysokości 600 m. W Polsce osiąga wysokość do 800 m.
Żaba ta niezależnie od pory roku nie oddala się od zbiornika wodnego, chyba że wyjątkowo, zmuszona do tego głodem lub wyschnięciem wody.
Wedle źródeł polskojęzycznych jej siedlisko stanowią zbiorniki małe i średnie pod względem wielkości, a wedle innych źródeł bardzo małe, glinianki, rowy, doły torfowe, stawy, kałuże, silnie zarośnięte roślinnością, najczęściej leżące w lasach.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody podaje szerszy zakres środowisk. Prócz lasów, zarówno liściastych i mieszanych, wymienia tereny porośnięte roślinnością krzewiastą, zwłaszcza rosnące nad wodą gaje olszynowe, ale też porośnięte drzewami lub nie stepy, łąki, pola i torfowiska.
Wedle tej organizacji żaba jeziorkowa bytuje w płytkich, niezarybionych, zwykle porośniętych obfitą roślinnością zielną zbiornikach wód stojących, nie tylko jeziorach, stawach, bagnach, ale też większych kałużach, dołach glinowych i żwirowych oraz rowach.
Zimę spędza w mule zbiornika wodnego, choć odnotowano także hibernację z dala od wody. Zimuje od września do kwietnia.

Rozród

Płaz rozpoczyna swą aktywność w kwietniu. Gody odbywają się od końca kwietnia do początku czerwca.
Samce przybierają wtedy szatę godową i, rozłożywszy się na powierzchni zbiornika wodnego z nogami rozcapierzonymi w mniejszym czy większym stopniu oraz wynurzoną głową i workami rezonanansowymi, wabią swe partnerki odgłosem godowym zapisywanym jako "koak" z częstotliwością od 30 do 45/s.
Rechot ten przypomina wydawany przez żabę śmieszkę, jednak mniejsza żaba jeziorkowa rechocze ciszej, a charakterystyczne dźwięki zapisywane jako "keker" określa się jako mniej wyraziste i rozciągnięte, bardziej zaś stłumione, ale też równomierne. Ich chóralne koncerty odbywają się wieczorem, ale też nierzadko w ciągu dnia.
Samica składa na dnie zbiornika wodnego jaja, czyli skrzek, w formie kulistych kłębów lub, wedle innych źródeł, kłęby te same opadają na dno.
Nie są one zbyt duże. Każdy z nich zawiera w sobie od 500 lub 600 do 1000, rzadko więcej, albo 3000 jaj niewielkich rozmiarów.
Moment rozpoczęcia składania jaj zależy od temperatury wody. Cieplejsza woda oznacza szybsze przystąpienie do rozrodu.
Rozwój skrzeku przebiega szybko. Po tygodniu[18] z 45% jaj wylęgają się z kijanki przypominające te spotykane u żaby wodnej.
Larwy rosną przez 3-4 miesiące i osiągają długość do 5 cm, nim ulegną przeobrażeniu.
Po metamorfozie młode żaby jeziorkowe wychodzą w dużych grupach na wilgotne łąki wokół brzegu zbiornika, na który wrócą, gdy podrosną.

Płazy w Polsce

---

Rodzina Żabowate:

Żaba Wodna - Żaba Śmieszka - Żaba Jeziorkowa - Żaba Moczarowa - Rzekotka Drzewna.

Rodzina Salamandrowate:

Traszka Zwyczajna - Salamandra Plamista - Traszka Grzebieniasta - Traszka Karpacka - Traszka Górska.

Rodzina Grzebiuszkowate:

Rodzina Ropuchowate:

Rodzina Rzekotkowate: